POSTANOWIENIE TRYBUNAŁU (ósma izba)
z dnia 3 września 2020 r.(*)
Odwołanie – Artykuł 181 regulaminu postępowania przed Trybunałem – Złożenie odwołania po terminie – Odwołanie oczywiście niedopuszczalne
W sprawie C‑174/20 P
mającej za przedmiot odwołanie na podstawie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wniesione w dniu 24 kwietnia 2020 r.,
STADA Arzneimittel AG, z siedzibą w Bad Vilbel (Niemcy), którą reprezentują J.-C. Plate i R. Kaase, Rechtsanwälte,
strona skarżąca,
w której drugą stroną postępowania jest:
Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO),
strona pozwana w pierwszej instancji,
TRYBUNAŁ (ósma izba),
w składzie: L.S. Rossi, prezes izby, J. Malenovský (sprawozdawca) i N. Wahl, sędziowie,
rzecznik generalny: M. Szpunar,
sekretarz: A. Calot Escobar,
postanowiwszy, po zapoznaniu się ze stanowiskiem rzecznika generalnego, orzec w formie postanowienia z uzasadnieniem, zgodnie z art. 181 regulaminu postępowania przed Trybunałem,
wydaje następujące
Postanowienie
1 W swym odwołaniu STADA Arzneimittel AG wnosi o uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 11 lutego 2020 r., Stada Arzneimittel/EUIPO (ViruProtect) (T‑487/18, niepublikowanego, zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”, EU:T:2020:44), którym Sąd oddalił jej skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Piątej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 4 czerwca 2018 r. (sprawa R 1886/2017‑5), dotyczącej wniosku o rejestrację oznaczenia słownego „ViruProtect” jako unijnego znaku towarowego (zwanej dalej „sporną decyzją”).
Ramy prawne
Statut Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej
2 Artykuł 45 Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przewiduje:
„Regulamin proceduralny [Trybunału] określa szczególne terminy uwzględniające odległości.
Upływ terminu nie narusza uprawnień, jeśli strona dowiedzie zaistnienia nieprzewidywalnych okoliczności lub siły wyższej”.
3 Artykuł 56 akapit pierwszy tego statutu stanowi:
„Odwołanie może zostać wniesione do [Trybunału] w terminie dwóch miesięcy od zawiadomienia o orzeczeniu, od którego wnoszone jest odwołanie, od orzeczeń Sądu kończących postępowanie w sprawie […]”.
Regulamin postępowania
4 Artykuł 49 regulaminu postępowania, zatytułowany „Obliczanie terminów”, ma następujące brzmienie:
„1. Terminy procesowe przewidziane w traktatach, statucie [Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej] oraz niniejszym regulaminie oblicza się w sposób następujący:
a) jeżeli początkiem terminu oznaczonego w dniach, tygodniach, miesiącach lub latach jest pewne zdarzenie lub czynność, przy obliczaniu terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie to nastąpiło lub czynność została podjęta;
b) termin oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach upływa z końcem tego dnia w ostatnim tygodniu, miesiącu lub roku, który nazwą lub datą odpowiada dniowi, w którym stanowiące początek terminu zdarzenie nastąpiło lub czynność została podjęta […];
[…]
d) do biegu terminów wlicza się soboty, niedziele i święta urzędowe, o których mowa w art. 24 § 6 niniejszego regulaminu;
e) wakacje sądowe nie wstrzymują biegu terminów.
2. Jeżeli koniec terminu przypada w sobotę, niedzielę albo w dniu święta urzędowego, termin upływa pierwszego dnia roboczego następującego po tych dniach”.
5 Zgodnie z art. 51 regulaminu postępowania, zatytułowanym „Termin uwzględniający odległość”:
„Terminy procesowe przedłuża się o dziesięciodniowy termin uwzględniający odległość”.
Okoliczności powstania sporu
6 Okoliczności powstania sporu zostały przedstawione w pkt 1–7 zaskarżonego wyroku i można je streścić następująco.
7 W dniu 31 stycznia 2017 r. STADA Arzneimittel złożyła w EUIPO wniosek o rejestrację oznaczenia słownego „ViruProtect” jako unijnego znaku towarowego.
8 Decyzją z dnia 7 lipca 2017 r. ekspert odrzucił ten wniosek na podstawie art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie [znaku towarowego Unii Europejskiej] (Dz.U. 2009, L 78, s. 1).
9 Po złożeniu przez skarżącą w dniu 28 sierpnia 2017 r. odwołania od tej decyzji do EUIPO Piąta Izba Odwoławcza EUIPO oddaliła je sporną decyzją.
Postępowanie przed Sądem i zaskarżony wyrok
10 Pismem złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 14 sierpnia 2018 r. STADA Arzneimittel wniosła skargę o stwierdzenie nieważności spornej decyzji.
11 Na poparcie skargi strona skarżąca podniosła trzy zarzuty, dotyczące, po pierwsze, naruszenia art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia nr 207/2009, po drugie, naruszenia art. 7 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia, oraz po trzecie, naruszenia obowiązku uzasadnienia.
12 Zaskarżonym wyrokiem Sąd oddalił skargę jako w części bezzasadną, a w części bezskuteczną.
Żądania stron i postępowanie przed Trybunałem
13 W swoim odwołaniu STADA Arzneimittel wnosi do Trybunału o:
– uchylenie zaskarżonego wyroku; oraz
– obciążenie EUIPO kosztami postępowania.
14 Na poparcie odwołania strona je wnosząca podnosi dwa zarzuty. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia obowiązku uzasadnienia w kontekście oceny różnic między oznaczeniem słownym „ViruProtect” a terminami w języku angielskim, do których odnosi się to oznaczenie, a drugi – przeinaczenia dowodów w trakcie oceny charakteru opisowego tego oznaczenia.
15 W dniu 27 kwietnia 2020 r. sekretariat Trybunału wezwał wnoszącą odwołanie do zajęcia stanowiska w kwestii dochowania przewidzianego w regulaminie postępowania terminu do wniesienia odwołania, co też uczyniła w piśmie złożonym w sekretariacie Trybunału w dniu 7 maja 2020 r.
W przedmiocie odwołania
16 Na podstawie art. 181 regulaminu postępowania jeżeli odwołanie jest, między innymi, w całości lub w części oczywiście niedopuszczalne, Trybunał może, w każdej chwili, na wniosek sędziego sprawozdawcy i po zapoznaniu się ze stanowiskiem rzecznika generalnego, odrzucić to odwołanie w całości lub w części w drodze postanowienia z uzasadnieniem.
17 Powyższy przepis należy zastosować w odniesieniu do niniejszego odwołania.
Argumenty skarżącej
18 Skarżąca podnosi, że termin dwóch miesięcy, o którym mowa w art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, i dziesięciodniowy termin przewidziany w art. 51 regulaminu postępowania stanowią dwa odrębne terminy.
19 Opiera się ona w tym względzie na tytule art. 51 regulaminu postępowania i na brzmieniu tego artykułu, a także na systemowym rozumieniu tego przepisu, w szczególności w związku z art. 49 § 2 regulaminu postępowania.
20 Skarżąca podnosi ponadto, że w przypadku gdy przepis procesowy jest niejednoznaczny, należy go interpretować w sposób korzystny dla skarżącego, zgodnie z jego prawem do bycia wysłuchanym.
21 I tak w niniejszej sprawie, ponieważ przysługujący jej termin dwóch miesięcy na wniesienie odwołania od zaskarżonego wyroku upłynął w niedzielę, 12 kwietnia 2020 r., i ponieważ poniedziałek 13 kwietnia 2020 r. był dniem święta urzędowego, termin ten powinien był jej zdaniem, zgodnie z art. 49 § 2 regulaminu postępowania, ulec przedłużeniu do wtorku, 14 kwietnia 2020 r., do którego to dnia należy dodać dziesięciodniowy termin przewidziany w art. 51 tego regulaminu postępowania.
Ocena Trybunału
22 Należy przede wszystkim przypomnieć, że zgodnie z art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej termin do wniesienia odwołania wynosi dwa miesiące od dnia doręczenia zaskarżonego orzeczenia, przy czym zgodnie z art. 51 regulaminu postępowania termin ten powinien zostać przedłużony o dziesięciodniowy termin uwzględniający odległość.
23 Trybunał orzekł, że ten termin uwzględniający odległość należy uważać nie za termin odrębny od terminu do wniesienia skargi na podstawie art. 56 Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, lecz przeciwnie, za jego integralną część powodującą jego wydłużenie. Tak więc z artykułu tego w związku z art. 51 regulaminu postępowania wynika, że termin do wniesienia odwołania wynosi, pod rygorem niedopuszczalności, dwa miesiące i dziesięć dni od doręczenia zaskarżonej decyzji (postanowienie z dnia 30 kwietnia 2015 r., Castel Frères/OHIM, C‑622/13 P, niepublikowane, EU:C:2015:297, pkt 28).
24 Z art. 49 § 1 lit. b) regulaminu postępowania wynika ponadto, że w przypadku aktów, które należy doręczyć, termin do wniesienia skargi rozpoczyna bieg od końca dnia doręczenia, niezależnie od godziny, w której nastąpiło doręczenie zaskarżonego aktu (zob. podobnie wyrok z dnia 15 stycznia 1987 r., Misset/Rada, 152/85, EU:C:1987:10, pkt 7; a także postanowienie z dnia 17 maja 2002 r., Niemcy/Parlament i Rada, C‑406/01, EU:C:2002:304, pkt 14).
25 Z przepisu tego wynika również, że termin ten upływa z końcem dnia, który w ostatnim miesiącu obliczania terminu datą odpowiada dniowi, w którym termin rozpoczął bieg, to jest dniowi doręczenia, do którego to terminu dodaje się dziesięciodniowy termin uwzględniający odległość (postanowienie z dnia 11 czerwca 2020 r., GMPO/Komisja, C‑575/19 P, niepublikowane, EU:C:2020:448, pkt 30 i przytoczone tam orzecznictwo).
26 W niniejszej sprawie, ponieważ zaskarżony wyrok został doręczony wnoszącej odwołanie w dniu 12 lutego 2020 r., co sama przyznała w swoich pismach, termin do wniesienia odwołania rozpoczął bieg w dniu 12 lutego 2020 r. o godz. 24; przedłużony o dziesięciodniowy termin uwzględniający odległość upłynął on w środę, 22 kwietnia 2020 r., o godz. 24.
27 Tymczasem odwołanie zostało złożone w sekretariacie Trybunału w dniu 24 kwietnia 2020 r. W konsekwencji zostało ono wniesione po terminie, o którym mowa w pkt 23 niniejszego postanowienia.
28 Następnie należy przypomnieć, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem ścisłe stosowanie przepisów procesowych odpowiada wymogom pewności prawa oraz konieczności zapobieżenia jakiejkolwiek dyskryminacji lub arbitralnemu traktowaniu w ramach wymiaru sprawiedliwości (wyrok z dnia 23 kwietnia 2013 r., Gbagbo i in./Rada, od C‑478/11 P do C‑482/11 P, EU:C:2013:258, pkt 71 i przytoczone tam orzecznictwo; a także postanowienie z dnia 29 stycznia 2014 r., Gbagbo/Rada, C‑397/13 P, niepublikowane, EU:C:2014:46, pkt 7).
29 I tak, zgodnie z art. 45 akapit drugi statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, od stosowania terminów procesowych można odstąpić jedynie w zupełnie wyjątkowych wypadkach, w razie wykazania wystąpienia nieprzewidywalnych okoliczności lub przypadku siły wyższej. Tymczasem ani w odwołaniu, ani w uwagach z dnia 7 maja 2020 r. wnosząca odwołanie nie powołuje się w tym względzie na wystąpienie nieprzewidywalnych okoliczności lub przypadku siły wyższej.
30 Wnosząca odwołanie ogranicza się bowiem do podniesienia niejednoznacznego jej zdaniem brzmienia przepisów art. 49 § 2 i art. 51 regulaminu postępowania. W tym względzie należy jednak przypomnieć, że mające w niniejszej sprawie zastosowanie uregulowanie dotyczące terminów nie przedstawia szczególnych trudności interpretacyjnych, wobec czego nie można uznać wystąpienia usprawiedliwionego błędu ze strony wnoszącej odwołanie, który uzasadniałby odstępstwo od stosowania tego uregulowania (postanowienie z dnia 17 maja 2002 r., Niemcy/Parlament i Rada, C‑406/01, EU:C:2002:304, pkt 21).
31 Wreszcie w zakresie, w jakim skarżąca, powołując się na prawo do bycia wysłuchanym, zamierza skorzystać z prawa do skutecznej ochrony sądowej, należy przypomnieć, że przepisy dotyczące terminów do wniesienia skargi mają charakter bezwzględnie wiążący i że odstępstwo od tych zasad nie może być uzasadnione okolicznością, iż w grę wchodzą prawa podstawowe (zob. podobnie postanowienie z dnia 16 listopada 2010 r., Internationale Fruchtimport Gesellschaft Weichert/Komisja, C‑73/10 P, EU:C:2010:684, pkt 50 i przytoczone tam orzecznictwo).
32 Jak orzekł już Trybunał, prawa do skutecznej ochrony sądowej nie narusza w żaden sposób ścisłe stosowanie uregulowań Unii dotyczących terminów procesowych (zob. w szczególności postanowienia: z dnia 17 maja 2002 r., Niemcy/Parlament i Rada, C‑406/01, EU:C:2002:304, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo; a także z dnia 22 października 2010 r., Seacid/Parlament i Rada, C‑266/10 P, niepublikowane, EU:C:2010:629, pkt 30). Terminy takie stanowią bowiem – ze względów pewności prawa przypomnianych w pkt 28 niniejszego postanowienia – ograniczenie nierozerwalnie związane z prawem dostępu do sądu (zob. podobnie postanowienia z dnia 12 września 2013 r., Ellinika Nafpigeia i 2. Hoern/Komisja, C‑616/12 P, niepublikowane, EU:C:2013:884, pkt 31; a także z dnia 11 czerwca 2020 r., GMPO/Komisja, C‑575/19 P, niepublikowane, EU:C:2020:448, pkt 40).
33 W świetle ogółu powyższych rozważań odwołanie, z uwagi na wniesienie go po terminie, należy odrzucić jako oczywiście niedopuszczalne.
W przedmiocie kosztów
34 Zgodnie z art. 137 regulaminu postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości, który znajduje zastosowanie do postępowania odwoławczego na mocy art. 184 § 1 tego regulaminu, Trybunał orzeka o kosztach w postanowieniu kończącym postępowanie. Ponieważ niniejsze postanowienie zostało wydane przed doręczeniem odwołania stronie pozwanej w pierwszej instancji, a w konsekwencji zanim mogła ona ponieść koszty, należy orzec, że STADA Arzneimittel pokryje własne koszty.
Z powyższych względów Trybunał (ósma izba) postanawia, co następuje:
1) Odwołanie zostaje odrzucone jako oczywiście niedopuszczalne.
2) STADA Arzneimittel AG pokrywa własne koszty.
Podpisy