Language of document :

Προσφυγή της 4ης Μαρτίου 2020 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Βασιλείου της Ισπανίας

(Υπόθεση C-125/20)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: A. C. Becker, M. Jauregui Gomez και M. Noll-Ehlers)

Καθού: Βασίλειο της Ισπανίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

Να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο της Ισπανίας παρέβη το άρθρο 13, παράγραφος 1, σε σχέση με το Παράρτημα XI, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη1 , καθόσον τα επίπεδα διοξειδίου του αζώτου NO2 υπερέβησαν συστηματικά και συνεχώς από το 2010 την οριακή τιμή ανά έτος στις ζώνες ES0901 Área de Barcelona, ES0902 Vallès – Baix Llobregat και ES1301 Madrid·

Να αναγνωρίσει ότι το Βασίλειο της Ισπανίας παρέβη το άρθρο 13, παράγραφος 1, σε σχέση με το Παράρτημα XI, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 21ης Μαΐου 2008, για την ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα και καθαρότερο αέρα για την Ευρώπη, καθόσον τα επίπεδα διοξειδίου του αζώτου NO2 υπερέβησαν συστηματικά και συνεχώς από το 2010 την οριακή τιμή ανά ώρα στη ζώνη ES1301 Madrid·

Να αναγνωριστεί ότι, από 11ης Ιουνίου 2010, το Βασίλειο της Ισπανίας παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 23, παράγραφος 1, της εν λόγω οδηγίας, σε σχέση με το Παράρτημα XV αυτής, και ειδικότερα την υποχρέωση των κρατών μελών, σύμφωνα με το άρθρο 23, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, να μεριμνούν ώστε η περίοδος υπέρβασης να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη, καθόσον δεν εκπόνησε τα κατάλληλα μέτρα ώστε η περίοδος υπέρβασης των οριακών τιμών στις ζώνες ES0901 Área de Barcelona, ES0902 Vallès – Baix Llobregat και ES1301 Madrid να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη·

να καταδικάσει το Βασίλειο της Ισπανίας στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Το άρθρο 13, παράγραφος 1, της οδηγίας 2008/50/ΕΚ επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να μεριμνούν ώστε τα επίπεδα διοξειδίου του αζώτου στον ατμοσφαιρικό αέρα σε όλες τις ζώνες τους, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 4 της ίδιας, να μην υπερβαίνουν τις οριακές τιμές του παραρτήματος XI της οδηγίας. Το εν λόγω Παράρτημα προβλέπει δύο οριακές τιμές σε σχέση με το διοξείδιο του αζώτου, οι οποίες ισχύουν αμφότερες από 1ης Ιανουαρίου 2010. Η πρώτη οριακή τιμή αφορά το χρονικό διάστημα ενός έτους: τα κράτη μέλη δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα 40 μg/m3 ανά ημερολογιακό έτος. Η δεύτερη τιμή αφορά το χρονικό διάστημα μιας ώρας: τα κράτη μέλη δεν μπορούν να υπερβαίνουν την τιμή των 200 μg/m3 περισσότερες από 18 φορές ανά ημερολογιακό έτος.

Οι εν λόγω οριακές τιμές NO2 είχαν ήδη καθοριστεί με την οδηγία 1999/30/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Απριλίου 1999, σχετικά με τις οριακές τιμές διοξειδίου του θείου, διοξειδίου του αζώτου και οξειδίων του αζώτου, σωματιδίων και μολύβδου, στον αέρα του περιβάλλοντος. Ειδικότερα, το άρθρο 4 της οδηγίας αυτής επέβαλε στα κράτη μέλη την υποχρέωση να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα προκειμένου να εξασφαλίσουν ότι οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του αζώτου δεν υπερβαίνουν τις τιμές αυτές, ενώ εισάγει στο Παράρτημά της II προοδευτικό χρονοδιάγραμμα, το οποίο καθορίζει ακριβώς ως προθεσμία για τη συμμόρφωση προς αυτές την 1η Ιανουαρίου 2010.

Το Βασίλειο της Ισπανίας, με τις ετήσιες εκθέσεις που προβλέπονται από το άρθρο 27 της οδηγίας, κοινοποίησε στην Επιτροπή τις ετήσιες μέσες τιμές NO2 για τα έτη 2010, 2011, 2012, 2013, 2014 2015, 2016, 2017 και 2018. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το Βασίλειο της Ισπανίας υπερέβη συστηματικά και συνεχώς τις ετήσιες οριακές τιμές στις ζώνες ES0901 Área de Barcelona, ES0902 Vallès – Baix Llobregat και ES1301 Madrid.

Το άρθρο 23, παράγραφος 1, της οδηγίας επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να εκπονούν σχέδια για την ποιότητα του αέρα σε περίπτωση υπέρβασης των οριακών τιμών, με τα οποία θα θεσπίζουν κατάλληλα μέτρα ώστε η περίοδος υπέρβασης να είναι όσο το δυνατόν συντομότερη.

Το Βασίλειο της Ισπανίας δεν προέβλεψε, με τα σχέδια για την ποιότητα του αέρα που εκπόνησε από την έναρξη ισχύος της οδηγίας 2008/50/ΕΚ, μέτρα κατάλληλα και επαρκή, με τα οποία να εξασφαλίζεται ότι η περίοδος υπέρβασης των εν λόγω ορίων στις τρεις θιγόμενες ζώνες θα ήταν όσο το δυνατόν συντομότερη.

____________

1 DO 2008, L 152, p. 1