WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ (trzecia izba)
z dnia 4 listopada 2008 r.
Sprawa F-126/07
Isabelle Van Beers
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Procedura certyfikacji – Postępowanie za 2006 r. – Niewpisanie na listę wytypowanych urzędników – Artykuł 45a regulaminu pracowniczego
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której I. Van Beers żąda zasadniczo stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 29 marca 2007 r. w sprawie odrzucenia jej kandydatury do udziału w procedurze certyfikacji w postępowaniu za 2006 r.
Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokrywa własne koszty.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Procedura certyfikacji – Typowanie kandydatów – Kryteria – Uprawnienia dyskrecjonalne instytucji
(regulamin pracowniczy, art. 45a)
2. Urzędnicy – Procedura certyfikacji – Typowanie kandydatów – Kryteria – Ogólne przepisy wykonawcze wymagające określonego stażu pracy w minimalnej grupie zaszeregowania w ramach grupy funkcyjnej AST
(regulamin pracowniczy, art. 45a; załącznik XIII, art. 1, 4 lit. h), art. 8 ust. 1)
1. Z brzmienia i struktury art. 45a regulaminu pracowniczego jasno wynika, że wytypowanie kandydatów do certyfikacji uzależnia się od spełnienia dwóch rodzajów kryteriów, dotyczących z jednej strony samego kandydata, tj. jego okresowych sprawozdań z przebiegu kariery zawodowej oraz poziomu wykształcenia i wyszkolenia, a z drugiej strony – potrzeb służby. Zadaniem każdej instytucji jest dalsze uszczegółowienie powyższych kryteriów w drodze ogólnych przepisów wykonawczych. Instytucja ma więc prawo, po pierwsze, szczegółowo określić, a w razie potrzeby pogłębić, kryteria dotyczące osoby kandydata, a następnie wyjaśnić zakres, jaki w jej rozumieniu ma pojęcie „potrzeba służby” poprzez ustanowienie, w odpowiednim przypadku, kryteriów mających na celu konkretne zaspokojenie omawianych potrzeb. Korzystając ze swoich uprawnień dyskrecjonalnych, może ona łączyć kryteria dotyczące potrzeb służby z kryteriami dotyczącymi osoby kandydata.
Tym samym instytucja nie postępuje niezgodnie z art. 45a regulaminu pracowniczego, przyjmując ogólne przepisy wykonawcze zawierające, z jednej strony, warunek minimalnego stażu pracy w określonej minimalnej grupie zaszeregowania w ramach grupy funkcyjnej AST, dostosowywany w zależności od poziomu wykształcenia i wyszkolenia urzędnika, a z drugiej strony wymagając, by trzy z ostatnich pięciu sprawozdań z oceny poświadczały, że urzędnik wykazuje zdolności niezbędne do wykonywania obowiązków należących do administratorów, ponieważ oba powyższe warunki służą jedynie wyjaśnieniu treści art. 45a regulaminu pracowniczego, w szczególności w zakresie pojęcia „potrzeba służby”, korzystając przy tym z pozostawionego przez prawodawcę zakresu uznania w kwestii tego pojęcia.
(zob. pkt 35–38, 41, 43)
2. W ramach procedury certyfikacji odmowa dokonania przez instytucję konkretnie oceny doświadczenia zawodowego urzędnika dawnej kategorii C, który twierdzi, że faktycznie wykonywał obowiązki odpowiadające dawnym kategoriom A lub B, nie uchybia zasadom równego traktowania, dobrej administracji i ekspektatywy rozwoju kariery zawodowej. W odniesieniu do zasady równego traktowania, nieuwzględnienie wspomnianego doświadczenia znajduje bowiem oparcie w obiektywnym kryterium braku przynależności do dawnej kategorii B; instytucji nie można czynić zarzutu z przyjęcia tego rodzaju podziału na kategorie, który, zważywszy na zamierzony cel, nie jest dyskryminujący co do zasady, nawet jeżeli powoduje on przypadkowe niedogodności dla danego urzędnika. Zasada dobrej administracji jest natomiast przestrzegana, jeżeli, po pierwsze, dana instytucja z góry określi warunki, na jakich opiera się typowanie kandydatów, a po drugie, ściśle się do nich stosuje, co oznacza, że gdy kandydat nie spełnia omawianego warunku stażu pracy w określonej kategorii, instytucji nie można zarzucić nieuwzględnienia doświadczenia zdobytego przez niego w dawnej kategorii C. Z tych samych względów należy również odrzucić zarzut naruszenia zasady ekspektatywy rozwoju kariery zawodowej.
Wreszcie, urzędnik, którego doświadczenie zdobyte w kategorii C nie jest brane pod uwagę do celów dopuszczenia go do procedury certyfikacji, nie może podnieść naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań, ani z racji braku wśród kryteriów wymienionych w art. 45a regulaminu pracowniczego kryterium odnoszącego się do formalnego stażu pracy w danej kategorii lub w minimalnej grupie zaszeregowania w ramach danej grupy funkcyjnej, gdyż instytucja posiada wystarczająco szeroki zakres uznania, biorąc pod uwagę potrzeby służby, i ma prawo wprowadzić warunek związany z minimalnym stażem pracy w minimalnej grupie zaszeregowania w ramach grupy funkcyjnej AST, ani na podstawie okoliczności, że jego przełożony wskazał w swoich sprawozdaniach z oceny, że zważywszy na osiągnięcia urzędnika, powinien on w krótkim czasie zostać dopuszczony do pełnienia obowiązków administratora, ponieważ takie stwierdzenia nie mogą stanowić dokładnego i bezwarunkowego zapewnienia ze strony instytucji, jako że przełożony nie jest komórką odpowiedzialną za wdrożenie procedury certyfikacji.
(zob. pkt 63, 68, 69, 71, 72, 76–79)
Odesłanie:
Trybunał: sprawa 147/79 Hochstrass przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 16 października 1980 r., Rec. s. 3005, pkt 14