Skarga wniesiona w dniu 28 września 2018 r. – Komisja Europejska / Republika Słowacka
(Sprawa C-614/18)
Język postępowania: słowacki
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Tokár, C. Cattabriga, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Słowacka
Żądania strony skarżącej
stwierdzenie, że Republika Słowacka wskutek tego, że obywatelom państw trzecich, którzy nie są członkami rodziny obywateli Unii, a których wniosek o wydanie wizy został oddalony lub których wiza została unieważniona bądź cofnięta, nie przyznaje prawa do wniesienia środka odwoławczego do organu sądowego zgodnie z rozumieniem tego określenia w prawie Unii, uchybia zobowiązaniom wynikającym z art. 19 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej oraz art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w związku z art. 32 ust. 3, art. 34 ust. 7 i art. 35 ust. 7 rozporządzenia (WE) nr 810/20091 (kodeks wizowy);
obciążenie Republiki Słowackiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swojej skargi Komisja Europejska podnosi, że sporne kwestie prawne w rozpatrywanej sprawie zostały jednoznacznie rozstrzygnięte wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-403/16, El Hassani, w którym Trybunał Sprawiedliwości orzekł, że art. 32 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiającego Wspólnotowy kodeks wizowy, zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/20132 z dnia 26 czerwca 2013 r., w świetle art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że nakłada on na państwa członkowskie obowiązek ustanowienia procedury odwoławczej od decyzji o odmowie wydania wizy, której szczegółowe zasady należą do porządku prawnego każdego państwa członkowskiego, przy poszanowaniu zasad równoważności i skuteczności. Procedura ta musi gwarantować na pewnym etapie postępowania środek odwoławczy do sądu.
Komisja z tego względu stwierdza, że argumenty Republiki Słowackiej podniesione podczas postępowania poprzedzającego wniesienie skargi w rozpatrywanej sprawie nie mogą zostać uwzględnione, i pozostaje na stanowisku, że Republika Słowacka uchybia zobowiązaniom wskazanym w skardze.
____________
1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (Dz.U. 2009, L 243, s. 1).
2 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 610/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen), konwencję wykonawczą do układu z Schengen, rozporządzenia Rady (WE) nr 1683/95 i (WE) nr 539/2001 oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 i (WE) nr 810/2009 (Dz.U. 2013, L 182, s. 1).