Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Verwaltungsgerichtshof (Αυστρία) στις 15 Νοεμβρίου 2019 – CS, Finanzamt Graz-Stadt
(Υπόθεση C-844/19)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Verwaltungsgerichtshof
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείοντες: CS, Finanzamt Graz-Stadt
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Finanzamt Judenburg Liezen, technoRent International GmbH
Προδικαστικά ερωτήματα
1) Προκύπτει από το δίκαιο της Ένωσης μια άμεσα εφαρμοστέα ρύθμιση βάσει της οποίας ο υποκείμενος στο φόρο, στον οποίο η δημόσια οικονομική υπηρεσία δεν επέστρεψε έγκαιρα –όπως στην υπόθεση της κύριας δίκης– πιστωτικό υπόλοιπο φόρου κύκλου εργασιών, δικαιούται τόκους υπερημερίας, με αποτέλεσμα να μπορεί να προβάλει τη σχετική αξίωση ενώπιον της δημόσιας οικονομικής υπηρεσίας ή, ενδεχομένως, ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων, μολονότι το εθνικό δίκαιο δεν προβλέπει τέτοια ρύθμιση περί τόκων;
Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο προδικαστικό ερώτημα:
2) Επιτρέπεται, και στην περίπτωση επίσης που ο υποκείμενος στον φόρο προβάλει απαίτηση σχετική με τον φόρο κύκλο εργασιών συνεπεία μεταγενέστερης μείωσης του ποσού της αντιπαροχής κατά το άρθρο 90, παράγραφος 1, της οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας1 , να αρχίζει η περίοδος για την οποία οφείλονται τόκοι μετά την παρέλευση εύλογου χρονικού διαστήματος, το οποίο έχει στη διάθεσή της η δημόσια οικονομική υπηρεσία προκειμένου να εξακριβώσει εάν είναι βάσιμη η αξίωση που προβάλλει ο υποκείμενος στον φόρο;
3) Συνεπάγεται το γεγονός ότι το εθνικό δίκαιο κράτους μέλους δεν προβλέπει ρύθμιση περί τόκων για την περίπτωση καθυστερημένης πίστωσης ενός πιστωτικού υπολοίπου φόρου κύκλου εργασιών ότι τα εθνικά δικαστήρια οφείλουν, κατά τον υπολογισμό των τόκων, να εφαρμόζουν την έννομη συνέπεια που απορρέει από το άρθρο 27, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, της οδηγίας 2008/9/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Φεβρουαρίου 2008, για τον καθορισμό λεπτομερών κανόνων σχετικά με την επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας, που προβλέπεται στην οδηγία 2006/112/ΕΚ, σε υποκείμενους στο φόρο μη εγκατεστημένους στο κράτος μέλος επιστροφής αλλά εγκατεστημένους σε άλλο κράτος μέλος2 , ακόμη και όταν η διαφορά της κύριας δίκης δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2008/9/ΕΚ;
____________
1 ΕΕ 2006, L 347, σ. 1.
2 ΕΕ 2008, L 44, σ. 23.