Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 11 Σεπτεμβρίου 2019 ο Bruno Gollnisch κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έκτο τμήμα) στις 11 Ιουλίου 2019, στην υπόθεση T-95/18, Gollnisch κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-676/19 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Bruno Gollnisch (εκπρόσωπος: B. Bonnefoy-Claudet, avocat)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 11ης Ιουλίου 2019 (T-95/18)·

να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου·

να επιδικάσει στον αναιρεσείοντα ποσό ύψους 12 500 ευρώ όσον αφορά τα έξοδα διαδικασίας·

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Ο αναιρεσείων ζητεί επίσης από το Δικαστήριο, σε περίπτωση κατά την οποία η αίτηση αναιρέσεως κριθεί παραδεκτή:

εφόσον το Δικαστήριο κρίνει ότι έχει ενημερωθεί επαρκώς, να κρίνει τη διαφορά επί της ουσίας·

να ακυρώσει την απόφαση του Προεδρείου του Κοινοβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2017·

να δεχθεί τα πρωτοδίκως προβληθέντα αιτήματα του νυν αναιρεσείοντος·

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1. Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται δυσμενής (in defavorem) dαναδρομική εφαρμογή της μεταγενέστερης νομολογίας προκειμένου να κριθεί απαράδεκτη η πρωτοδίκως ασκηθείσα προσφυγή-αγωγή.

Προκειμένου να απορρίψει την προσφυγή-αγωγή, το Γενικό Δικαστήριο προέβη, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, σε αναδρομική, δυσμενή και αντίθετη προς το δίκαιο αναδρομική εφαρμογή νομολογίας του Δικαστηρίου μεταγενέστερης της ασκήσεως τα προσφυγής-αγωγής, μολονότι το ένδικο βοήθημα αυτό χαρακτηριζόταν ρητώς ως παραδεκτό υπό το προγενέστερο καθεστώς.

2. Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται μη εφαρμογή του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του άρθρου 6, παράγραφος 1, της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

Το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την εφαρμογή των δύο αυτών άρθρων στην υπό κρίση ένδικη διαφορά, μολονότι από το άρθρο 52 του Χάρτη και από την ερμηνεία τους κατά τη νομολογία του Δικαστηρίου προέκυπτα ότι οι εν λόγω διατάξεις ήταν εφαρμοστέες εν προκειμένω.

3. Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται εσφαλμένη ερμηνεία της νομολογίας περί δικαιώματος ακροάσεως.

Στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κακώς αντλήθηκε επιχείρημα από απόφαση του Δικαστηρίου προκειμένου να αμφισβητηθεί το δικαίωμα του νυν αναιρεσείοντος σε προφορική ακρόαση, μολονότι η απόφαση εκείνη του Δικαστηρίου αφορούσε αποκλειστικώς τους παρεμβαίνοντες σε συγκεκριμένη και όλως ιδιαίτερη διαδικασία, όπου εξάλλου επιτρεπόταν η προφορική ακρόαση.

4. Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως προβάλλεται η ύπαρξη αντιφάσεων στο σκεπτικό της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, καθώς και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας.

Προκειμένου να κρίνει νομότυπη την παράλειψη διαβιβάσεως εγγράφου στον νυν αναιρεσείοντα κατά τη διάρκεια της επίμαχης διαδικασίας, το Γενικό Δικαστήριο προσέδωσε στο έγγραφο αυτό αντιφατικούς μεταξύ τους χαρακτηρισμούς με συνέπεια την προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας.

____________