ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
(δεύτερο τμήμα)

της 5ης Δεκεμβρίου 2012

Υπόθεση F‑109/12

Sabine Scheidemann

κατά

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

«Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Διοργανική μετάταξη κατά τη διάρκεια της περιόδου προαγωγών κατά την οποία ο υπάλληλος ήταν προαγώγιμος στο όργανο από το οποίο προέρχεται — Αίτηση αναδρομικής προαγωγής — Ρητή απορριπτική απόφαση ληφθείσα μετά τη σιωπηρή απόφαση — Προθεσμία υποβολής ενστάσεως — Εκπρόθεσμη υποβολή — Προδήλως απαράδεκτο»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία η S. Scheidemann, υπάλληλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ζητεί, κατ’ ουσίαν, την ακύρωση της αποφάσεως του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 2011, περί απορρίψεως της αιτήσεώς της να προαχθεί αναδρομικώς από 1ης Ιανουαρίου 2010.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη. Η προσφεύγουσα φέρει τα δικαστικά έξοδά της.

Περίληψη

1.      Υπαλληλικές προσφυγές — Προηγούμενη διοικητική ένσταση — Προθεσμίες — Χαρακτήρας δημοσίας τάξεως — Αυτεπάγγελτη εξέταση από τον δικαστή

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

2.      Υπαλληλικές προσφυγές — Προηγούμενη διοικητική ένσταση — Σιωπηρή απόφαση περί απορρίψεως αιτήματος μη προσβληθείσα εμπροθέσμως — Μεταγενέστερη ρητή απόφαση — Επιβεβαιωτική πράξη

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

1.      H τρίμηνη προθεσμία υποβολής διοικητικής ενστάσεως κατά πράξεως που θίγει τον ενδιαφερόμενο, την οποία προβλέπει το άρθρο 90 του ΚΥΚ, είναι προθεσμία δημοσίας τάξεως και δεν εξαρτάται από τους διαδίκους και τον δικαστή, δεδομένου ότι έχει ταχθεί για να εξασφαλίζεται η σαφήνεια και η ασφάλεια των εννόμων καταστάσεων, καθώς και η ασφάλεια δικαίου. Επομένως, απόκειται στον δικαστή της Ένωσης να εξακριβώσει αυτεπαγγέλτως αν τηρήθηκε η εν λόγω προθεσμία.

Το γεγονός ότι το θεσμικό όργανο δεν επισήμανε, κατά το στάδιο της απαντήσεως στη διοικητική ένσταση, ότι η εν λόγω διοικητική ένσταση ήταν εκπρόθεσμη και, ως εκ τούτου, απαράδεκτη, ή το γεγονός ότι το θεσμικό όργανο τόνισε μάλιστα ρητώς ότι ο ενδιαφερόμενος μπορούσε, ακόμη, να ασκήσει ένδικη προσφυγή δεν έχει επίπτωση επί του παραδεκτού της προσφυγής κατά την έννοια του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ. Συγκεκριμένα, τέτοιες περιστάσεις δεν μπορούν να επιφέρουν παρέκκλιση από το σύστημα των επιτακτικών προθεσμιών που προβλέπουν τα άρθρα 90 και 91 του ΚΥΚ και, ακόμη λιγότερο, να απαλλάσσουν το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης από την υποχρέωση, την οποία υπέχει, να εξακριβώνει αν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες από τον ΚΥΚ προθεσμίες.

(βλ. σκέψεις 17 και 20)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 7 Σεπτεμβρίου 2005, T‑358/03, Krahl κατά Επιτροπής, σκέψη 35 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία· 15 Ιανουαρίου 2009, T‑306/08 P, Braun-Neumann κατά Κοινοβουλίου, σκέψη 37 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

2.      H έχουσα χαρακτήρα αμιγώς επιβεβαιωτικής πράξεως ρητή απόρριψη αιτήσεως κατόπιν σιωπηρής απορρίψεως της ίδιας αιτήσεως δεν μπορεί να επιτρέψει στον ενδιαφερόμενο υπάλληλο να συνεχίσει την προ της ασκήσεως της προσφυγής διαδικασία παρέχοντάς του νέα προθεσμία για την υποβολή ενστάσεως. Επιπλέον, μολονότι το άρθρο 91, παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση, του ΚΥΚ ορίζει ότι σε περίπτωση ρητής απορριπτικής αποφάσεως, η οποία εκδίδεται μετά τη σιωπηρή απόφαση αλλά εντός της προθεσμίας ασκήσεως προσφυγής, η προθεσμία ασκήσεως προσφυγής αρχίζει εκ νέου, εντούτοις αυτός ο κανόνας αφορά μόνον την προθεσμία ασκήσεως προσφυγής κατά αποφάσεως με την οποία απορρίπτεται διοικητική ένσταση και δεν εφαρμόζεται στην προθεσμία υποβολής ενστάσεως κατά αποφάσεως με την οποία απορρίπτεται αίτηση. Πράγματι, το άρθρο 91, παράγραφος 3, δεύτερη περίπτωση, του ΚΥΚ είναι ειδική διάταξη, η οποία αφορά τον υπολογισμό των προθεσμιών ασκήσεως προσφυγής και πρέπει να ερμηνεύεται κατά γράμμα και συσταλτικά.

(βλ. σκέψεις 18 και 19)

Παραπομπή:

ΔΔΔΕΕ: 5 Ιουλίου 2011, F‑73/10, Coedo Suárez κατά Συμβουλίου, σκέψεις 37 και 38 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία