Language of document : ECLI:EU:F:2011:151

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (πρώτο τμήμα)


της 26ης Σεπτεμβρίου 2011


Υπόθεση F‑31/06


Marco Pino

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Διορισμός — Άρθρο 5, παράγραφος 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ — Εσωτερικός διαγωνισμός για τη μετάβαση σε ανώτερη κατηγορία, ο οποίος δημοσιεύθηκε πριν την 1η Μαΐου 2004 — Υποψήφιος περιληφθείς στον εφεδρικό πίνακα πριν την 1η Μαΐου 2006 —Κατάταξη σε βαθμό — Εφαρμογή συντελεστή πολλαπλασιασμού κατώτερου της μονάδας — Απώλεια των μορίων προαγωγής»

Αντικείμενο:      Προσφυγή, ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο M. Pino ζητεί, κυρίως, την ακύρωση των αποφάσεων με τις οποίες διορίστηκε στην ανώτερη κατηγορία, καθόσον οι αποφάσεις αυτές τον κατατάσσουν σε βαθμό κατώτερο αυτού στον οποίο θα έπρεπε να καταταγεί κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του ΚΥΚ.

Απόφαση:      Η προσφυγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά έξοδά του. Το Συμβούλιο, παρεμβαίνον, φέρει τα δικαστικά έξοδά του.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι — Πρόσληψη — Διορισμός σε βαθμό — Διορισμός στον βαθμό της ομάδας καθηκόντων που αναφέρεται στην προκήρυξη του διαγωνισμού — Εισαγωγή νέας διαρθρώσεως των σταδιοδρομιών με τον κανονισμό 723/2004 — Μεταβατικές διατάξεις περί κατατάξεως σε βαθμό

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 31· παράρτημα XIII, άρθρο 5 § 2)

2.      Υπάλληλοι — Σταδιοδρομία — Θέσπιση μεταβατικών κανόνων όσον αφορά τη μετάβαση από το παλαιό στο νέο σύστημα σταδιοδρομιών των υπαλλήλων — Κανόνες περί κατατάξεως σε βαθμό

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, παράρτημα XIII, άρθρα 2 § 1 και 5 § 2)

3.      Δίκαιο της Ένωσης — Αρχές — Προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης — Προϋποθέσεις

4.      Υπάλληλοι — Πρόσληψη — Διορισμός σε βαθμό — Εισαγωγή νέας διαρθρώσεως των σταδιοδρομιών με τον κανονισμό 723/2004 — Μεταβατικές διατάξεις περί κατατάξεως σε βαθμό

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων· κανονισμός 723/2004 του Συμβουλίου)

5.      Υπάλληλοι — Προσφυγή — Έννομο συμφέρον — Λόγος ακυρώσεως αντλούμενος από την παράβαση ουσιώδους τύπου — Δεσμία αρμοδιότητα της διοικήσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 91)

6.      Υπάλληλοι — Αποδοχές — Μεταβατικοί κανόνες εφαρμοστέοι μετά την έναρξη της ισχύος του κανονισμού 723/2004 — Καθορισμός του βαθμού και του συντελεστή πολλαπλασιασμού

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45α· παράρτημα XIII, άρθρα 2, 5 § 2, 7 και 8)

7.      Υπάλληλοι — Προαγωγή — Αλλαγή κατηγορίας κατόπιν εσωτερικού διαγωνισμού — Δικαίωμα διατηρήσεως των μορίων προαγωγής — Δεν υφίσταται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45· παράρτημα XIII, άρθρο 5)

1.      Το άρθρο 31, παράγραφος 1, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΚΥΚ) ορίζει ότι οι επιτυχόντες υποψήφιοι διαγωνισμού διορίζονται στον βαθμό της ομάδας καθηκόντων που αναφέρεται στην προκήρυξη του διαγωνισμού στον οποίο έγιναν δεκτοί.

Καίτοι από τη διάταξη αυτή συνάγεται κατ’ ανάγκην ότι οι επιτυχόντες υποψήφιοι εσωτερικών διαγωνισμών πρέπει να διορίζονται στον βαθμό που αναφέρεται στην προκήρυξη του διαγωνισμού βάσει του οποίου προσλήφθηκαν, γεγονός παραμένει ότι ο καθορισμός του επιπέδου των προς πλήρωση θέσεων και των προϋποθέσεων διορισμού των επιτυχόντων στις θέσεις αυτές, καθορισμός στον οποίο το οικείο όργανο προέβη στο πλαίσιο των διατάξεων του προηγουμένου ΚΥΚ κατά τη σύνταξη των προκηρύξεων διαγωνισμών, δεν παρέτεινε τα αποτελέσματά του πέραν της ημερομηνίας της 1ης Μαΐου 2004 την οποία επέλεξε ο νομοθέτης της Ένωσης για την έναρξη της ισχύος της νέας διαρθρώσεως των σταδιοδρομιών των υπαλλήλων.

Το δικαίωμα των επιτυχόντων σε διαγωνισμό, το οποίο απορρέει από το άρθρο 31, παράγραφος 1, του ΚΥΚ, να τους δοθεί ο βαθμός που αναφέρεται στην προκήρυξη του διαγωνισμού μπορεί να ασκηθεί μόνο σύμφωνα με το ισχύον δίκαιο, εφόσον η νομιμότητα μιας αποφάσεως εκτιμάται βάσει των νομικών στοιχείων που ίσχυαν κατά τον χρόνο εκδόσεώς της και, επομένως, η διάταξη αυτή δεν μπορεί να υποχρεώσει τη διοίκηση να λάβει απόφαση μη συνάδουσα προς τον ΚΥΚ, όπως τροποποιήθηκε από τον νομοθέτη, και συνεπώς παράνομη.

Στο πλαίσιο αυτό, που χαρακτηρίζεται από την κατάργηση, από 1ης Μαΐου 2004, στο πλαίσιο της νέας διαρθρώσεως των σταδιοδρομιών, των βαθμών που αναφέρονται στις προκηρύξεις διαγωνισμών που είχαν δημοσιευθεί πριν από την ημερομηνία αυτή, ο νομοθέτης θέσπισε το άρθρο 5, παράγραφος 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ για να επιλύσει τις εγγενείς στην κατάσταση αυτή δυσχέρειες και να καθορίσει τη κατάταξη σε βαθμό των επιτυχόντων σε εσωτερικούς διαγωνισμούς για τη μετάβαση σε άλλη κατηγορία, οι οποίοι ενεγράφησαν σε πίνακες επιτυχόντων πριν από την 1η Μαΐου 2006 και διορίστηκαν στη νέα κατηγορία βάσει των διαγωνισμών αυτών μετά την 1η Μαΐου 2004.

Είναι αληθές ότι οι κατατάξεις σε βαθμό που καθορίζει το άρθρο 5, παράγραφος 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ δεν αντιστοιχούν στους βαθμούς που ανακοινώθηκαν με τις προκηρύξεις εσωτερικών διαγωνισμών οι οποίες δημοσιεύθηκαν πριν από την 1η Μαΐου 2004 και ότι η διάταξη αυτή συνιστά παρέκκλιση από τον κανόνα που διατυπώνεται στο άρθρο 31 του ΚΥΚ και αποτελεί επανάληψη του άρθρου 31 του προηγούμενου ΚΥΚ. Πάντως, λαμβανομένου υπόψη του αντικειμένου του, το άρθρο 5, παράγραφος 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ συνιστά μεταβατική διάταξη ειδικού χαρακτήρα η οποία μπορεί, ως της φύσεώς της αυτής, να παρεκκλίνει, για συγκεκριμένη κατηγορία υπαλλήλων, από τον γενικού χαρακτήρα κανόνα του άρθρου 31 του ΚΥΚ. Πράγματι, προσήκει να υπομνησθεί ότι τα προβλήματα που απορρέουν από την αλλαγή του ρυθμιστικού πλαισίου, προκειμένου περί της σταδιοδρομίας των υπαλλήλων, ενδέχεται να υποχρεώσουν τη διοίκηση να παρεκκλίνει, προσωρινώς και εντός ορισμένων ορίων, από την αυστηρή εφαρμογή των πάγιας αξίας κανόνων και αρχών που εφαρμόζονται συνήθως στις επίμαχες καταστάσεις.

(βλ. σκέψεις 66 έως 70)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 11 Ιουλίου 2007, T‑58/05, Centeno Mediavilla κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψεις 100 και 109

ΔΔΔΕΕ: 30 Σεπτεμβρίου 2010, F‑20/06, De Luca κατά Επιτροπής, σκέψη 86 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία, κατά της οποίας έχει ασκηθεί αναίρεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου, υπόθεση T‑563/10 P

2.      Το άρθρο 2, παράγραφος 1, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ θεσπίζει πιο ευνοϊκή ισοδυναμία μεταξύ των παλαιών και των νέων βαθμών σε σχέση με την κατάταξη που προβλέπεται από το άρθρο 5, παράγραφος 2, του ιδίου παραρτήματος για τους υπαλλήλους που συμμετείχαν επιτυχώς σε διαγωνισμό για τη μετάβαση σε άλλη κατηγορία. Πάντως, το εν λόγω άρθρο 2, παράγραφος 1, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ είχε αποκλειστικά ως αντικείμενο την αλλαγή, την 1η Μαΐου 2004, των ονομασιών των βαθμών που κατείχαν όσοι είχαν την ιδιότητα υπαλλήλου στις 30 Απριλίου 2004, με την προοπτική να εφαρμοστεί σ’ αυτούς η νέα διάρθρωση σταδιοδρομιών η οποία επρόκειτο να τεθεί πλήρως σε ισχύ την 1η Μαΐου 2006, και δεν μπορεί να του αναγνωριστεί περιεχόμενο που βαίνει πέρα της καθιερώσεως της εν λόγω ενδιάμεσης σχέσεως. Η διάταξη αυτή δεν προοριζόταν, επομένως, να εφαρμοστεί για τον καθορισμό της βαθμολογικής κατατάξεως υπαλλήλου του οποίου ο διορισμός στην ανώτερη κατηγορία πραγματοποιήθηκε μόλις στις 27 Απριλίου 2005, λόγω της ιδιότητάς του ως επιτυχόντος σε εσωτερικό διαγωνισμό για τη μετάβαση σε άλλη κατηγορία, του οποίου η προκήρυξη είχε δημοσιευθεί πριν την 1η Μαΐου 2004 και ο πίνακας επιτυχόντων είχε καταρτιστεί πριν από την 1η Μαΐου 2006.

(βλ. σκέψη 75)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: Centeno Mediavilla κ.λπ. κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψεις 112 έως 115

3.      Το δικαίωμα προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης καλύπτει κάθε ιδιώτη που βρίσκεται σε κατάσταση από την οποία προκύπτει ότι η διοίκηση της Ένωσης του έχει δημιουργήσει βάσιμες ελπίδες, παρέχοντάς του συγκεκριμένες διαβεβαιώσεις υπό τη μορφή συγκεκριμένων, ανεπιφύλακτων και συγκλινουσών πληροφοριών, που προέρχονται από εγκεκριμένες και αξιόπιστες πηγές.

Αντιθέτως, κανείς δεν μπορεί να επικαλεστεί παραβίαση της αρχής αυτής ελλείψει συγκεκριμένων διαβεβαιώσεων που παρασχέθηκαν από τη διοίκηση.

(βλ. σκέψεις 80 και 81)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 19 Μαρτίου 2003, T‑273/01, Innova Privat-Akademie κατά Επιτροπής, σκέψη 26 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία· Centeno Mediavilla κ.λπ. κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψη 96

4.      Συντρέχει παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως όταν διαφορετικές καταστάσεις αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο ή, αντιθέτως, όταν σε κατηγορίες προσώπων των οποίων η νομική και πραγματική κατάσταση δεν παρουσιάζει ουσιώδεις διαφορές επιφυλάσσεται διαφορετική μεταχείριση.

Συναφώς, οι επιτυχόντες σε γενικό διαγωνισμό που ενεγράφησαν μεν στον πίνακα επιτυχόντων πριν από την 1η Μαΐου 2004, ημερομηνία ενάρξεως της ισχύος του κανονισμού 723/2004, για την τροποποίηση του κανονισμού υπηρεσιακής κατάστασης των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται στο λοιπό προσωπικό των Κοινοτήτων αυτών, αλλά διορίσθηκαν υπάλληλοι μετά την ημερομηνία αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εμπίπτουν στην ίδια κατηγορία προσώπων με τους επιτυχόντες του ιδίου διαγωνισμού οι οποίοι προσλήφθηκαν πριν από την 1η Μαΐου 2004.

Κατά συνέπεια, οι επιτυχόντες σε δημοσιευθέντες πριν από την 1η Μαΐου 2004 εσωτερικούς διαγωνισμούς για τη μετάβαση σε άλλη κατηγορία οι οποίοι ενεγράφησαν σε πίνακα επιτυχόντων μετά την 1η Μαΐου 2004, και δεν μπορούσαν, κατά συνέπεια, να διοριστούν στην ανώτερη κατηγορία παρά μετά την ημερομηνία αυτή, δεν εμπίπτουν στην ίδια κατηγορία προσώπων με τους επιτυχόντες σε άλλους διαγωνισμούς για τη μετάβαση σε άλλη κατηγορία οι οποίοι διορίσθηκαν στην ανώτερη κατηγορία πριν από την 1η Μαΐου 2004.

(βλ. σκέψεις 96, 98 και 99)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 25 Οκτωβρίου 2005, T‑368/03, De Bustamante Tello κατά Συμβουλίου, σκέψη 69 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία· Centeno Mediavilla κ.λπ. κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψη 80

5.      Δεν αναγνωρίζεται σε υπάλληλο έννομο συμφέρον να ζητήσει την ακύρωση αποφάσεως λόγω τυπικής πλημμέλειας και, ιδίως, για παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως, στην περίπτωση που η διοίκηση δεν διαθέτει κανένα περιθώριο εκτιμήσεως και είναι υποχρεωμένη να ενεργήσει όπως ενήργησε, εφόσον η ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην έκδοση αποφάσεως πανομοιότυπης, επί της ουσίας, προς την ακυρωθείσα.

(βλ. Σκέψη 112)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 23 Απριλίου 2002, T‑372/00, Campolargo κατά Επιτροπής, σκέψη 62

6.      Το άρθρο 7, παράγραφος 1, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ προβλέπει ότι ο βασικός μηνιαίος μισθός των υπαλλήλων οι οποίοι προσλήφθηκαν πριν από την 1η Μαΐου 2004 δεν υφίσταται καμία μεταβολή λόγω της αλλαγής της ονομασίας των βαθμών που πραγματοποιήθηκε την ημερομηνία αυτή σύμφωνα με το άρθρο 2, παράγραφος 1, του παραρτήματος αυτού. Προς τούτο, η παράγραφος 2 του προμνημονευθέντος άρθρου 7 ορίζει ότι για κάθε υπάλληλο υπολογίζεται, την 1η Μαΐου 2004, ένας συντελεστής πολλαπλασιασμού, ο οποίος ισούται με τον λόγο που υπάρχει μεταξύ του μηνιαίου βασικού μισθού που καταβαλλόταν στον υπάλληλο πριν από την 1η Μαΐου 2004 και του ποσού εφαρμογής που ορίζεται στο άρθρο 2, παράγραφος 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ. Η παράγραφος 3 του εν λόγω άρθρου 2 ορίζει ότι οι μισθοί για τους νέους ενδιάμεσους βαθμούς χρησιμοποιούν τα ποσά εφαρμογής κατά την έννοια του άρθρου 7 του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ. Επομένως, το εν λόγω άρθρο 7 σκοπεί στην αποφυγή του ενδεχομένου να επιφέρει η αλλαγή της ονομασίας των βαθμών οποιαδήποτε μεταβολή των βασικών μηνιαίων μισθών των υπαλλήλων, οι οποίοι προσλήφθηκαν υπό το κράτος του προηγούμενου ΚΥΚ, ειδικότερα δε τον αδικαιολόγητο πλουτισμό τους.

Εξάλλου, το άρθρο 2, παράγραφος 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ καθορίζει τον βασικό μηνιαίο μισθό για κάθε βαθμό και κάθε κλιμάκιο των νέων ενδιάμεσων βαθμών. Κατά τη διάταξη αυτή, σε συνδυασμό με το άρθρο 8 του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ που ρυθμίζει τη μετονομασία των ενδιάμεσων βαθμών σε νέους βαθμούς των δύο ομάδων καθηκόντων που δημιουργεί ο νέος ΚΥΚ, οι μισθοί για τους διαφόρους βαθμούς και κλιμάκια της ομάδας καθηκόντων AST είναι ίσοι προς αυτούς της ομάδας καθηκόντων AD στους οποίους αντιστοιχούν.

Επιπλέον, το άρθρο 45α του ΚΥΚ προβλέπει ένα σύστημα κατά το οποίο, από την 1η Μαΐου 2006, η μετάβαση από την ομάδα καθηκόντων AST (που αντικαθιστά τις παλαιές κατηγορίες B, C και D) στην ομάδα καθηκόντων AD (που αντικαθιστά την παλαιά κατηγορία A) δεν πραγματοποιείται πλέον με εσωτερικό διαγωνισμό, αλλά μέσω της καλουμένης διαδικασίας πιστοποιήσεως, η οποία στηρίζεται στην επιτυχή συμμετοχή σε πρόγραμμα καταρτίσεως. Η παράγραφος 3 του άρθρου 45α του ΚΥΚ προβλέπει ρητώς ότι ο διορισμός σε θέση της ομάδας καθηκόντων AD δεν έχει επίπτωση στον βαθμό και στο κλιμάκιο που κατέχει ο υπάλληλος τη στιγμή του διορισμού του.

Λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων αυτών, είναι προφανές ότι η πρόθεση του νομοθέτη της Ένωσης ήταν να συνεπάγεται η μετάβαση στην ανώτερη ομάδα καθηκόντων την άσκηση καθηκόντων διοικητικού υπαλλήλου και πιο ευνοϊκές προοπτικές σταδιοδρομίας, όχι όμως και άμεσο μισθολογικό όφελος.

Κατά συνέπεια, ο νέος ΚΥΚ δεν προβλέπει για τον υπάλληλο καμία μεταβολή του βασικού μισθού ούτε λόγω της ενάρξεως της ισχύος του ούτε λόγω της μεταβάσεως του εν λόγω υπαλλήλου στην ανώτερη ομάδα καθηκόντων.

Μολονότι, με τη θέσπιση του άρθρου 5, παράγραφος 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ, ο νομοθέτης είχε την πρόθεση να χορηγήσει πλεονέκτημα στους υπαλλήλους οι οποίοι, κατόπιν εσωτερικού διαγωνισμού για τη μετάβαση σε άλλη κατηγορία, απέδειξαν την ικανότητά τους να καταλάβουν θέσεις της ανώτερης κατηγορίας, δεν θέλησε, ωστόσο, το εν λόγω πλεονέκτημα να υπερβαίνει αυτό των υπαλλήλων οι οποίοι, από την 1η Μαΐου 2006, συμμετέχουν επιτυχώς σε διαδικασία πιστοποιήσεως.

Επομένως, σύμφωνα με το άρθρο 7 του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ και ελλείψει ρητών αντιθέτων διατάξεων στο εν λόγω παράρτημα, ο μισθός των υπαλλήλων που διορίζονται δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ πρέπει να υπολογίζεται, όπως ακριβώς ο μισθός των υπαλλήλων που προσλήφθηκαν πριν από την 1η Μαΐου 2004, με εφαρμογή συντελεστή πολλαπλασιασμού.

(βλ. σκέψεις 131 έως 139)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: 11 Μαΐου 2011, F‑71/09, Caminiti κατά Επιτροπής, σκέψη 46

7.      Το άρθρο 5 του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ δεν αναφέρει, για τις περιπτώσεις μεταβάσεως σε άλλη κατηγορία, τα μόρια προαγωγής που συγκεντρώθηκαν στην προηγούμενη κατηγορία. Πράγματι, αντικείμενο του άρθρου αυτού είναι ο καθορισμός, μεταξύ άλλων, της κατατάξεως σε βαθμό και κλιμάκιο όταν οι επιτυχόντες σε εσωτερικούς διαγωνισμούς για τη μετάβαση σε άλλη κατηγορία οι οποίοι είχαν εγγραφεί σε πίνακα επιτυχόντων πριν από την 1η Μαΐου 2006 διορίζονται σε ανώτερη κατηγορία υπό το κράτος του νέου ΚΥΚ.

Εξάλλου, ο διορισμός σε ανώτερο βαθμό, κατόπιν εσωτερικού διαγωνισμού, εξομοιώνεται προς προαγωγή και, επομένως, τυγχάνουν εφαρμογής οι κανόνες του ΚΥΚ που αφορούν την κατά κυριολεξία προαγωγή.

Κατά συνέπεια, στο μέτρο που ο διορισμός σε ανώτερο βαθμό κατόπιν εσωτερικού διαγωνισμού εξομοιώνεται με προαγωγή, κατά μείζονα λόγο πρέπει να ισχύει το ίδιο για ένα διορισμό στην ανώτερη κατηγορία κατόπιν εσωτερικού διαγωνισμού για τη μετάβαση σε ανώτερη κατηγορία: η μετάβαση στην ανώτερη κατηγορία, η οποία συνεπάγεται την άσκηση διαφορετικών καθηκόντων, συνιστά προαγωγή, εφαρμόζονται δε συναφώς οι κανόνες που αφορούν την προαγωγή.

Η μη κατάργηση των μορίων που συγκέντρωσε ο υπάλληλος ο οποίος διορίζεται σε ανώτερη κατηγορία δυνάμει του άρθρου 5, παράγραφος 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ θα είχε ως αποτέλεσμα να διευκολύνει την προαγωγή του, κυρίως βάσει μορίων που έχει αποκτήσει στην προηγούμενη κατηγορία του, πράγμα το οποίο θα αντέβαινε στο άρθρο 45 του ΚΥΚ, κατά το οποίο η σύγκριση των προσόντων ενός υπαλλήλου ενόψει της προαγωγής του πρέπει να γίνεται σε σχέση με τους συναδέλφους του του ιδίου βαθμού. Πράγματι, από το άρθρο αυτό του ΚΥΚ συνάγεται ότι η διοίκηση πρέπει να λαμβάνει υπόψη, κατά τη συγκριτική εξέταση των προσόντων των προαγωγίμων υπαλλήλων του ιδίου βαθμού, τα μόρια προαγωγής που οι υπάλληλοι αυτοί συγκέντρωσαν στον συγκεκριμένο βαθμό. Όμως, τα μόρια που είχε συγκεντρώσει ο υπάλληλος πριν από τη μετάβασή του στην ανώτερη κατηγορία αντιστοιχούν σε προσόντα που αποδείχθηκαν σε θέση κατώτερης κατηγορίας και κατά την άσκηση διαφορετικού τύπου καθηκόντων. Επομένως, τα μόρια αυτά εξυπηρετούσαν την προαγωγή στον επόμενο βαθμό στο πλαίσιο της κατώτερης κατηγορίας και δεν μπορούν να χρησιμεύσουν για την προαγωγή στον επόμενο βαθμό στο πλαίσιο της ανώτερης κατηγορίας, εντός της οποίας ο ενδιαφερόμενος δεν έχει ακόμη αποδείξει τα προσόντα του.

Στην περίπτωση αυτή, η διατήρηση των συγκεντρωθέντων μορίων θα είχε ως συνέπεια να καθιστά δυνατή την εξασφάλιση, για τον υπάλληλο που κατετάγη σε βαθμό κατ’ εφαρμογή του άρθρου 5, παράγραφος 2, του παραρτήματος XIII του ΚΥΚ, κατόπιν μεταβάσεως στην ανώτερη κατηγορία, πιθανότητας ταχύτερης προαγωγής από αυτή που έχουν οι συνάδελφοί του του ιδίου βαθμού οι οποίοι τοποθετήθηκαν στην ανώτερη κατηγορία δυνάμει του άρθρου 45 του ΚΥΚ, πράγμα το οποίο θα αντέβαινε στην αρχή της ίσης μεταχειρίσεως, η οποία συνεπάγεται ότι το σύνολο των υπαλλήλων του ιδίου βαθμού έχουν, εφόσον διαθέτουν τα ίδια προσόντα, τις ίδιες πιθανότητες προαγωγής στον ανώτερο βαθμό.

(βλ. σκέψεις 155 έως 157, 159 και 160)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 13 Δεκεμβρίου 1984, 20/83 και 21/83, Βλάχος κατά Δικαστηρίου, σκέψεις 22 έως 24

ΔΔΔΕΕ: 28 Ιουνίου 2007, F‑21/06, Da Silva κατά Επιτροπής, σκέψη 75