Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 23 Δεκεμβρίου 2019 η Carmen Liaño Reig κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 24 Οκτωβρίου 2019 στην υπόθεση T-557/17, Liaño Reig κατά ΕΣΕ

(Υπόθεση C-947/19 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Carmen Liaño Reig (εκπρόσωπος: F. López Antón, abogado)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

(i) Να δεχθεί την παρούσα αίτηση αναιρέσεως και να αναιρέσει την από 24 Οκτωβρίου 2019 διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) στην υπόθεση T-557/17 (Carmen Liaño Reig κατά Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης) στο μέτρο που κρίνει απαράδεκτη την προσφυγή-αγωγή της αναιρεσείουσας ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και καταδικάζει την αναιρεσείουσα στα δικαστικά έξοδα του ΕΣΕ με τα σημεία 1 και 3, αντιστοίχως, του διατακτικού της.

(ii) Δυνάμει του άρθρου 61, πρώτο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αποφανθεί οριστικά επί της διαφοράς που αποτελεί αντικείμενο της προσφυγής-αγωγής (στο εξής: προσφυγής) την οποία άσκησε η αναιρεσείουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου στην προπαρατεθείσα υπόθεση, κάνοντας πλήρως δεκτά τα αιτήματα που διατύπωσε η αναιρεσείουσα στην ως άνω προσφυγή, εάν θεωρήσει ότι η διαφορά είναι ώριμη προς εκδίκαση, διαφορετικά να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο για να την κρίνει, επιφυλασσόμενο ως προς τα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Α) Σχετικά με το απαράδεκτο της προσφυγής καθόσον με τη διάταξη κρίθηκε ότι η ζητηθείσα από την αναιρεσείουσα μερική ακύρωση της αποφάσεως εξυγίανσης δεν μπορεί να διαχωριστεί από τα υπόλοιπα στοιχεία του καθεστώτος εξυγίανσης χωρίς να θιγεί η ουσία της αποφάσεως περί εξυγίανσης.

1º Το μέρος του σκεπτικού που περιλαμβάνεται στη σκέψη 40 της διατάξεως πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας.

2º Η διαπίστωση που περιέχεται στη σκέψη 40 της διατάξεως είναι εσφαλμένη και αβάσιμη καθόσον δεν λαμβάνει υπόψη τα στοιχεία σχετικά με το ύψος των μέσων της κατηγορίας 2 στα οποία παραπέμπει το άρθρο 6, σημείο 1, στοιχείο δ΄, της αποφάσεως περί εξυγίανσης και τα οποία μετατράπηκαν σε μετοχές της Banco Popular.

3º Η διάταξη δεν λαμβάνει υπόψη τη σχετική νομολογία του Δικαστηρίου κατά την οποία η μεταβολή της ουσίας της πράξεως πρέπει να εκτιμηθεί βάσει αντικειμενικού κριτηρίου.

4º Στις σκέψεις 30 και 35, η διάταξη πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας όσον αφορά την υποτιθέμενη ανάγκη μετατροπής όλων των μέσων της κατηγορίας 2 ως αναγκαία προϋπόθεση για την εκτέλεση του εργαλείου εξυγίανσης που συνίσταται στην πώληση δραστηριοτήτων.

5º Η διάταξη πάσχει από πλάνη περί το δίκαιο καθόσον βασίζεται στην υποβληθείσα από την Banco de Santander προσφορά αγοράς, η οποία δεν συμπεριλαμβάνεται στη δικογραφία.

6º Η διάταξη πάσχει από πλάνη περί το δίκαιο καθόσον δεν λαμβάνει υπόψη στις σκέψεις 31 και 32 τις αναπτύξεις της αναιρεσείουσας σε σχέση με την αποτελεσματικότητα της δεύτερης αποτίμησης και δεν αξιολογεί τα στοιχεία της δικογραφίας που τεκμηριώνουν τις εν λόγω αναπτύξεις.

7º Η σκέψη 42 της διατάξεως πάσχει από πλάνη περί το δίκαιο λόγω μη θεμελιώσεως της αιτιολογίας της.

8º Η διάταξη αγνοεί τα όσα υποστήριξε η αναιρεσείουσα περί εφαρμογής του άρθρου 21, παράγραφος 1, στοιχείο γ΄, του κανονισμού σε σχέση με την εκπλήρωση της απαίτησης περί δυνατότητας διαχωρισμού και ως εκ τούτου η αιτιολογία της σκέψεως 42 της διατάξεως είναι εσφαλμένη.

Β) Σχετικά με το απαράδεκτο της προσφυγής καθόσον με τη διάταξη κρίθηκε ότι η μερική ακύρωση της αποφάσεως περί εξυγίανσης την οποία επιζητεί η αναιρεσείουσα αντιβαίνει στην αρχή της ίσης μεταχείρισης πιστωτών της ίδιας κατηγορίας.

9º Στις σκέψεις 48 και 51, η διάταξη υποπίπτει σε πλάνη κατά την εκτίμηση των όσων υποστήριξε η αναιρεσείουσα.

10º Οι σκέψεις 45 και 46 της διατάξεως πάσχουν από πλάνη περί το δίκαιο καθόσον κακώς εφαρμόζουν σε σχέση με τα ομόλογα BPEF τη γενική αρχή εξυγίανσης που προβλέπεται στο άρθρο 15, σημείο 1, στοιχείο στ΄, του κανονισμού.

11º Οι σκέψεις 44 έως 46 και 51 της διατάξεως πάσχουν από πλάνη περί το δίκαιο καθόσον κακώς εφαρμόζουν σε σχέση με τα ομόλογα BPEF την αρχή της ίσης μεταχείρισης, ενώ πάσχουν επίσης από εσφαλμένη αιτιολογία.

Γ) Σχετικά με την απόρριψη από τη διάταξη ως απαραδέκτου του αιτήματος περί ακυρώσεως της πρώτης και της δεύτερης αποτίμησης

12º Η διάταξη (σκέψη 55) αιτιολογεί την απόρριψη ως απαραδέκτου του αιτήματος περί ακυρώσεως της πρώτης και της δεύτερης αποτίμησης με βάση αποκλειστικώς το απαράδεκτο του υποβληθέντος από την αναιρεσείουσα αιτήματος περί μερικής ακυρώσεως της αποφάσεως περί εξυγίανσης.

Δ) Σχετικά με την απόρριψη από τη διάταξη ως απαραδέκτου του αποζημιωτικού αιτήματος

13º Η διάταξη (σκέψη 66) αιτιολογεί την απόρριψη ως απαραδέκτου του υποβληθέντος από την αναιρεσείουσα αποζημιωτικού αιτήματος με βάση αποκλειστικώς το απαράδεκτο του ακυρωτικού αιτήματος σχετικά με τη μετατροπή των ομολόγων BPEF σε μετοχές της Banco Popular.

____________