WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ (druga izba)
z dnia 11 lipca 2013 r.
Sprawa F‑111/10
AN
przeciwko
Komisji Europejskiej
Służba publiczna – Urzędnicy – Prawa i obowiązki urzędnika – Fakty, które mogą wzbudzić podejrzenie co do ewentualnej nielegalnej działalności szkodzącej interesom Unii – Obowiązek poinformowania przez urzędnika swoich przełożonych i OLAF-u – Wniosek o objęcie ochroną na podstawie art. 22a ust. 3 regulaminu pracowniczego – Mobbing
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której AN żąda zasadniczo stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Europejskiej odmawiającej uwzględnienia jej wniosku dotyczącego wykreślenia określonych uwag zawartych w dwóch pismach, które zostały do niej skierowane przez jej przełożonych, przyznania jej ochrony przewidzianej przez art. 22a ust. 3 Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej „regulaminem pracowniczym”) i wszczęcia dochodzenia administracyjnego w sprawie odwetu, za którego ofiarę się ona uważa. Ponadto skarżąca żąda naprawienia szkody, którą w swoim odczuciu poniosła.
Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. AN pokrywa własne koszty oraz zostaje obciążona kosztami poniesionymi przez Komisję Europejską.
Streszczenie
1. Skargi wnoszone przez urzędników – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Pojęcie – Kwalifikacja podlegająca ocenie sądu
(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2)
2. Skargi wnoszone przez urzędników – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Istnienie niekorzystnego aktu – Obowiązek wniesienia bezpośrednio zażalenia
(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 1, 2)
3. Urzędnicy – Prawa i obowiązki – Wolność wypowiedzi – Ujawnienie faktów mogących wzbudzać podejrzenia co do istnienia nielegalnej działalności lub poważnego uchybienia – Ochrona przed postępowaniem dyscyplinarnym – Zakres
(regulamin pracowniczy, art. 22a ust. 3; decyzja Komisji 1999/396, art. 2)
4. Urzędnicy – Mobbing – Pojęcie – Negatywne uwagi kierowane pod adresem urzędnika – Wyłączenie – Przesłanki
(regulamin pracowniczy, art. 12a)
5. Urzędnicy – Mobbing – Pojęcie – Pogłoski – Wyłączenie
(regulamin pracowniczy, art. 12a)
1. Kwalifikacja prawna pisma urzędnika jako „wniosku” lub „zażalenia” zależy od oceny sądu, a nie od woli stron. W tym względzie pismo, w którym urzędnik wyraża wolę zaskarżenia decyzji, stanowi zażalenie w rozumieniu art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego, a nie wniosek.
(zob. pkt 62)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑205/95 Cordiale przeciwko Parlamentowi, 30 kwietnia 1998 r., pkt 34, 38
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑76/09 AH przeciwko Komisji, 15 lutego 2011 r., pkt 38 i przytoczone tam orzecznictwo
2. Urzędnik zamierzający w przypadku wydanej przez organ powołujący decyzji stanowiącej akt dla niego niekorzystny wnieść o stwierdzenie jej nieważności, zmianę lub wycofanie nie powinien występować z wnioskiem w rozumieniu art. 90 ust. 1 regulaminu pracowniczego, ale złożyć zażalenie w trybie ustanowionym w art. 90 ust. 2 tego regulaminu.
(zob. pkt 77)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑65/07 Aayhan i in. przeciwko Parlamentowi, 30 kwietnia 2009 r., pkt 40
3. Ochrona przewidziana w art. 22a ust. 3 regulaminu pracowniczego, o której mowa także w art. 2 decyzji 1999/396 dotyczącej zasad i warunków dochodzeń wewnętrznych w odniesieniu do przeciwdziałania nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim nielegalnym działaniom godzącym w interesy Wspólnoty, jest przyznawana bez żadnych formalności urzędnikowi, który przekazał informacje na temat faktów mogących wzbudzać podejrzenia co do istnienia nielegalnej działalności, i to już z samego względu udzielenia tych informacji.
Jednakże wspomniana ochrona nie zapewnia urzędnikowi ochrony przed wydaniem jakiejkolwiek innej decyzji mogącej wywoływać niekorzystne skutki względem niego, a jedynie przed decyzjami wydanymi ze względu na przekazanie informacji.
(zob. pkt 86, 90)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑2/09 Menghi przeciwko ENISA, 24 lutego 2010 r., pkt 139
4. Negatywne uwagi kierowane pod adresem urzędnika nie godzą w jego osobowość, godność lub integralność fizyczną lub psychiczną, o ile są wyrażane w sposób stonowany, a z dokumentów zawartych w aktach nie wynika, że są one oparte na przesadnych i pozbawionych jakiegokolwiek związku z obiektywnymi faktami oskarżeniach.
(zob. pkt 98)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: ww. sprawa Menghi przeciwko ENISA, pkt 110
5. Pogłoska, nawet jeżeli okazuje się być uzasadniona, nie może zostać uznana za dowód na istnienie mobbingu wobec urzędnika lub na istnienie jakiegokolwiek nagannego zachowania, które można przypisać administracji.
(zob. pkt 100)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑496/93 Allo przeciwko Komisji, 8 czerwca 1995 r., pkt 48