WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(druga izba)

z dnia 10 września 2009 r.

Sprawa F-16/08

Joachim Behmer

przeciwko

Parlamentowi Europejskiemu

Służba publiczna – Urzędnicy – Postępowanie w sprawie przyznania punktów za osiągnięcia w Parlamencie Europejskim – Naruszenie obowiązku uzasadnienia – Uzasadnienie przedstawione w trakcie postępowania

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której J. Behmer żąda stwierdzenia nieważności decyzji Parlamentu z dnia 4 czerwca 2007 r. przyznającej dwa punkty za osiągnięcia w ramach postępowania za 2004 r. i decyzji z dnia 26 czerwca 2007 r. przyznającej dwa punkty za osiągnięcia w ramach postępowania za 2006 r.

Orzeczenie: Umarza się postępowanie w przedmiocie skargi w zakresie dotyczącym decyzji Parlamentu z dnia 4 czerwca 2007 r. przyznającej skarżącemu dwa punkty za osiągnięcia w ramach postępowania za 2004 r. Stwierdza się nieważność decyzji Parlamentu z dnia 26 czerwca 2007 r. przyznającej skarżącemu dwa punkty za osiągnięcia w ramach postępowania za 2006 r. Parlament zostaje obciążony własnymi kosztami postępowania oraz połową kosztów poniesionych przez skarżącego. Skarżący zostaje obciążony połową własnych kosztów postępowania.

Streszczenie

Urzędnicy – Awans – Zażalenie kandydata na decyzję przyznającą punkty za osiągnięcia

(regulamin pracowniczy, art. 25 akapit drugi, art. 43, art. 90 ust. 2)

Decyzja organu powołującego przyznająca punkty za osiągnięcia, której uzasadnienie zostało przedstawione dopiero po wyraźnym rozstrzygnięciu odmownym zażalenia złożonego przez jej adresata, wydanym po upływie czteromiesięcznego terminu przewidzianego w art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego i po wniesieniu przez zainteresowanego skargi na dorozumianą decyzję odmowną, narusza spoczywający na administracji obowiązek uzasadnienia.

Wniosku tego nie podważa argumentacja, zgodnie z którą nie było konieczne uzasadnianie decyzji przyznającej punkty, ponieważ została ona wydana w kontekście znanym jej adresatowi, co tym samym stanowiło dla niego zaczątek uzasadnienia. Okoliczność, że postępowanie w sprawie przyznania punktów za osiągnięcia odbywa się co roku, zakłada bowiem, że każdego roku administracja przyjmuje nową decyzję przyznającą punkty za osiągnięcia, która powinna opierać się wyłącznie na wynikach pracy danego urzędnika w danym okresie odniesienia. Ponadto okoliczność, że treść zażalenia złożonego przez zainteresowanego udowadniała, że posiada on wiedzę na temat systemu oceny, nie oznacza, że mógł posiadać wiedzę na temat przyczyn, jakie doprowadziły do wydania decyzji przyznającej punkty.

Takiego braku uzasadnienia nie podważa również orzecznictwo, zgodnie z którym w odniesieniu do problemu przekroczenia terminu w podaniu uzasadnienia decyzji skądinąd zasadnej nie należy stwierdzać nieważności decyzji, biorąc pod uwagę, że w przypadku stwierdzenia nieważności administracja może jedynie wydać nową decyzję, której uzasadnienie będzie identyczne, a skarżący nie może tym samym czerpać korzyści z tej okoliczności. Skoro bowiem skarżący kwestionuje zasadność decyzji administracji, nie można wykluczyć, że w następstwie zniknięcia z obiegu prawnego tej decyzji ze skutkiem wstecznym ze względu na stwierdzenie jej nieważności i w następstwie ponownej analizy, która po nim nastąpi, nie zostanie wydana inna decyzja w tym względzie.

(zob. pkt 25, 29–34)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 195/80 Michel przeciwko Parlamentowi, 26 listopada 1981 r., Rec. s. 2861, pkt 22; sprawa C‑343/87 Culin przeciwko Komisji, 7 lutego 1990 r., Rec. s. I‑225, pkt 15; sprawa C‑150/03 P Hectors przeciwko Parlamentowi, 23 września 2004 r., Zb.Orz. s. I‑8691, pkt 50

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑52/90 Volger przeciwko Parlamentowi, 12 lutego 1992 r., Rec. s. II‑121, pkt 40, 41; sprawa T‑86/98 Gouloussis przeciwko Komisji, 26 stycznia 2000 r., RecFP s. I‑A‑5, II‑23; sprawa T‑117/01 Roman Parra przeciwko Komisji, 20 lutego 2002 r., RecFP s. I‑A‑27, II‑121, pkt 32; sprawa T‑281/01 Huygens przeciwko Komisji, 6 lipca 2004 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑203, II‑903, pkt 109; sprawa T‑132/03 Casini przeciwko Komisji, 15 września 2005 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑253, II‑1169, pkt 31 i przytoczone tam orzecznictwo

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑81/07 Barbin przeciwko Parlamentowi, 8 października 2008 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑0000, II‑A‑1‑0000, pkt 28