Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederalnden (Niderlandy) w dniu 11 marca 2020 r. – European Pallet Association eV / PHZ BV

(Sprawa C-133/20)

Język postępowania: niderlandzki

Sąd odsyłający

Hoge Raad der Nederalnden

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca środek zaskarżenia: European Pallet Association eV

Druga strona postępowania: PHZ BV

Pytania prejudycjalne

1. (a) Czy dla możliwości skutecznego powołania się na art. 13 ust. 2 WZT¹ konieczne jest, aby dalszy obrót danymi towarami oznaczonymi znakiem towarowym naruszał jedną lub więcej funkcji znaku towarowego [funkcję wskazania pochodzenia, funkcję zagwarantowania jakości, jak również funkcję komunikacyjną, inwestycyjną lub reklamową]?

(b)    Jeżeli na pytanie 1(a) zostanie udzielona odpowiedź twierdząca, to czy oprócz istnienia „prawnie uzasadnionych powodów” jest to dodatkowy wymóg, który musi być spełniony?

(c)    Czy dla możliwości skutecznego powołania się na art. 13 ust. 2 WZT wystarczające jest, aby naruszenie dotyczyło jednej czy więcej niż jednej funkcji znaku towarowego, o których mowa w pytaniu 1(a)?

2. (a)    Czy można w sposób ogólny powiedzieć, że właściciel znaku towarowego może, powołując się na art. 13 ust. 2 WZT, sprzeciwić się dalszemu obrotowi towarami oznaczonymi jego znakiem, jeżeli towary te są naprawiane przez podmiot inny niż właściciel znaku towarowego i podmioty, którym udzielił on na to zgody?

(b)    Jeżeli na pytanie 2(a) zostanie udzielona odpowiedź przecząca, to czy istnienie - po dokonaniu przez osobę trzecią naprawy towarów wprowadzonych do obrotu przez lub za zgodą właściciela znaku towarowego - „prawnie uzasadnionych powodów” w rozumieniu art. 13 ust. 2 WZT jest uzależnione od rodzaju towarów lub dokonanych napraw [...] lub od innych okoliczności, takich jak szczególne okoliczności niniejszego przypadku [...]?

3. (a)    Czy sprzeciw właściciela znaku towarowego wobec dalszego obrotu towarami naprawionymi przez osobę trzecią, o którym mowa w art. 13 ust. 2 WZT, jest wykluczony, jeżeli znak towarowy jest używany w taki sposób, iż nie może sprawić wrażenia, że między właścicielem znaku towarowego (lub jego licencjobiorcami) a osobą wprowadzającą towary do obrotu istnieją powiązania gospodarcze, na przykład jeżeli na skutek usunięcia znaku towarowego i/lub wprowadzenie dodatkowego oznakowania staje się jasne, że naprawa nie została dokonana przez właściciela znaku towarowego, ani jego licencjobiorcę, ani za zgodą właściciela znaku towarowego, ani jego licencjobiorcy?

(b)    Czy ma przy tym znaczenie kwestia, czy znak towarowy da się usunąć w prosty sposób, bez uszczerbku dla właściwości technicznych lub użyteczności towarów?

4. Czy dla udzielenia odpowiedzi na powyższe pytania znaczenie ma, że dotyczą one znaku wspólnego w rozumieniu WZT, a jeżeli tak, to jakim zakresie?

____________

¹     Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego

znaku towarowego, Dz.U. 2009, L 78, s. 1.