Language of document : ECLI:EU:F:2013:128

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 16ης Σεπτεμβρίου 2013

Υπόθεση F‑84/12

CN

κατά

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

«Υπαλληλική υπόθεση — Άρθρο 78 του ΚΥΚ — Επιτροπή αναπηρίας — Ιατρική έκθεση — Ιατρικά δεδομένα ψυχιατρικού ή ψυχολογικού χαρακτήρα — Ιατρικό απόρρητο — Πρόσβαση — Προσφυγή ακυρώσεως — Αγωγή αποζημιώσεως»

Αντικείμενο:      Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο CN ζητεί, αφενός, την ακύρωση των αποφάσεων διά των οποίων του αποκλείσθηκε η ευθεία πρόσβαση στην τελική έκθεση της επιτροπής αναπηρίας, καθώς και η πρόσβαση στη διάγνωση του «τρίτου ιατρού» της εν λόγω επιτροπής, όπως οι αποφάσεις αυτές προκύπτουν από την επιστολή του ιατρού-συμβούλου του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης της 17ης Οκτωβρίου 2011, και της αποφάσεως της αρμόδιας για διορισμούς αρχής (στο εξής: AΔΑ) του Συμβουλίου, της 24ης Μαρτίου 2012, περί απορρίψεως της διοικητικής ενστάσεώς του, και, αφετέρου, την εκ μέρους του Συμβουλίου αποκατάσταση της υλικής ζημίας και της ηθικής βλάβης που ισχυρίζεται ότι του προκλήθηκαν.

Απόφαση:      Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται. Ο CN φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Περίληψη

1.      Προσέγγιση των νομοθεσιών — Προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα — Επεξεργασία των δεδομένων αυτών από τα θεσμικά και άλλα όργανα της Ένωσης — Κανονισμός 45/2001 — Επεξεργασία των δεδομένων ιατρικού χαρακτήρα — Απόφαση θεσμικού οργάνου περί αρνήσεως σε υπάλληλο ευθεία πρόσβαση σε τελική έκθεση της επιτροπής αναπηρίας — Παραβίαση του κανονισμού 45/2001 — Δεν χωρεί

(Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 41· κανονισμός 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 13, στοιχείο γ΄, και 20 § 1, στοιχείο γ΄)

2.      Υπάλληλοι — Αρχές — Πρόσβαση του υπαλλήλου στον ιατρικό του φάκελο — Άρνηση ευθείας προσβάσεως σε ιατρική έκθεση περιέχουσα δεδομένα ψυχιατρικού ή ψυχολογικού χαρακτήρα — Παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως — Δεν χωρεί

(Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 41· Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 26α)

3.      Υπαλληλικές προσφυγές — Βλαπτική πράξη — Έννοια — Απόφαση ληφθείσα κατά το πέρας διαδικασίας περί θέσεως σε κατάσταση αναπηρίας — Εμπίπτει — Αμφισβήτηση της νομιμότητας τελικής εκθέσεως της επιτροπής αναπηρίας — Επιτρέπεται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

1.      Ο κανονισμός 45/2001, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με το άρθρο 41 του Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διάταξη που αναγνωρίζει το δικαίωμα σε χρηστή διοίκηση και ιδίως το δικαίωμα προσβάσεως κάθε προσώπου σε φάκελο που το αφορά. Μολονότι ο κανονισμός 45/2001 δεν περιλαμβάνει διάταξη επιτρέπουσα σε θεσμικό όργανο να αρνηθεί στον ενδιαφερόμενο την πρόσβαση στα ιατρικά του δεδομένα, εν τούτοις ο εν λόγω κανονισμός ορίζει τον τρόπο προσβάσεως στα προσωπικά δεδομένα, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων ιατρικού χαρακτήρα, και τις υποχρεώσεις των θεσμικών οργάνων προκειμένου να προστατεύονται οι διοικούμενοι. Συνεπώς, απόφαση του θεσμικού οργάνου περί αρνήσεως σε υπάλληλο της ευθείας προσβάσεως σε τελική έκθεση της επιτροπής αναπηρίας δεν συνιστά παράβαση του κανονισμού 45/2001 ούτε ειδικότερα του άρθρου 13, στοιχείο γ΄, του εν λόγω κανονισμού.

Σε κάθε περίπτωση, το άρθρο 20, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού 45/2001 δικαιολογεί της άρνηση θεσμικού οργάνου να παράσχει στον υπάλληλό του ευθεία πρόσβαση σε τελική έκθεση επιτροπής αναπηρίας. Προκειμένου περί τελικής εκθέσεως, που, μεταξύ άλλων, κάνει λόγο για προβλήματα ψυχιατρικού χαρακτήρα, το θεσμικό όργανο δύναται να κρίνει ότι συντρέχει λόγος προστασίας του ενδιαφερομένου υπαλλήλου και συμβιβασμού της προστασίας αυτής με τις ανάγκες του ιατρικού απορρήτου. Στο πλαίσιο αυτό, το θεσμικό όργανο δύναται να αποφασίσει, δυνάμει του προαναφερθέντος άρθρου, ότι ο ενδιαφερόμενος υπάλληλος δεν θα έχει πρόσβαση στην τελική έκθεση της επιτροπής αναπηρίας παρά μόνο με τη μεσολάβηση έμπιστου ιατρού ώστε αυτός ο τελευταίος να του παράσχει τις εξηγήσεις που απαιτούνται για την κατανόηση της ιατρικής γνωματεύσεως που αποτέλεσε τη βάση της αποφάσεως περί θέσεως σε αναπηρία.

(βλ. σκέψεις 40 και 41)

2.      Το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο β΄, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναγνωρίζει το δικαίωμα κάθε προσώπου να έχει πρόσβαση στον φάκελό του, ορίζει όμως ότι τέτοιου είδους πρόσβαση πρέπει να παρέχεται τηρουμένων ιδίως των θεμιτών συμφερόντων εμπιστευτικότητας και επαγγελματικού απορρήτου. Η διάταξη αυτή δεν απαιτεί, συνεπώς, να αποκτούν οι υπάλληλοι σε κάθε περίπτωση πρόσβαση στον ιατρικό τους φάκελο αλλά, αντιθέτως, καθιστά δυνατή μια έμμεση πρόσβαση οσάκις τα θεμιτά συμφέροντα εμπιστευτικότητας και επαγγελματικού απορρήτου το δικαιολογούν.

Ως εκ τούτου, το άρθρο 26α του ΚΥΚ, κατά το μέτρο που αναγνωρίζει ότι κάθε υπάλληλος δικαιούται να λαμβάνει γνώση του ιατρικού του φακέλου και που προβλέπει ότι τέτοιου είδους πρόσβαση θα πραγματοποιείται σύμφωνα με τις οριζόμενες από κάθε θεσμικό όργανο λεπτομέρειες, δεν δύναται να θεωρηθεί αντίθετο προς το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο β΄, του Χάρτη.

Το αυτό ισχύει για την εσωτερική οδηγία του Συμβουλίου 2/2004, περί προσβάσεως των μονίμων και λοιπών υπαλλήλων στον ιατρικό τους φάκελο, η οποία, έχοντας ορίσει ότι οι υπάλληλοι απολαύουν της μεγαλύτερης δυνατής προσβάσεως στον ιατρικό τους φάκελο, καθορίζει τις προϋποθέσεις και τις λεπτομέρειες της προσβάσεως αυτής. Πράγματι, προβλέπεται ότι ο ιατρικός φάκελος πρέπει να αναγιγνώσκεται στις εγκαταστάσεις της ιατρικής υπηρεσίας του Συμβουλίου με την παρουσία προσώπου ορισμένου από την εν λόγω υπηρεσία. Εντούτοις, οσάκις υπάλληλος ζητεί την πρόσβαση σε ιατρική έκθεση περιέχουσα δεδομένα ψυχιατρικού ή ψυχολογικού χαρακτήρα, δύναται να αποκτά πρόσβαση μόνο με τη μεσολάβηση ιατρού που ορίζεται με φροντίδα του. Πλην όμως, έμμεση πρόσβαση σε τέτοιου είδους εκθέσεις, με τη μεσολάβηση έμπιστου ιατρού που ορίζεται από τον ενδιαφερόμενο υπάλληλο, επιτρέπει τον συμβιβασμό, όπως απαιτεί το άρθρο 41, παράγραφος 2, στοιχείο β΄, του Χάρτη, του δικαιώματος του υπαλλήλου να αποκτά πρόσβαση στα ιατρικής φύσεως έγγραφα που τον αφορούν με τις ανάγκες του ιατρικού απορρήτου που επιτρέπουν σε κάθε ιατρό να κρίνει επί της δυνατότητας γνωστοποιήσεως, προς το πρόσωπο που θεραπεύει ή εξετάζει, της φύσεως των παθολογικών καταστάσεων από τις οποίες ενδεχομένως πάσχει.

(βλ. σκέψεις 51 έως 53)

3.      Τα προβλεπόμενα από τον ΚΥΚ ένδικα βοηθήματα ή μέσα παρέχουν στους υπαλλήλους τη δυνατότητα να αμφισβητήσουν τη νομιμότητα αποφάσεως που ελήφθη κατά το πέρας της διαδικασίας θέσεως σε αναπηρία και, με την ευκαιρία τέτοιας αμφισβητήσεως, να προβάλλουν τον πλημμελή χαρακτήρα των στενώς σχετιζόμενων προς την πράξη αυτή προγενέστερων πράξεων, όπως είναι η τελική έκθεση της επιτροπής αναπηρίας.

Ακόμη και αγνοώντας το περιεχόμενο της τελικής εκθέσεως της επιτροπής αναπηρίας, ο ενδιαφερόμενος υπάλληλος δύναται να υποβάλει διοικητική ένσταση εντός της προβλεπόμενης από τον ΚΥΚ προθεσμίας, δυνάμει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ, κατά της αποφάσεως περί θέσεως σε αναπηρία. Σε περίπτωση απορρίψεως της ενστάσεως δικαιούται να ασκήσει προσφυγή σύμφωνα με το άρθρο 91 του ΚΥΚ προκειμένου να ζητήσει από τον δικαστή της Ένωσης να εξετάσει, μεταξύ άλλων, το νομότυπο της τελικής εκθέσεως της επιτροπής αναπηρίας.

(βλ. σκέψεις 69 και 72)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 3 Ιουνίου 1997, T‑196/95, H κατά Επιτροπής, σκέψεις 48 και 49