WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)

z dnia 29 września 2009 r.

Sprawy połączone F‑20/08, F‑34/08 i F‑75/08

Jorge Aparicio i in. oraz Anne Simon

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Personel kontraktowy – Zatrudnienie – Postępowanie w sprawie naboru CAST 27/Relex – Niewpisanie do bazy danych – Unieważnienie pytań – Test rozumienia tekstu pisanego i operowania danymi liczbowymi – Równość traktowania

Przedmiot: Skargi wniesione na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w których J. Aparicio i 46 innych członków personelu kontraktowego Komisji żąda stwierdzenia nieważności decyzji Urzędu Doboru Kadr Wspólnot Europejskich z dnia 25 października 2007 r. o niewpisaniu ich nazwisk na listę laureatów oraz do bazy danych w postępowaniu w sprawie naboru CAST 27/Relex.

Orzeczenie: Skargi F‑20/08, F‑34/08 i F‑75/08 zostają oddalone. Jorge Aparicio i pozostali skarżący, których nazwiska zostały wymienione w załączniku pod numerami od 1 do 18, pokrywają koszty w sprawie F‑20/08 i dziewiętnaście czterdziestych szóstych kosztów w sprawie F‑75/08. Anne Simon, skarżąca w sprawie F‑34/08 i jedna ze skarżących w sprawie F‑75/08, pokrywa koszty w sprawie F‑34/08 i jedną czterdziestą szóstą kosztów w sprawie F‑75/08. Skarżący, których nazwiska zostały wymienione w załączniku pod numerami od 19 do 40 i od 42 do 46, pokrywają dwadzieścia sześć czterdziestych szóstych kosztów w sprawie F‑75/08.

Streszczenie

1.      Skarga o stwierdzenie nieważności – Właściwość sądu wspólnotowego – Żądanie stwierdzenia nieważności aktu indywidualnego wywołującego niekorzystne skutki – Brak właściwości sądu wspólnotowego w zakresie stwierdzenia niezgodności z prawem przepisu o charakterze generalnym w sentencji wyroków

(art. 230 WE)

2.      Urzędnicy – Personel kontraktowy – Zatrudnienie – Organizacja egzaminów – Sposoby przeprowadzania i treść egzaminów

(warunki zatrudnienia innych pracowników, art. 82 ust. 5, 6)

3.      Urzędnicy – Personel kontraktowy – Zatrudnienie – Egzaminy – Treść egzaminów – Działania podjęte celem zaradzenia błędom lub nieprawidłowościom powstałym podczas egzaminów

4.      Urzędnicy – Personel kontraktowy – Zatrudnienie – Egzaminy – Treść egzaminów – Unieważnienie pytań

1.      O ile w ramach żądania stwierdzenia nieważności aktu indywidualnego wywołującego niekorzystne skutki sąd wspólnotowy rzeczywiście jest właściwy przy tej okazji do stwierdzenia niezgodności z prawem przepisu o charakterze generalnym, na podstawie którego został wydany zaskarżony akt, o tyle Sąd nie jest właściwy do dokonywania takich stwierdzeń w sentencji wyroków.

(zob. pkt 28)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawy połączone F‑134/07 i F‑8/08 Adjemian i in. przeciwko Komisji, 4 czerwca 2009 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑0000, II‑A‑1‑0000, pkt 38

2.      Zgodnie z art. 82 ust. 5 i 6 warunków zatrudnienia innych pracowników Europejski Urząd Doboru Kadr (EPSO) wspomaga poszczególne instytucje, określając i organizując procedury rekrutacyjne personelu kontraktowego z poszanowaniem ogólnych zasad ustanowionych przez wspomniane instytucje. Poza tym z art. 5 ust. 1 lit. c) i art. 5 ust. 2 ogólnych przepisów wykonawczych dotyczących procedur regulujących nabór i zatrudnianie pracowników kontraktowych w Komisji wynika, że EPSO powinno przestrzegać profilów kompetencyjnych i specjalistycznych kompetencji wymaganych przez organ uprawniony do zawierania umów. Niemniej jednak z przepisów tych oraz z art. 3 ust. 2 decyzji 2002/620 ustanawiającej EPSO wynika, że EPSO posiada znaczny zakres uznania w zakresie przeprowadzania testów kwalifikacyjnych.

Tym samym nota i pismo Komisji zawierające niejasność w odniesieniu do tego, czy testy kwalifikacyjne „nie mają charakteru eliminacyjnego”, nie umożliwiają ustalenia, czy EPSO, nakładając obowiązek przeprowadzenia testu rozumienia tekstu pisanego i operowania danymi liczbowymi o charakterze eliminacyjnym, naruszyło granice określone dla jego zadań przez Komisję, zważywszy, że oba te dokumenty można rozumieć w ten sposób, zgodnie z wykładnią zgodną z art. 5 wspomnianych ogólnych przepisów wykonawczych, że sporne testy nie mają charakteru eliminacyjnego tak jak testy w przypadku konkursów, w tym sensie, że nie określono wcześniej konkretnej liczby laureatów, ale nie zapowiadają jednak, że testy te nie mają charakteru eliminacyjnego.

(zob. pkt 57–62)

3.      Orzecznictwo przyznaje szeroki zakres uznania komisji konkursowej w przypadku wystąpienia nieprawidłowości lub błędów podczas przeprowadzania konkursu otwartego z udziałem dużej liczby kandydatów, którym na mocy zasad proporcjonalności i dobrej administracji nie można zaradzić poprzez powtórzenie egzaminów konkursowych. Mimo że Europejski Urząd Doboru Kadr (EPSO) nie jest komisją konkursową, nawet w ramach testów kwalifikacyjnych niemających formy konkursu orzecznictwo to może mieć do niego zastosowanie, ponieważ EPSO posiada szeroki zakres uznania w zakresie przeprowadzania takich testów naboru.

(zob. pkt 77, 78)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawy połączone T‑167/99 i T‑174/99 Giulietti i in. przeciwko Komisji, 2 maja 2001 r., RecFP s. I‑A‑93, II‑441, pkt 58

4.      Zasada równego traktowania wymaga, by porównywalne sytuacje nie były traktowane w różny sposób i by różne sytuacje nie były traktowane w identyczny sposób, chyba że takie traktowanie jest obiektywnie uzasadnione. Poza tym w celu skutecznego podniesienia zarzutu naruszenia zasady równego traktowania konieczne jest, by sporne traktowanie stawiało niektóre podmioty w sytuacji niekorzystnej w stosunku do innych podmiotów.

W braku określenia ograniczonej liczby laureatów w ogłoszeniu o przyjmowaniu zgłoszeń do pracy, testy kwalifikacyjne nie prowadzą do bezpośredniego porównywania kandydatów, a tym samym kwestia równego traktowania kandydatów nie pojawia się w taki sposób jak w konkursie.

Jednakże nie można wykluczyć, nawet w tym kontekście, że przyznanie dodatkowego punktu wszystkim kandydatom, którzy musieli odpowiedzieć na rodzące problemy pytania, w celu unieważnienia tych pytań, mogło postawić w korzystnej sytuacji pewnych kandydatów, ponieważ mogli oni łatwiej osiągnąć progi konieczne dla osiągnięcia pozytywnego wyniku z egzaminów.

Okoliczność, że unieważnione pytania zakłóciły spokój pewnych kandydatów bardziej niż innych, do tego stopnia, że miało to negatywny wpływ na ich zdolność do udzielenia odpowiedzi na wszystkie pytania testu, nie może wiązać się z naruszeniem zasady równości, ponieważ sytuacja ta wynikła z przyjętej przez nich postawy wobec tej trudności i uwypukla istnienie różnicy pomiędzy nimi a pozostałymi kandydatami.

(zob. pkt 82–85)

Odesłanie:

Trybunał: sprawy połączone 17/61 i 20/61 Klöckner-Werke i Hoesch przeciwko Wysokiej Władzy, 13 lipca 1962 r., Rec. s. 615, 652; sprawa C‑227/04 P Lindorfer przeciwko Radzie, 11 września 2007 r., Zb.Orz. s. I‑6767, pkt 63; sprawa C‑71/07 P Campoli przeciwko Komisji, 17 lipca 2008 r., Zb.Orz. s. I‑5887, pkt 50; sprawa C‑127/07 Arcelor Atlantique et Lorraine i in., 16 grudnia 2008 r., Zb.Orz. s. I‑9895, pkt 39

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑189/99 Gerochristos przeciwko Komisji, 17 stycznia 2001 r., RecFP s. I‑A‑11, II‑53, pkt 26; sprawa T‑351/02 Deutsche Bahn przeciwko Komisji, 5 kwietnia 2006 r., Zb.Orz.SP s. II‑1047, pkt 137