Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 10 września 2015 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Audiencia Nacional – Hiszpania) – Federación de Servicios Privados del sindicato Comisiones obreras (CC.OO.) / Tyco Integrated Security SL, Tyco Integrated Fire & Security Corporation Servicios SA
(Sprawa C-266/14)1
(Odesłanie prejudycjalne – Polityka społeczna – Dyrektywa 2003/88/WE – Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników – Organizacja czasu pracy – Artykuł 2 pkt 1 – Pojęcie „czasu pracy” – Pracownicy niemający stałego lub zwykłego miejsca pracy – Czas dojazdu z miejsca zamieszkania pracowników do pierwszego klienta i od ostatniego klienta do miejsca zamieszkania pracowników)
Język postępowania: francuski
Sąd odsyłający
Audiencia Nacional
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Federación de Servicios Privados del sindicato Comisiones obreras (CC.OO.)
Strona pozwana: Tyco Integrated Security SL, Tyco Integrated Fire & Security Corporation Servicios SA
Sentencja
Artykuł 2 pkt 1 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy należy interpretować w ten sposób, że w okolicznościach takich jak w postępowaniu głównym, w których pracownicy nie mają stałego lub zwykłego miejsca pracy, czas dojazdu, jaki pracownicy ci poświęcają codziennie na dojazdy z ich miejsca zamieszkania do pierwszego klienta wskazanego przez ich pracodawcę i od ostatniego klienta wskazanego przez ich pracodawcę do ich miejsca zamieszkania, stanowi „czas pracy” w rozumieniu tego przepisu.
____________1 Dz.U. C 282 z 25.8.2014.