Διάταξη του Δικαστηρίου (δέκατο τμήμα) της 19ης Νοεμβρίου 2019 – Syyttäjä και Tulli
(Υπόθεση C-486/19) (1)
«Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 99 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου – Κρατικές ενισχύσεις – Φόρος βαρύνων τα είδη ζαχαροπλαστικής, τα παγωτά και τα αναψυκτικά – Απαλλαγή ομοειδών προϊόντων που μπορεί να συνιστά κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ – Εξουσία επιβολής ποινικής κυρώσεως σε περίπτωση μη τηρήσεως των υποχρεώσεων που προβλέπονται σχετικά με τον φόρο αυτό»
1. Προδικαστικά ερωτήματα – Απάντηση που μπορεί να συναχθεί σαφώς από τη νομολογία – Εφαρμογή του άρθρου 99 του Κανονισμού Διαδικασίας
(Άρθρο 267 ΣΛΕΕ· Κανονισμός Διαδικασίας του Δικαστηρίου, άρθρο 99)
(βλ. σκέψεις 19, 20)
2. Ενισχύσεις χορηγούμενες από τα κράτη – Διατάξεις της Συνθήκης – Πεδίο εφαρμογής – Φόροι συνοδευόμενοι από απαλλαγές που μπορούν να θεωρηθούν ως ενισχύσεις – Εμπίπτουν – Εθνικές ποινικές κυρώσεις επιβαλλόμενες λόγω παραβάσεως των υποχρεώσεων που αφορούν φόρο συνοδευόμενο από απαλλαγές – Αδυναμία των φορολογουμένων να προβάλουν ότι οι απαλλαγές έχουν τον χαρακτήρα ενισχύσεως – Εξαιρέσεις – Φόρος και φοροαπαλλαγή που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα ενός μέτρου ενισχύσεως – Φόρος και μέτρο ενισχύσεως που αποτελούν τα δύο αδιαίρετα στοιχεία ενός και του αυτού φορολογικού μέτρου – Δεν υφίσταται
(Άρθρο 107 § 1 ΣΛΕΕ)
(βλ. σκέψεις 21-28 και διατακτ.)
Διατακτικό
Το δίκαιο της Ένωσης έχει την έννοια ότι δεν εμποδίζει τη δυνατότητα επιβολής ποινικής κυρώσεως δυνάμει του εφαρμοστέου εθνικού δικαίου σε φυσικό πρόσωπο το οποίο ενεργεί για λογαριασμό εταιρίας υποκείμενης σε φόρο καταναλώσεως που βαρύνει ορισμένα προϊόντα, όπως ο επίμαχος στην κύρια δίκη φόρος, και το οποίο παρέβη τις σχετικές με τον φόρο αυτό υποχρεώσεις του, ενώ παράλληλα μια φοροαπαλλαγή ομοειδών προϊόντων, προβλεπόμενη υπέρ άλλων επιχειρήσεων, θα πρέπει να θεωρηθεί ως κρατική ενίσχυση, κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ.