Ανακοίνωση στην ΕΕ
Αίτηση αναιρέσεως των Association Pro Amnistia, J.M. Olano Olano, J. Zelarain Errasti που ασκήθηκε στις 17 Αυγούστου 2004 κατά της διατάξεως του δευτέρου τμήματος του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 7ης Ιουνίου 2004 επί της υποθέσεως T-333/02 μεταξύ των Gestoras Pro Amnistia, J.M. Olano Olano, J. Zelarain Errasti και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποστηριζόμενου από το Βασίλειο της Ισπανίας και το Ηνωμένο Βασίλειο.
(Υπόθεση C-354/04 P)
Οι Association Pro Amnistia, J.M. Olano Olano, J. Zelarain Errasti, εκπροσωπούμενοι από τον D. Rouget, δικηγόρο, άσκησαν στις 10 Μαΐου 2004 αναίρεση ενώπιον του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατά της διατάξεως του δευτέρου τμήματος του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 7ης Ιουνίου 2004 επί της υποθέσεως T-333/02 μεταξύ των Gestoras Pro Amnistia, J.M. Olano Olano, J. Zelarain Errasti και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποστηριζόμενου από το Βασίλειο της Ισπανίας και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι αναιρεσείοντες ζητούν από το Δικαστήριο:
1. Να κηρύξει την παρούσα αίτηση αναιρέσεως βάσιμη και να ακυρώσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη.
2. Δυνάμει του άρθρου 61 του Πρωτοκόλλου περί του Οργανισμού του Δικαστηρίου ΕΚ, να αποφανθεί οριστικά επί της παρούσας διαφοράς και να δεχθεί τα αιτήματα της αναιρεσείουσας, δηλαδή, προς υπενθύμιση, να υποχρεώσει το Συμβούλιο να καταβάλει στην ένωση GESTORAS PRO AMNISTIA αποζημίωση ποσού 1 000 000 ευρώ και στους δύο αναιρεσείοντες, τον Juan Mari OLANO OLANO και τον Julen ZELARAIN ERRASTI, αποζημίωση ποσού 100 000 ευρώ στον καθένα. Και τα ποσά αυτά με τον τόκο υπερημερίας με ετήσιο επιτόκιο 4,5% από την ημερομηνία εκδόσεως της αποφάσεως του Δικαστηρίου αυτού μέχρι την πληρωμή. Το Συμβούλιο να φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα καθώς και τα έξοδα των εναγουσών.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα:
Το κοινοτικό δικαστήριο έχει αρμοδιότητα να εκδικάσει τις αγωγές προς αποκατάσταση της ζημίας που προκλήθηκε επειδή περιλήφθηκε η αναιρεσείουσα ένωση στον κατάλογο των προσώπων, ομάδων ή οντοτήτων που καταρτίστηκε κατ' εφαρμογή της ρυθμίσεως σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Η νομική βάση της αρμοδιότητας αυτής θεμελιώνεται εν προκειμένω από κοινού στη Δήλωση του Συμβουλίου της 18ης Δεκεμβρίου 2001, στην όγδοη αιτιολογική σκέψη της αποφάσεως του Συμβουλίου 2003/48/ΔΕΥ
1 και στο άρθρο 6 της Συνθήκης ΕΕ. Πράγματι, κατά την έκδοση της κοινής θέσεως 2001/931/ ΚΕΠΠΑ
2, το Συμβούλιο δήλωσε στις 18 Δεκεμβρίου 2001 ότι " κάθε σφάλμα ως προς τα πρόσωπα, τις ομάδες ή τις οντότητες που αφορά [η κοινή θέση] παρέχει δικαίωμα στο θιγόμενο μέρος να ζητήσει δικαστικώς αποζημίωση". Επιπλέον, το δικαίωμα αποτελεσματικού ένδικου μέσου κατά των επιζήμιων πράξεων των οργάνων αποτελεί μέρος των θεμελιωδών αρχών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και, συνεπώς, οι διατάξεις που διασφαλίζουν το δικαίωμα αυτό πρέπει να ερμηνεύονται ευρέως προς ικανοποίηση των επιταγών των άρθρων 1, 6, παράγραφος 1, και 13 της ΕΣΔΑ που επιβάλλεται να εφαρμοστούν εν προκειμένω.
Όσον αφορά την ύπαρξη ζημίας, η εγγραφή της αναιρεσείουσας στον επίδικο κατάλογο προσβάλλει σημαντικά τη φήμη της και την ελευθερία εκφράσεώς της καθόσον ενέχει την κατηγορία της τρομοκρατικής οργανώσεως. Ομοίως, η εγγραφή στον κατάλογο προσβάλλει τη φήμη, την ελευθερία εκφράσεως, την ελευθερία του συνεταιρίζεσθαι και την ιδιωτική ζωή των υπολοίπων δύο αναιρεσειόντων, οι οποίοι είναι εκπρόσωποι της ενώσεως. Όσον αφορά την αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της συμπεριφοράς του Συμβουλίου και της επελθούσας ζημίας, οι επιπτώσεις στη φήμη των αναιρεσειόντων αποτελούν άμεση και αναπόφευκτη συνέπεια της εγγραφής στον κατάλογο.
Εν τέλει, το Συμβούλιο δολίως χειραγώγησε τη διαίρεση σε τρεις πυλώνες της δράσεως της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Πράγματι, ως προς την επιλογή της νομικής βάσης, το Συμβούλιο καθοδηγήθηκε από σκέψεις σκοπιμότητας, όπως η αποφυγή του ελέγχου του Κοινοβουλίου, του Μεσολαβητή και του Δικαστηρίου με σκοπό να στερήσει επομένως από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα το δικαίωμα του ένδικου μέσου με το οποίο θα μπορούσαν να πετύχουν την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστησαν. Η συμπεριφορά αυτή συνιστά καταστρατήγηση διαδικασίας.
____________1 - Απόφαση 2003/48/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 19ης Δεκεμβρίου 2002, σχετικά με την εφαρμογή ειδικών μέτρων αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας σύμφωνα με το άρθρο 4 της κοινής θέσης 2001/931/ΚΕΠΠΑ (ΕΕ L 016, της 22.01.2003 σ. 68)2 - Κοινή Θέση του Συμβουλίου της 27ης Δεκεμβρίου 2001 για την εφαρμογή ειδικών μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (ΕΕ L 344, της 28.12.2001 σ. 93)