Language of document : ECLI:EU:F:2009:152

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 17ης Νοεμβρίου 2009

Υπόθεση F-57/08

Armida Palazzo

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Συντάξεις – Μεταφορά συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων – Κεκτημένα δικαιώματα τοπικού υπαλλήλου – Υπολογισμός της μεταφοράς»

Αντικείμενο: Προσφυγή, ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία η Α. Palazzo ζητεί, κατ’ ουσίαν, την ακύρωση της αποφάσεως του προϊσταμένου της μονάδας «Συντάξεις» του Γραφείου «Διαχειρίσεως και Εκκαθαρίσεως ατομικών δικαιωμάτων» της 24ης Οκτωβρίου 2007, περί υπολογισμού της αναγνωρίσεως συνταξίμων ετών της προσφεύγουσας ως τοπικής υπαλλήλου.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται. Η προσφεύγουσα φέρει, εκτός από τα δικαστικά της έξοδα, και το σύνολο των δικαστικών εξόδων της Επιτροπής. Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρεμβαίνον υπέρ των αιτημάτων της Επιτροπής, φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Ίση μεταχείριση – Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών υπαλλήλων όσον αφορά καταστατικές εγγυήσεις και κοινωνικοασφαλιστικά πλεονεκτήματα – Δεν υφίσταται δυσμενής διάκριση

2.      Υπάλληλοι – Συντάξεις – Υπολογισμός των συντάξιμων ετών – Συνεκτίμηση των συμπληρωθεισών περιόδων υπηρεσίας ως επικουρικού υπαλλήλου – Προϋποθέσεις

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα VIII, άρθρο 4)

1.     Δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση το διαφορετικό καθεστώς που ισχύει μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών προσώπων που απασχολούνται στις Κοινότητες ως υπάλληλοι εν στενή έννοια ή ως υπάλληλοι για τους οποίους ισχύει το Καθεστώς που εφαρμόζεται επί του Λοιπού Προσωπικού. Συγκεκριμένα, η ύπαρξη διαφόρων κατηγοριών υπαλλήλων υπαγορεύεται από θεμιτές ανάγκες της κοινοτικής διοικήσεως και από τη φύση των μόνιμων ή προσωρινών καθηκόντων της. Συνεπώς, ο κοινοτικός νομοθέτης ελευθέρως όρισε, στο άρθρο 4 του παραρτήματος VIII του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΚΥΚ), ότι μόνον οι μόνιμοι, οι έκτακτοι και οι συμβασιούχοι υπάλληλοι έχουν τη δυνατότητα να ζητήσουν για τον υπολογισμό των συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων συνεκτίμηση της συνολικής διάρκειας υπηρεσίας τους στα όργανα με μια από τις παραπάνω ιδιότητες.

Εξάλλου, τοπικός υπάλληλος δεν δύναται να προβάλλει ότι περιάγεται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με τους υπαλλήλους των άλλων κατηγοριών ούτε ότι υφίσταται εξαιτίας αυτού αδικαιολόγητη και δυσανάλογη δυσμενή μεταχείριση, καθόσον ως τοπικός υπάλληλος δεν ευρίσκεται σε όμοια κατάσταση με αυτήν των υπαλλήλων των λοιπών κατηγοριών. Το διαφορετικό καθεστώς το οποίο ισχύει μεταξύ αφενός τοπικών υπαλλήλων και αφετέρου μονίμων και λοιπών υπαλλήλων δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση κατ’ εφαρμογήν της αρχής της ισότιμης μεταχειρίσεως, καθό μέτρο οι νομικές αντικειμενικές διαφορές σε επίπεδο καταστατικών εγγυήσεων, κατατάξεως, αποδοχών και κοινωνικών πλεονεκτημάτων είναι θεμελιώδεις. Συνεπώς, το γεγονός ότι ορισμένες κατηγορίες προσώπων που απασχολούνται στις Κοινότητες απολαύουν καταστατικών εγγυήσεων και κοινωνικοασφαλιστικών πλεονεκτημάτων που δεν έχουν παρασχεθεί σε άλλες κατηγορίες δεν συνιστά δυσμενή διάκριση.

(βλ. σκέψεις 38 και 39)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 6 Οκτωβρίου 1983, 118/82 έως 123/82, Celant κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή 1983, σ. 2995, σκέψη 22

ΠΕΚ: 9 Ιουλίου 2007, T‑415/06 P, De Smedt κατά Επιτροπής, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψεις 54 και 55 καθώς και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

ΔΔΔ: 19 Οκτωβρίου 2006, F‑59/05, De Smedt κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2006, σ. I‑A‑1‑109 και II‑1‑1‑409, σκέψη 76· 12 Μαρτίου 2009, F‑104/06, Arpaillange κ.λπ. κατά Επιτροπής, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 61

2.     Προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι συμπληρωθείσες περίοδοι υπηρεσίας με την ιδιότητα επικουρικού υπαλλήλου ως περίοδοι υπηρεσίας έκτακτου υπαλλήλου και να καθοριστεί το κοινοτικό συνταξιοδοτικό καθεστώς, θα πρέπει η εργασία του ενδιαφερόμενου να εμφαίνεται στον πίνακα οργανικών θέσεων του οργάνου, να είναι διαθέσιμη και τα σχετικά καθήκοντα να μην έχουν πρόσκαιρο χαρακτήρα, δηλαδή να πρόκειται για μόνιμα καθήκοντα της κοινοτικής υπηρεσίας.

(βλ. σκέψεις 44 και 48)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 1 Φεβρουαρίου 1979, 17/78, Deshormes κατά Επιτροπής, Συλλογή τόμος 1979/Ι, σ. 89, σκέψη 51· 23 Φεβρουαρίου 1983, 225/81 και 241/81, Toledano Laredo και Garilli κατά Επιτροπής, Συλλογή 1983, σ. 347, σκέψεις 7 και 12