WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)

z dnia 15 marca 2011 r.

Sprawa F-120/07

Guido Strack

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Przeniesienie dni corocznego urlopu wypoczynkowego – Artykuł 4 załącznika V do regulaminu pracowniczego – Względy związane z wymogami służby – Artykuł 73 regulaminu pracowniczego – Dyrektywa 2003/88/WE – Prawo do corocznego płatnego urlopu – Zwolnienie chorobowe

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której G. Strack żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 30 maja 2005 r., z dnia 25 października 2005 r., z dnia 15 marca 2007 r. i z dnia 20 lipca 2007 r. w zakresie, w jakim ograniczają one do dwunastu liczbę przeniesionych dni niewykorzystanego urlopu za 2004 r. i ograniczają w tej mierze wysokość ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypłacanego w momencie zakończenia służby i zasądzenia od Komisji ekwiwalentu za 26,5 dnia corocznego urlopu wypoczynkowego wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi od dnia 1 kwietnia 2005 r.

Orzeczenie: Stwierdza się nieważność odmownej decyzji Komisji Europejskiej z dnia 15 marca 2007 r. w sprawie wniosku skarżącego o przeniesienie niewykorzystanych dni urlopu z 2004 r. W pozostałym zakresie skarga zostaje w części odrzucona, a w części oddalona. Komisja Europejska pokrywa własne koszty i koszty poniesione przez skarżącego.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Urlop – Coroczny urlop wypoczynkowy – Zakończenie służby – Ekwiwalent za niewykorzystany urlop – Obliczenie ekwiwalentu urlopowego

(dyrektywa 2003/88 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 7 ust. 2)

2.      Urzędnicy – Urlop – Coroczny urlop wypoczynkowy – Przeniesienie urlopu ze względu na nieobecność spowodowaną długotrwałą chorobą

(regulamin pracowniczy, art. 1e, 57, załącznik V, art. 4 akapit pierwszy)

1.      Z art. 7 ust. 2 dyrektywy 2003/88 dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy wynika, że urzędnik, którego niezdolność do pracy, poświadczona przez lekarza, trwała przez prawie cały okres rozliczeniowy, nie może zostać pozbawiony możliwości korzystania z ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany coroczny urlop wypoczynkowy.

Omawiany ekwiwalent pieniężny powinien być obliczony w taki sposób, aby zainteresowany znalazł się w sytuacji porównywalnej z sytuacją, w jakiej znajdowałby się, gdyby skorzystał z tego prawa podczas trwania stosunku pracy. Z tego wynika, że zwykłe wynagrodzenie urzędnika – czyli to, które musi być wypłacane w trakcie okresu odpoczynku odpowiadającemu corocznemu płatnemu urlopowi – jest również rozstrzygające dla obliczania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany coroczny urlop w razie ustania stosunku pracy.

(zob. pkt 65, 69)

Odesłanie:

Trybunał: sprawy połączone C‑350/06 i C‑520/06 Schultz-Hoff, 20 stycznia 2009 r., pkt 61

2.      W przypadku niemożności skorzystania przez urzędnika z corocznego urlopu wypoczynkowego z powodu nieobecności ze względu na długotrwałą chorobę całość określonego w regulaminie pracowniczym corocznego urlopu wypoczynkowego należy przenieść na podstawie art. 1e w związku z art. 57 regulaminu pracowniczego, pomimo ograniczeń zawartych w art. 4 akapit pierwszy załącznika V do regulaminu pracowniczego dotyczących możliwości przenoszenia niewykorzystanego corocznego urlopu wypoczynkowego na następny rok.

Należy tym samym stwierdzić nieważność decyzji administracji odmawiającej na podstawie tego przepisu przeniesienia dni corocznego urlopu wypoczynkowego – wykraczających poza dwanaście dni przenoszonych z mocy prawa – niewykorzystanych przez urzędnika ze względu na zwolnienie chorobowe wskutek długotrwałej choroby.

(zob. pkt 77, 79)