Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Centrale Raad van Beroep (Κάτω Χώρες) στις 25 Σεπτεμβρίου 2018 – AFMB Ltd κ.λπ. κατά Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank
(Υπόθεση C-610/18)
Γλώσσα διαδικασίας: η ολλανδική
Αιτούν δικαστήριο
Centrale Raad van Beroep
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εκκαλούσες: AFMB Ltd κ.λπ.
Εφεσίβλητο: Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank
Προδικαστικά ερωτήματα
1) A. Έχει το άρθρο 14, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/711 την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές των υποθέσεων της κύριας δίκης, ο μισθωτός οδηγός φορτηγών διεθνών μεταφορών χαρακτηρίζεται ως ανήκων στο μετακινούμενο προσωπικό:
α. της επιχειρήσεως μεταφορών που προσέλαβε τον ενδιαφερόμενο, στην πλήρη διάθεση της οποίας τίθεται στην πράξη ο ενδιαφερόμενος για αόριστο χρόνο, η οποία ασκεί στην πράξη τη διευθυντική εξουσία επί του ενδιαφερομένου και την οποία βαρύνουν στην πράξη τα μισθολογικά έξοδα, ή
β. της επιχειρήσεως η οποία συνήψε επισήμως σύμβαση εργασίας με τον οδηγό φορτηγών και η οποία, κατόπιν συμφωνίας με την υπό στοιχείο α΄ επιχείρηση μεταφορών, κατέβαλε μισθό στον ενδιαφερόμενο και παρακράτησε εισφορές από αυτόν στο κράτος μέλος όπου ευρίσκεται η έδρα της επιχειρήσεως αυτής και όχι στο κράτος μέλος όπου ευρίσκεται η έδρα της υπό στοιχείο α΄ επιχειρήσεως μεταφορών, ή
γ. τόσο της υπό στοιχείο α΄ όσο και της υπό στοιχείο β΄ επιχειρήσεως;
B. Έχει το άρθρο 13, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 883/20042 την έννοια ότι, υπό περιστάσεις όπως αυτές των υποθέσεων της κύριας δίκης, ως εργοδότης του μισθωτού οδηγού φορτηγών διεθνών μεταφορών χαρακτηρίζεται:
α. η επιχείρηση μεταφορών που προσέλαβε τον ενδιαφερόμενο, στην πλήρη διάθεση της οποίας τίθεται στην πράξη ο ενδιαφερόμενος για αόριστο χρόνο, η οποία ασκεί στην πράξη τη διευθυντική εξουσία επί του ενδιαφερομένου και την οποία βαρύνουν στην πράξη τα μισθολογικά έξοδα, ή
β. η επιχείρηση η οποία συνήψε επισήμως σύμβαση εργασίας με τον οδηγό φορτηγών και η οποία, κατόπιν συμφωνίας με την υπό στοιχείο α΄ επιχείρηση μεταφορών, κατέβαλε μισθό στον ενδιαφερόμενο και παρακράτησε εισφορές από αυτόν στο κράτος μέλος όπου ευρίσκεται η έδρα της επιχειρήσεως αυτής και όχι στο κράτος μέλος όπου ευρίσκεται η έδρα της υπό στοιχείο α΄ επιχειρήσεως μεταφορών, ή
γ. τόσο η υπό στοιχείο α΄ όσο και η υπό στοιχείο β΄ επιχείρηση;
2) Σε περίπτωση κατά την οποία, υπό περιστάσεις όπως αυτές των υποθέσεων της κύριας δίκης, ως εργοδότης θεωρείται η προαναφερθείσα στο ερώτημα 1Α, στοιχείο β΄, και στο ερώτημα 1Β, στοιχείο β΄, επιχείρηση:
Για την εφαρμογή του άρθρου 14, παράγραφος 2, στοιχείο α΄, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 και του άρθρου 13, παράγραφος 1, στοιχείο β΄, του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 ισχύουν αναλογικώς στις υποθέσεις της κύριας δίκης, ολικώς ή εν μέρει, οι ειδικές προϋποθέσεις υπό τις οποίες εργοδότες όπως οι εταιρίες προσωρινής απασχολήσεως και άλλοι διαμεσολαβητές μπορούν να επικαλεστούν τις διαλαμβανόμενες στο άρθρο 14, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 και στο άρθρο 12 του κανονισμού (ΕΚ) 883/2004 εξαιρέσεις από την αρχή της προτιμήσεως του κράτους απασχολήσεως;
3) Σε περίπτωση κατά την οποία, υπό περιστάσεις όπως αυτές των υποθέσεων της κύριας δίκης, ως εργοδότης θεωρείται η προαναφερθείσα στο ερώτημα 1Α, στοιχείο β΄, και στο ερώτημα 1Β, στοιχείο β΄, επιχείρηση και δοθεί αρνητική απάντηση στο ερώτημα 2:
Πρόκειται, στην περίπτωση των πραγματικών περιστατικών και περιστάσεων που παρατίθενται στην παρούσα αίτηση, για κατάσταση η οποία μπορεί να χαρακτηριστεί ως κατάχρηση του δικαίου της ΕΕ και/ή κατάχρηση του δικαίου της ΕΖΕΣ; Εάν ναι, ποιες συνέπειες συνεπάγεται τούτο;
____________
1 Κανονισμός του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73).
2 Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, για τον συντονισμό των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας (ΕΕ 2004, L 166, σ. 1).