Language of document :

Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 21 listopada 2018 r. w sprawie T-587/16, HM/Komisja Europejska, wniesione w dniu 30 stycznia 2019 r. przez Komisję Europejską

(Sprawa C-70/19 P)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Wnoszący odwołanie: Komisja Europejska (przedstawiciele: T. S. Bohr, G. Gattinara, pełnomocnicy)

Druga strona postępowania: HM

Żądania wnoszącego odwołanie

uchylenie wyroku wydanego przez Sąd w dniu 21 listopada 2018 r., T-587/16, HM/Komisja; 

przekazanie sprawy do Sądu do ponownego rozpoznania;

rozstrzygnięcie o kosztach postępowania w pierwszej instancji i postępowania odwoławczego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie

Zarzuty i główne argumenty

Komisja podnosi dwa zarzuty w uzasadnieniu odwołania.

Poprzez swój zarzut pierwszy, który dzieli się na trzy części Komisja zarzuca Sądowi naruszenie prawa w związku z podziałem kompetencji pomiędzy komisją konkursową a Europejskim Urzędem Doboru Kadr (EPSO).

W pierwszej części tego zarzutu Komisja podnosi, że Sąd błędnie zakwalifikował pod względem prawnym zaskarżony akt, a mianowicie decyzję EPSO z dnia 17 sierpnia 2015 r. o nieprzekazywaniu komisji konkursowej wniosku skarżącej o ponowne rozpatrzenie sprawy ze względu na przekroczenie terminu. Rozpatrywany komunikat został wydany w kontekście kompetencji przyznanych EPSO w pkt 3.1.3 przepisów ogólnych mających zastosowanie do konkursów otwartych dotyczących korespondencji z kandydatami.

W drugiej części tego zarzutu Komisja podnosi, że Sąd naruszył prawo, dokonując wykładni przepisów ogólnych. Komisja uważa, że pkt 3.4.3 tych ogólnych przepisów należy interpretować nie tylko w powiązaniu z pkt 3.1.3, lecz także w świetle ducha i celu pkt 3.4.3, który przyznaje EPSO kompetencje w zakresie wewnętrznych procedur odwoławczych.

W trzeciej części tego zarzutu Komisja podnosi, że Sąd naruszył prawo, dokonując wykładni art. 7 załącznika III do regulaminu pracowniczego. W jej opinii sporny komunikat stanowi przepis o charakterze administracyjnym mający na celu zapewnienie stosowania jednolitych standardów w procedurach selekcji zgodnie z ww. art. 7 ust. 1. Komisja uważa, że jest to również zgodne z rolą EPSO jako asystenta komisji konkursowej, o czym wspomniał Sąd w wyroku T-361/10 P, Komisja/Pachitis1 .

W ramach zarzutu drugiego Komisja zarzuca Sądowi naruszenie prawa przy dokonywaniu wykładni zarzutu dotyczącego braku właściwości autora aktu. Komisja uważa, że Sąd nie zbadał w omawianej sprawie, czy w przypadku zaradzenia brakowi właściwości zostałby przyjęty akt prawny o takiej samej lub innej treści. W braku takiego badania Sąd nie mógł, zdaniem Komisji, stwierdzić nieważności zaskarżonego aktu.

____________

1 ECLI:EU:T:2011:742.