Language of document :

Skarga wniesiona w dniu 2 grudnia 2011 r. – ZZ przeciwko EBI

(Sprawa F-128/11)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: ZZ (przedstawiciel: adwokat L. Isola)

Strona pozwana: Europejski Bank Inwestycyjny

Przedmiot i opis sporu

Po pierwsze, stwierdzenie nieważności e-maili i decyzji EBI dotyczących postępowania administracyjnego w przedmiocie oceny pracy skarżącego w 2010 r. Po drugie, stwierdzenie nieważności decyzji, którą Prezes EBI odmówił wszczęcia postępowania mediacyjnego na podstawie art. 41 regulaminu pracowniczego. Po trzecie, stwierdzenie nieważności sprawozdania z oceny skarżącego za 2010 r. w zakresie w jakim nie otrzymał on oceny „exceptional performance” lub „very good performance” i nie zaproponowano jego awansu do funkcji D. Wreszcie, zasądzenie od EBI odszkodowania i zadośćuczynienia za krzywdę poniesioną przez skarżącego.

Żądania strony skarżącej

stwierdzenie nieważności e-maila z dnia 4 lipca 2011 r., którym sekretariat komitetu ds. zażaleń poinformował skarżącego na podstawie art. 22 regulaminu pracowniczego oraz Note to StaffHR/P&O/2011-079/Ks z dnia 25 marca 2010 r., iż nie przedłożył on komitetowi kopii jego zażalenia na sprawozdanie informacyjne za 2010 r.; e-maila z dnia 12 sierpnia 2011 r., którym wspomniany sekretariat poinformował skarżącego, że zamierza wysłuchać strony jedynie w przedmiocie dopuszczalności zażalenia oraz decyzji z dnia 27 września 2011 r., którą komitet poświadczył wycofanie zażalenia przez skarżącego;

stwierdzenie nieważności Note to StaffHR/P&O/2011-079/Ks z dnia 25 marca 2010 r. i pisma CD/Pres/2011-35 z dnia 6 września 2011 r., którym stwierdzając, że zostało zniesione przez wspomniane „Note to Staff ...” Prezes EBI odmówił wszczęcia postępowania mediacyjnego na podstawie art. 41 regulaminu pracowniczego, czego skarżący zażądał w piśmie z dnia 2 sierpnia 2011 r. i e-mailu z dnia 2 września 2011 r.;

stwierdzenie nieważności wytycznych ustanowionych przez dyrekcję ds. zasobów kadrowych w piśmie 698 RH/P&O/2010 0265 i odnośnych „Guidelines to the 2010 annual staff appraisal exercise” również w zakresie w jakim (pkt 12.1) stanowią, że końcowa ocena powinna zostać wyrażona w formie syntezy werbalnej ale nie ustanawiają kryteriów, w oparciu o które oceniający może wystawić ocenę „exceptionnelle dépassant les attentes” lub „très bonne” tudzież „répondant à toutes les attentes” ani kryteriów, w oparciu o które może zostać wystawiona ocena „répondant à la plupart des attentes avec toutefois des domaines nécessitant des améliorations” lub „ne répondant pas aux attentes”;

stwierdzenie nieważności całego sprawozdania informacyjnego za 2010 r. czyli w części dotyczącej oceny, części, w której nie przyznano skarżącemu oceny „exceptional performance [lub] very good performance” i nie zaproponowano awansu skarżącego do funkcji D a także w części, w której ustalono dla niego cele na 2011 r.;

stwierdzenie nieważności wszelkich aktów związanych, wydanych później i stanowiących podstawę wydania zaskarżonych aktów, w tym bez wątpienia awansów, o których mowa w piśmie „2010 staff appraisal exercise, award of promotions and titles” dyrektora ds. zasobów kadrowych z kwietnia 2011 r. mając na uwadze, że w świetle oceny wyrażonej przez przełożonych skarżącego i obecnie zaskarżonej EBI nie uwzględniło go w punkcie „Promotions from Function E to D”;

zasądzenie od strony pozwanej odszkodowania i zadośćuczynienia za krzywdę;

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.