ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
(πρώτο τμήμα)

της 4ης Φεβρουαρίου 2011

Υπόθεση F‑34/10

Oscar Orlando Arango Jaramillo κ.λπ.

κατά

Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ)

«Υπαλληλική υπόθεση — Προσωπικό της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων — Μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος — Εκπρόθεσμη άσκηση προσφυγής — Απαράδεκτο»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή, ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 41 του κανονισμού προσωπικού της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, με την οποία ο Ο. Arango Jaramillo και 34 άλλοι υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) ζητούν την ακύρωση των εκκαθαριστικών σημειωμάτων τους αποδοχών για τον μήνα Φεβρουάριο 2010, στο μέτρο που από αυτά προκύπτει η απόφαση της ΕΤΕπ να αυξήσει τις εισφορές τους στο συνταξιοδοτικό σύστημα, καθώς και να υποχρεωθεί η ΕΤΕπ να τους καταβάλει αποζημίωση.

Απόφαση: Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται. Οι προσφεύγοντες-ενάγοντες φέρουν το σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι — Υπάλληλοι της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων — Προσφυγή — Προθεσμία — Απαίτηση εύλογης προθεσμίας

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων, άρθρο 91)

2.      Διαδικασία — Προθεσμίες ασκήσεως προσφυγής — Εκπρόθεσμη άσκηση — Τυχαίο γεγονός ή ανωτέρα βία — Έννοια

(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρο 45, εδ. 2)

1.      Ελλείψει διατάξεως στη ΣΛΕΕ και στον κανονισμό προσωπικού της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων σχετικά με την προθεσμία ασκήσεως προσφυγής που εφαρμόζεται στις διαφορές μεταξύ της Τράπεζας και των υπαλλήλων της, ο δικαστής της Ένωσης, αφού σταθμίσει, αφενός, το δικαίωμα του διοικουμένου για αποτελεσματική ένδικη προστασία και, αφετέρου, την απαίτηση ασφάλειας δικαίου, δέχεται παγίως ότι οι διαφορές μεταξύ της Τράπεζας και των υπαλλήλων της πρέπει να υποβάλλονται στην κρίση του εντός εύλογης προθεσμίας και κρίνει, στηριζόμενος στις προϋποθέσεις του άρθρου 91 του ΚΥΚ σχετικά με την προθεσμία για την άσκηση προσφυγής, ότι η προθεσμία των τριών μηνών πρέπει καταρχήν να θεωρηθεί εύλογη.

Η αυστηρή εφαρμογή στους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων των διατάξεων περί προθεσμιών για την άσκηση προσφυγής ουδόλως θίγει, αυτή καθαυτή, το δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προστασίας, καθόσον οι διατάξεις αυτές σκοπούν να εξασφαλίσουν, ειδικότερα, την αρχή της ασφάλειας του δικαίου και την αποφυγή κάθε αυθαίρετης διάκρισης ή μεταχείρισης κατά την απονομή της δικαιοσύνης.

(βλ. σκέψεις 14 και 20)

Παραπομπές:

ΔΕΕ: 17 Μαΐου 2002, C‑406/01, Γερμανία κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, σκέψη 20

ΓΔΕΕ: 23 Φεβρουαρίου 2001, T‑7/98, T‑208/98 και T‑109/99, De Nicola κατά ΕΤΕπ, σκέψεις 97 έως 99, 100, 101, 107 και 119 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

2.      Οι έννοιες της ανωτέρας βίας και του τυχαίου συμβάντος εμπεριέχουν ένα αντικειμενικό στοιχείο, το οποίο σχετίζεται με μη φυσιολογικές και ξένες προς τον ενδιαφερόμενο περιστάσεις, και ένα υποκειμενικό στοιχείο, το οποίο συνδέεται με την υποχρέωση του ενδιαφερομένου να προφυλαχθεί από τις συνέπειες του μη φυσιολογικού γεγονότος, λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα και χωρίς να υποβληθεί σε υπερβολικές θυσίες. Ειδικότερα, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να παρακολουθεί προσεκτικά την εξέλιξη της διαδικασίας και, ιδίως, να επιδεικνύει επιμέλεια όσον αφορά την τήρηση των προβλεπομένων προθεσμιών.

Οσάκις μια προσφυγή αποστέλλεται ηλεκτρονικώς την τελευταία ημέρα πριν την εκπνοή της προθεσμίας για την άσκηση της προσφυγής, στις 23:59, και περιέρχεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση της Γραμματείας του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης την επόμενη ημέρα, στις 00:00, ήτοι λιγότερο από δέκα λεπτά αργότερα, η καθυστέρηση αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί μη φυσιολογικό γεγονός, κατά την έννοια της νομολογίας σχετικά με την ανωτέρα βία και το τυχαίο γεγονός, λαμβανομένων υπόψη των διαταραχών που ενδέχεται να επηρεάσουν τη μετάδοση ηλεκτρονικών μηνυμάτων και οι οποίες μπορεί να προκύψουν, για παράδειγμα, από δυσλειτουργίες που αφορούν τον πάροχο πρόσβασης στο διαδίκτυο του αποστολέα ή του παραλήπτη των μηνυμάτων.

(βλ. σκέψεις 23 και 24)

Παραπομπές:

ΔΕΕ: 15 Δεκεμβρίου 1994, C‑195/91 P, Bayer κατά Επιτροπής, σκέψη 32