Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 8 lipca 2020 r. w sprawie T-578/18, CA Consumer Finance / EBC, wniesione w dniu 21 września 2020 r. przez CA Consumer Finance

(Sprawa C-458/20 P)

Język postępowania: francuski

Strony

Wnoszący odwołanie: CA Consumer Finance (przedstawiciele: A. Champsaur, A. Delors, adwokaci)

Druga strona postępowania: Europejski Bank Centralny

Żądania wnoszącego odwołanie

- Uchylenie pkt. 2 sentencji wyroku wydanego przez Sąd w dniu 8 lipca 2020 r. w sprawie T-578/18, CA Consumer Finance/EBC, oddalającego w pozostałym zakresie żądania wnoszącego odwołanie dotyczące stwierdzenia nieważności decyzji EBC z dnia 16 lipca 2018 r. (ECB/SSM/2018-FRCAG-77)

- Uwzględnienie wszystkich żądań przedstawionych przez CA Consumer Finance w postępowaniu w pierwszej instancji przed Sądem;

- Obciążenie EBC całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W trzech zarzutach odwołania, wnoszący odwołanie utrzymuje, że:

(1) Sąd dopuścił się błędu co do prawa i naruszył obowiązek uzasadnienia poprzez zaniechanie rozpatrzenia zarzutu naruszenia, przez decyzję ECB/SSM/2018-FRCAG-76, zasady pewności prawa i naruszył zasadę pewności prawa przyjmując wystąpienie naruszenia art. 26 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, i jednocześnie przyznając w sposób wyraźny brak jasności tego przepisu;

(2) Sąd naruszył art. 18 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzającego Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi, jak również obowiązek uzasadnienia, nie wykazując niedbałego zachowania po stronie wnoszącego odwołanie;

(3) Sąd dopuścił się błędu co do prawa i naruszył obowiązek uzasadnienia poprzez zaniechanie rozpatrzenia zarzutu naruszenia, przez decyzję ECB/SSM/2018-FRCAG-77, zasady proporcjonalności oraz zasady równego traktowania i naruszył te dwie zasady uznając w sposób dorozumiany, że sankcja jest co do istoty zasadna.

____________