Προσφυγή της 15ης Αυγούστου 2006 - Lopez Teruel κατά ΓΕΕΑ

(Υπόθεση F-97/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Adelaida Lopez Teruel (El Casar, Ισπανία) (εκπρόσωποι: G. Vandersanden, L. Levi και C. Ronzi, δικηγόροι)

Καθού: Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (ΓΕΕΑ)

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει την απόφαση της 6ης Οκτωβρίου 2005, με την οποία η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή (ΑΔΑ) δεν δέχθηκε την αίτηση της προσφεύγουσας περί συγκλήσεως επιτροπής αναπηρίας, σύμφωνα με το άρθρο 78 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως·

εν ανάγκη, να ακυρώσει την απόφαση της ΑΔΑ της 5ης Μαΐου 2006 περί απορρίψεως της από 6 Ιανουαρίου 2006 διοικητικής ενστάσεως της προσφεύγουσας·

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα, μόνιμη υπάλληλος του ΓΕΕΑ, υπέβαλε στη διοίκηση, στις 8 Ιουνίου 2005, αίτηση για τη σύγκληση επιτροπής αναπηρίας προκειμένου να εκτιμηθεί η ύπαρξη αναπηρίας κατά την έννοια του άρθρου 78 του ΚΥΚ. Το ΓΕΕΑ αρνήθηκε να συγκαλέσει επιτροπή αναπηρίας υποστηρίζοντας, αφενός, ότι η ΑΔΑ διέθετε διακριτική ευχέρεια επί του θέματος δυνάμει του άρθρου 59, παράγραφος 4 του ΚΥΚ και, αφετέρου, ότι η πάθηση την οποία επικαλέστηκε η προσφεύγουσα δεν μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο διαδικασίας αναγνωρίσεως αναπηρίας, δεδομένου ότι είχε ήδη αποτελέσει αντικείμενο διαδικασίας διαιτησίας.

Με την προσφυγή της, η προσφεύγουσα προβάλλει τρεις λόγους ακυρώσεως, ο πρώτος από τους οποίους, που αντλείται από παράβαση του άρθρου 78 του ΚΥΚ, περιλαμβάνει δύο σκέλη. Με το πρώτο σκέλος, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι ο ενδιαφερόμενος υπάλληλος έχει δικαίωμα να προσφύγει ενώπιον της επιτροπής αναπηρίας ανεξαρτήτως της δυνατότητας που παρέχεται και στην ΑΔΑ να προσφύγει την επιτροπή αυτή, δεδομένου ότι τα άρθρα 78 και 59 του ΚΥΚ στηρίζονται σε διαφορετική ratio legis και ρυθμίζουν διαφορετικές καταστάσεις. Με το δεύτερο σκέλος, η προσφεύγουσα προσάπτει στο ΓΕΕΑ ότι υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως και υπερέβη τις αρμοδιότητές του, στον βαθμό που αντικατέστησε με τη δική της κρίση την εκτίμηση των ιατρών εμπειρογνωμόνων.

Ο δεύτερος λόγος αντλείται από παράβαση του καθήκοντος αρωγής και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως. Ειδικότερα, το ΓΕΕΑ δεν στάθμισε προσηκόντως τα εμπλεκόμενα συμφέροντα και δεν έλαβε καθόλου υπόψη του την εξαιρετικά επισφαλή κατάσταση της υγείας της προσφεύγουσας.

Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από την παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των διακρίσεων και της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως. Κατά την προσφεύγουσα, σε όλους τους άλλους υπαλλήλους των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αναγνωρίζεται το δικαίωμα να εξεταστούν από επιτροπή αναπηρίας, όχι όμως και στους υπαλλήλους του ΓΕΕΑ. Η εκ μέρους του τελευταίου ερμηνεία του άρθρου 78 του ΚΥΚ οδηγεί σε ρήξη του ενιαίου χαρακτήρα της κοινοτικής δημόσιας διοίκησης, ο οποίος καθιερώνεται από το άρθρο 9, παράγραφος 3, της Συνθήκη του Άμστερνταμ.

____________