Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Ιανουαρίου 2019 το Mouvement pour une Europe des nations et des libertés κατά της αποφάσεως την οποία εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 27 Νοεμβρίου 2018, στην υπόθεση T-829/16, Mouvement pour une Europe des nations et des libertés κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση C-60/19 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Mouvement pour une Europe des nations et des libertés (εκπρόσωπος: A. Varaut, avocat)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα

Το αναιρεσείον ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση·

να ακυρώσει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 12ης Σεπτεμβρίου 2016 με την οποία ορισμένες δαπάνες κρίθηκαν ως μη επιλέξιμες προς επιδότηση για το οικονομικό έτος 2015·

να καταδικάσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων·

να επιδικάσει στο αναιρεσείον το εκ του νόμου προβλεπόμενο ποσό όσον αφορά τα έξοδα διαδικασίας στα οποία υποβλήθηκε.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Το Mouvement pour une Europe des nations et des libertés (MENL) εκτύπωσε αφίσα σχετικά με τη μεταναστευτική κρίση και τη Συμφωνία Σένγκεν, η οποία έφερε τον λογότυπό του, καθώς και, με τρόπο κατά πολύ πιο διακριτικό, τους λογότυπους του Front National και του Vlaams Belang.

Το Κοινοβούλιο απέρριψε τη σχετική με την αφίσα αυτή δαπάνη, κρίνοντας ότι η αφίσα συνιστούσε αθέμιτο πλεονέκτημα για εθνικό πολιτικό κόμμα.

Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή του MENL με αίτημα την ακύρωση της αποφάσεως αυτής.

Το MENL ζητεί την αναίρεση της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως για τις εξής περιπτώσεις πλάνης περί το δίκαιο:

Υπήρξε παραμόρφωση των επίμαχων πραγματικών περιστατικών, δεδομένου ότι το Γενικό Δικαστήριο, έχοντας διαπιστώσει ότι το Προεδρείο του Κοινοβουλίου δεν είχε λάβει γνώση των αμυντικών ισχυρισμών του MENL, έκρινε ωστόσο ότι το νυν αναιρεσείον είχε τη δυνατότητα να προασπίσει τα συμφέροντά του διότι οι ισχυρισμοί αυτοί διαβιβάσθηκαν σε βοηθό ενός εκ των μελών του Προεδρείου·

Το άρθρο 41 του Χάρτη, το άρθρο 16 του Ευρωπαϊκού Κώδικα Ορθής Διοικητικής Συμπεριφοράς και το άρθρο 8 της αποφάσεως του Προεδρείου του Κοινοβουλίου της 29ης Μαρτίου 2004, περί καθορισμού των όρων εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) 2004/2003 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 4ης Νοεμβρίου 2003, σχετικά με το καθεστώς και τη χρηματοδότηση των πολιτικών κομμάτων σε ευρωπαϊκό επίπεδο1 δεν ελήφθησαν υπόψη, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι εργασίες των υπηρεσιών του Κοινοβουλίου σχετικές με τη λήψη αποφάσεων μπορούσαν να υποκαταστήσουν απόφαση του Προεδρείου του Κοινοβουλίου·

Κακώς απέρριψε το Γενικό Δικαστήριο την ένσταση περί ελλείψεως νομιμότητας του άρθρου 7 του κανονισμού 2004/2003, η οποία προβλήθηκε δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, αποφαινόμενο ότι το περιεχόμενο της απαγορεύσεως έμμεσης χρηματοδοτήσεως συνιστά αόριστη νομική έννοια, μολονότι δέχθηκε ότι εφήρμοσε την απαγόρευση αυτή·

Το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 7 του κανονισμού 2004/2003 κρίνοντας ότι η παρουσία του λογοτύπου πολιτικού κόμματος, ανεξαρτήτως μεγέθους του λογοτύπου, σε αφίσα ευρωπαϊκού πολιτικού κόμματος συνιστά ως εκ της φύσεώς της παράνομη έμμεση χρηματοδότηση του εν λόγω κόμματος.

____________

1 ΕΕ 2003, L 297, σ. 1.