Language of document : ECLI:EU:T:2004:246

Sprawa T‑201/04 R

Microsoft Corp.

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Interwencja

Streszczenie postanowienia

1.      Postępowanie – Interwencja – Przesłanki dopuszczalności – Interes bezpośredni i aktualny

(Statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 40 akapit drugi i art. 53 akapit pierwszy)

2.      Postępowanie – Interwencja – Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Przesłanki dopuszczalności – Interes w rozstrzygnięciu w przedmiocie środka tymczasowego – Ocena w zależności od konsekwencji dla sytuacji ekonomicznej lub prawnej wnioskujących o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze interwenientów

(Statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 40 akapit drugi i art. 53 akapit pierwszy)

3.      Postępowanie – Interwencja – Postępowanie w przedmiocie środka tymczasowego – Przesłanki dopuszczalności – Interes bezpośredni i aktualny – Ocena z uwzględnieniem specyfiki postępowania w przedmiocie środka tymczasowego – Wykładnia rozszerzająca

(Statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 40, akapit drugi i art. 53 akapit pierwszy)

4.      Postępowanie – Interwencja – Osoby zainteresowane – Reprezentatywne stowarzyszenie, którego celem jest ochrona jego członków – Dopuszczalność w sprawach o zasadniczym znaczeniu, mogących mieć wpływ na tych członków – Przesłanki – Wykładnia rozszerzająca

(Statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 40 akapit drugi i  art. 53 akapit pierwszy)

1.      Interes w rozstrzygnięciu sprawy w rozumieniu art. 40 akapit drugi Statutu Trybunału Sprawiedliwości, mającego zastosowanie do Sądu Pierwszej Instancji na mocy art. 53 akapit pierwszy tego Statutu, należy rozumieć jako bezpośredni i aktualny interes w uwzględnieniu żądań strony, którą interwenient zamierza popierać. Dopuszczenie interwencji wymaga zbadania, czy zaskarżony akt dotyczy interwenienta bezpośrednio i czy ma on pewny interes w rozstrzygnięciu sprawy.

(por. pkt 32)

2.      Jeśli wniosek o dopuszczenie do sprawy w charakterze interwenienta został złożony w ramach postępowania w przedmiocie środka tymczasowego, interes w rozstrzygnięciu sporu powinien być rozumiany jako interes w rozstrzygnięciu w przedmiocie środka tymczasowego. Zarówno bowiem rozstrzygnięcie sprawy przed Trybunałem, jak i rozstrzygnięcie w przedmiocie środka tymczasowego, mogą wpływać negatywnie lub pozytywnie na interesy osób trzecich. Stąd w ramach postępowania w przedmiocie środka tymczasowego interes wnioskujących o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze interwenientów należy oceniać w zależności od wpływu uwzględnienia lub oddalenia wniosku o zastosowanie tego środka na ich sytuację ekonomiczną lub prawną.

(por. pkt 33)

3.      Bezpośredni i aktualny charakter interesu w rozstrzygnięciu sprawy w przedmiocie środka tymczasowego należy oceniać z uwzględnieniem specyfiki postępowania w przedmiocie środka tymczasowego. W ramach postępowania w przedmiocie środka tymczasowego interes, na który powołuje się interwenient, jest w razie konieczności brany pod uwagę w ramach szerszego wyważenia interesów. Wyważenie występujących w sprawie interesów może nawet okazać się decydujące, jeżeli sędzia orzekający w przedmiocie środka tymczasowego, badając złożony wniosek uzna, że został spełniony warunek fumus boni iuris oraz warunek dotyczący pilnego charakteru. Pojęcie interesu w rozstrzygnięciu sprawy powinno być szeroko interpretowane przez sędziego orzekającego w przedmiocie środka tymczasowego, aby nie przesądzać z góry o ocenie występujących w sprawie różnych interesów.

(por. pkt 34)

4.      Możliwe jest dopuszczenie interwencji reprezentatywnych stowarzyszeń, których celem jest ochrona ich członków w sprawach, w których zostały podniesione kwestie o zasadniczym znaczeniu, mogące mieć wpływ na interesy członków tych stowarzyszeń. W szczególności stowarzyszenie może zostać dopuszczone do sprawy w charakterze interwenienta, gdy jest ono reprezentatywne dla znacznej liczby przedsiębiorstw działających na danym rynku, gdy celem stowarzyszenia jest ochrona interesów jego członków, gdy w sprawie mogą zostać podniesione kwestie o zasadniczym znaczeniu mające wpływ na funkcjonowanie danego rynku, gdy interesy członków stowarzyszenia mogą zostać naruszone w znacznym stopniu przez wyrok lub przez postanowienie o dopuszczenie do udziału w sprawie w charakterze interwenienta.

Przyjęcie wykładni rozszerzającej uprawnienia dopuszczającego do udziału w sprawie w charakterze interwenienta wobec stowarzyszeń ma na celu umożliwienie lepszej oceny kontekstu sprawy, przy jednoczesnym uniknięciu zwiększenia się liczby indywidualnych interwencji, co zagrażałoby efektywności postępowania i jego sprawnemu przebiegowi.

(por. pkt 37–38)