WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)
z dnia 10 listopada 2011 r.
Sprawa F‑110/10
Denise Couyoufa
przeciwko
Komisji Europejskiej
Służba publiczna – Urzędnicy – Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w państwach członkowskich – Postępowanie w sprawie rotacji (2011) – Wniosek o zwolnienie z rotacji – Dopuszczalność – Akt o charakterze decyzji – Przekroczenie terminu
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której D. Couyoufa żąda w istocie stwierdzenia nieważności decyzji odmownej z dnia 26 lutego 2010 r. w sprawie wniosku o zwolnienie jej z rotacji obowiązującej urzędników zatrudnionych w przedstawicielstwach Komisji w państwach członkowskich oraz decyzji organu powołującego z dnia 27 lipca 2010 r. oddalającej jej zażalenie na decyzję z dnia 26 lutego 2010 r.
Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona. Komisja pokrywa oprócz własnych kosztów połowę kosztów poniesionych przez skarżącą. Skarżąca pokrywa połowę własnych kosztów.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Bezwzględna przesłanka procesowa – Rozpoczęcie biegu terminu
(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2)
2. Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Prekluzja – Otwarcie na nowo – Przesłanka – Nowa istotna okoliczność faktyczna
(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)
3. Urzędnicy – Skarga – Zarzut niezgodności z prawem – Charakter incydentalny – Niedopuszczalność skargi głównej – Niedopuszczalność zarzutu
(art. 277 TFUE)
1. Zgodnie z art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego zażalenie powinno zostać złożone w terminie trzech miesięcy, którego bieg rozpoczyna się w dniu powiadomienia zainteresowanej osoby o decyzji, lecz nie później niż w dniu, w którym osoba ta dowiedziała się o decyzji, jeżeli jest to akt o charakterze indywidualnym. Termin ten został wprowadzony dla zapewnienia przejrzystości i pewności sytuacji prawnych, przez co stanowi bezwzględną przesłankę procesową i ani strony, ani sąd nie mogą nim rozporządzać.
(zob. pkt 22)
Odesłanie:
Sąd Unii Europejskiej: sprawa T‑284/09 P Meister przeciwko OHIM, 21 czerwca 2010 r., pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑72/06 Verheyden przeciwko Komisji, 28 kwietnia 2009 r., pkt 39 i przytoczone tam orzecznictwo
2. Przyznane w art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego wszystkim urzędnikom uprawnienie do domagania się od organu powołującego wydania decyzji w swojej sprawie nie daje urzędnikowi możliwości obejścia bezwzględnie obowiązujących terminów do złożenia zażalenia i wniesienia skargi, ustanowionych w art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego, poprzez zakwestionowanie w drodze takiego wniosku wcześniejszej decyzji, której nie zaskarżono w terminie. Jedynie zaistnienie nowych, istotnych okoliczności może uzasadnić wniosek o ponowne rozpatrzenie takiej decyzji.
(zob. pkt 27)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 127/84 Esly przeciwko Komisji, 15 maja 1985 r., pkt 10
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑14/91 Weyrich przeciwko Komisji, 7 czerwca 1991 r., pkt 33
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑111/06 Giannopoulos przeciwko Radzie, 20 września 2007 r., pkt 28; sprawa F‑102/08 Marcuccio przeciwko Komisji, 25 marca 2010 r., pkt 36
3. Artykuł 277 TFUE nie ustanawia odrębnego środka zaskarżenia i można się na niego powoływać jedynie w sposób incydentalny w ramach dopuszczalnej skargi, nie może zaś stanowić przedmiotu skargi. Tym samym niedopuszczalny jest zarzut niezgodności z prawem podniesiony w ramach niedopuszczalnej skargi.
(zob. pkt 32)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑103/05 Pickering przeciwko Komisji, 23 kwietnia 2008 r., pkt 94; sprawa F‑112/05 Bain i in. przeciwko Komisji, 23 kwietnia 2008 r., pkt 96 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawy połączone F‑134/07 i F‑8/08 Adjemian i in. przeciwko Komisji, 4 czerwca 2009 r., pkt 38