Language of document :

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Corte suprema di cassazione (Ιταλία) στις 5 Ιουνίου 2019 – Agenzia delle entrate - Riscossione κατά Poste Italiane SpA

(Υπόθεση C-435/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Αιτούν δικαστήριο

Corte suprema di cassazione

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα και αναιρεσίβλητη στην αντίθετη αναίρεση: Agenzia delle entrate - Riscossione

Αναιρεσίβλητη και ανταναιρεσείουσα: Poste Italiane SpA

Προδικαστικά ερωτήματα

Αντίκειται στο άρθρο 14 ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 7Δ της Συνθήκης ΕΟΚ, στη συνέχεια άρθρο 16 ΣΕΚ) και στο άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 90 της Συνθήκης ΕΟΚ, στη συνέχεια άρθρο 86, παράγραφος 2, ΣΕΚ) καθώς και στη διάρθρωση του πλαισίου υπηρεσίας γενικού οικονομικού συμφέροντος (ΥΓΟΣ) κανονιστική ρύθμιση όπως η προβλεπόμενη στο άρθρο 10, παράγραφος 3, του ιταλικού νομοθετικού διατάγματος 504/1992, σε συνδυασμό με το άρθρο 2, παράγραφοι 18 έως 20, του ιταλικού νόμου 662/1996, σύμφωνα με την οποία θεσπίζεται και διατηρείται σε ισχύ, –ακόμη και κατόπιν της ιδιωτικοποιήσεως των υπηρεσιών ταχυδρομικού ταμιευτηρίου (bancoposta) που παρείχε η Poste Italiane s.p.a– η κατ’ αποκλειστικότητα διαχείριση από την Poste Italiane s.p.a. (υπό καθεστώς νόμιμου μονοπωλίου) των υπηρεσιών τρεχούμενου λογαριασμού ταχυδρομικού ταμιευτηρίου με σκοπό τη συλλογή του τοπικού φόρου ICI, λαμβανομένης υπόψη της εξελίξεως της εθνικής νομοθεσίας στο πεδίο της εισπράξεως φόρων, η οποία, ήδη από το έτος 1997, επιτρέπει στους υποκείμενους στον φόρο αλλά και στους φορολογούντες οργανισμούς τοπικής αυτοδιοικήσεως να χρησιμοποιούν ελεύθερα μεθόδους πληρωμής και εισπράξεως φόρων (ακόμη και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοικήσεως) μέσω της χρήσεως του τραπεζικού συστήματος;

Σε περίπτωση που κριθεί –σε απάντηση στο πρώτο ερώτημα– ότι ο θεσμός του νομίμου μονοπωλίου είναι σύμφωνος με τους όρους των ΥΓΟΣ, έχουν το άρθρο 106, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 90 της Συνθήκης ΕΟΚ, στη συνέχεια άρθρο 86, παράγραφος 2, ΣΕΚ) και το άρθρο 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 92 της Συνθήκης ΕΟΚ, στη συνέχεια άρθρο 87 ΣΕΚ) την έννοια ότι αντίκειται σε αυτά, με βάση την ερμηνεία των εν λόγω διατάξεων από το Δικαστήριο όσον αφορά τα κριτήρια διακρίσεως μεταξύ νόμιμου μέτρου (αντισταθμίσεως για τις υποχρεώσεις παροχής δημόσιας υπηρεσίας) και παράνομης κρατικής ενισχύσεως (απόφαση του Δικαστηρίου της 24ης Ιουλίου 2003, C-280/00, Altmark Trans GmbH και Regierungspräsidium Magdeburg κατά Nahverkehrsgesellschaft Altmark GmbH), κανονιστική ρύθμιση όπως αυτή που προκύπτει από τη συνδυαστική εφαρμογή του άρθρου 10, παράγραφος 3, του ιταλικού νομοθετικού διατάγματος 504/1992, του άρθρου 2, παράγραφοι 18 έως 20, του ιταλικού νόμου 662/1996 και του άρθρου 3, παράγραφος 1, του ιταλικού προεδρικού διατάγματος 144/2001, η οποία επιτρέπει στην Poste Italiane s.p.a. να καθορίζει μονομερώς το ποσό της «προμήθειας» που οφείλει να καταβάλει ο παραχωρησιούχος (ανάδοχος) υπηρεσιών εισπράξεως του φόρου ICI, η οποία εφαρμόζεται επί πάσης πράξεως διαχειρίσεως του τρεχούμενου λογαριασμού ταχυδρομικού ταμιευτηρίου που διατηρεί ο παραχωρησιούχος (ανάδοχος), λαμβανομένου υπόψη ότι η Poste Italiane s.p.a., με την απόφαση 57/1996 του διοικητικού της συμβουλίου, όρισε την εν λόγω προμήθεια στο ποσό των 100 ιταλικών λιρών για το χρονικό διάστημα από την 1η Απριλίου 1997 έως την 31η Μαΐου 2001 και στο ποσό των 0,23 ευρώ για το χρονικό διάστημα μετά την 1η Ιουνίου 2001;

Έχει το άρθρο 102, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 86 της Συνθήκης ΕΟΚ, στη συνέχεια άρθρο 82, παράγραφος 1, ΣΕΚ), όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο (βλ. αποφάσεις του Δικαστηρίου της 13ης Δεκεμβρίου 1991, C-18/88, GB Inno BM· της 25ης Ιουνίου 1998, C-203/96, Chemische Afvalstoffen Dusseldorp BV, και της 17ης Μαΐου 2001, C-340/99, TNT TRACO s.p.a.), την έννοια ότι αντίκειται σε αυτό κανονιστικό πλαίσιο όπως εκείνο που έχει θεσπιστεί με το άρθρο 2, παράγραφοι 18 έως 20, του ιταλικού νόμου 662/1996, το άρθρο 3, παράγραφος 1, του ιταλικού προεδρικού διατάγματος 144/2001 και το άρθρο 10, παράγραφος 3, του ιταλικού νομοθετικού διατάγματος 504/1992, σύμφωνα με το οποίο ο παραχωρησιούχος (ανάδοχος) οφείλει να προβεί στην πληρωμή της «προμήθειας» κατά το ποσό που θα καθοριστεί και/ή τροποποιηθεί μονομερώς από την Poste Italiane s.p.a, χωρίς να δύναται να υπαναχωρήσει από τη σύμβαση τρεχούμενου λογαριασμού ταχυδρομικού ταμιευτηρίου, διότι σε περίπτωση υπαναχωρήσεως παραβαίνει την υποχρέωση του άρθρου 10, παράγραφος 3, του ιταλικού νομοθετικού διατάγματος 504/1992, με αποτέλεσμα τη μη τήρηση της υποχρεώσεως εισπράξεως του ICI την οποία έχει αναλάβει έναντι του φορολογούντος οργανισμού τοπικής αυτοδιοικήσεως;

____________