Language of document : ECLI:EU:F:2009:129

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (δεύτερο τμήμα)

της 29ης Σεπτεμβρίου 2009

Υπόθεση F-102/07

Petrus Kerstens

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Προαγωγή – Περίοδοι προαγωγών 2004, 2005 και 2006 – Απονομή μορίων προτεραιότητας – Απονομή μορίων προτεραιότητας από τους γενικούς διευθυντές – Μόρια προτεραιότητας που απονέμονται ως αναγνώριση της εργασίας που επιτελέσθηκε προς το συμφέρον του οργάνου – Αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων – Υποχρέωση αιτιολογήσεως»

Αντικείμενο: Προσφυγή, ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο Ρ. Kerstens ζητεί την ακύρωση: της αποφάσεως της αρμόδιας για τους διορισμούς αρχής (ΑΔΑ) της 23ης Νοεμβρίου 2005, με την οποία του απονεμήθηκαν 3 μόρια προτεραιότητας που τέθηκαν στη διάθεση κάθε γενικής διευθύνσεως (ΜΠΓΔ), εν προκειμένω του Γραφείου «Διαχείρισης και Εκκαθάρισης των Ατομικών Δικαιωμάτων», για την περίοδο προαγωγών 2004 (Διοικητικές Πληροφορίες αριθ. 85‑2005 της 23ης Νοεμβρίου 2005)· της αποφάσεως της ΑΔΑ της 23ης Νοεμβρίου 2005, με την οποία του απονεμήθηκαν 0 ΜΠΓΔ για την περίοδο προαγωγών 2005 (Διοικητικές Πληροφορίες αριθ. 85‑2005)· της αποφάσεως της ΑΔΑ της 17ης Νοεμβρίου 2006, με την οποία του απονεμήθηκαν 0 ΜΠΓΔ για την περίοδο προαγωγών 2006 (Διοικητικές Πληροφορίες αριθ. 55‑2006 της 17ης Νοεμβρίου 2006)· της αποφάσεως της ΑΔΑ της 17ης Νοεμβρίου 2006, με την οποία του απονεμήθηκαν 0 μόρια προτεραιότητας ως αναγνώριση για την εργασία που επιτέλεσε προς το συμφέρον του οργάνου, για την περίοδο προαγωγών 2006 (Διοικητικές Πληροφορίες αριθ. 55‑2006)· της αποφάσεως της ΑΔΑ της 15ης Ιουνίου 2007, με την οποία απορρίφθηκαν οι διοικητικές ενστάσεις της 16ης και της 22ας Φεβρουαρίου 2007.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Συγκριτική εξέταση των προσόντων – Τρόπος – Σύστημα που εφαρμόζει η Επιτροπή – Κατανομή των μορίων προτεραιότητας εντός των γενικών διευθύνσεων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45)

2.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Συγκριτική εξέταση των προσόντων – Τρόπος – Σύστημα που εφαρμόζει η Επιτροπή – Κατανομή των μορίων προτεραιότητας – Κριτήρια

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45)

1.      Οι γενικές εκτελεστικές διατάξεις του άρθρου 45 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής: ΚΥΚ) που έχει θεσπίσει η Επιτροπή σκοπούν, όπως προκύπτει από το άρθρο τους 5, παράγραφος 1, στην επιβράβευση των υπαλλήλων που κρίθηκαν ως οι αξιότεροι και, ειδικότερα, των υπαλλήλων που συνέβαλαν στην επίτευξη αποτελεσμάτων πέραν των ατομικών τους στόχων ή που κατέβαλαν ιδιαίτερες προσπάθειες και επέτυχαν αξιοσημείωτα αποτελέσματα κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως το βεβαιώνει η έκθεση εξελίξεως της σταδιοδρομίας τους. Σύμφωνα με το άρθρο 5, παράγραφος 2, των γενικών εκτελεστικών διατάξεων, τα «μεγάλα» μόρια προτεραιότητας που τίθενται στη διάθεση κάθε γενικής διευθύνσεως, δηλαδή από 6 έως 10 μόρια προτεραιότητας, απονέμονται αποκλειστικά στους πλέον αποδοτικούς υπαλλήλους, οι οποίοι έχουν αποδείξει την εξαιρετική τους αξία, ενώ τα «μικρά» μόρια προτεραιότητας, δηλαδή από 0 έως 4 μόρια προτεραιότητας, κατανέμονται, σύμφωνα με την ίδια αυτή διάταξη, στους λοιπούς υπαλλήλους που κρίνονται άξιοι βάσει των κριτηρίων που προβλέπουν οι γενικές εκτελεστικές διατάξεις.

Η απονομή μορίων προτεραιότητας πρέπει, επομένως, να στηρίζεται σε εκτιμήσεις σχετικά με τα προσόντα κάθε κρινόμενου υπαλλήλου, ενώ τα «μεγάλα» μόρια προτεραιότητας απονέμονται αποκλειστικά στους υπαλλήλους που έχουν αποδείξει τα εξαιρετικά τους προσόντα.

Συνεπώς, ο γενικός διευθυντής, όταν απονέμει τα «μεγάλα» μόρια προτεραιότητας, δεν έχει καμιά υποχρέωση να εξαντλεί την ποσόστωση που έχει στη διάθεσή του προς τον σκοπό αυτόν.

Το άρθρο 5, παράγραφος 3, των γενικών εκτελεστικών διατάξεων προβλέπει μεν ότι, καταρχήν, κάθε γενική διεύθυνση εξαντλεί τις ποσοστώσεις μορίων προτεραιότητας που έχει στη διάθεσή της, διευκρινίζει, εντούτοις, με υποσημείωση, ότι η διάταξη αυτή δεν θέτει σε αμφισβήτηση την αρχή εκτιμήσεως της αξίας σε βάθος χρόνου, ιδίως στις ομάδες με περιορισμένο προσωπικό, στις οποίες μπορεί να δικαιολογηθεί η μη χρησιμοποίηση μορίων προτεραιότητας.

(βλ. σκέψεις 65 έως 68)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 19 Οκτωβρίου 2006, T‑311/04, Buendía Sierra κατά Επιτροπής, Συλλογή 2006, σ. II‑4137, σκέψη 290· 3 Μαΐου 2007, T‑261/04, Crespinet κατά Επιτροπής, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 57· 1 Απριλίου 2009, T‑385/04, Valero Jordana κατά Επιτροπής, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 130

2.      Μολονότι η αρχαιότητα στον βαθμό μπορεί, επικουρικώς, να παίξει ρόλο στην απονομή των μορίων προτεραιότητας που τίθενται στη διάθεση κάθε γενικής διευθύνσεως σε ισάξιους υπαλλήλους σε περιπτώσεις ανεπαρκούς αριθμού μορίων, εξακολουθεί να υπερισχύει το κριτήριο της αξίας. Η αναγνώριση, με την απόφαση απονομής μορίων προτεραιότητας, καθοριστικού χαρακτήρα στην αρχαιότητα θα ήταν αντίθετη προς το άρθρο 45 του ΚΥΚ και προς το άρθρο 5 των γενικών εκτελεστικών διατάξεων του εν λόγω άρθρου 45 που έχουν θεσπιστεί από την Επιτροπή, δεδομένου, εξάλλου, ότι το άρθρο 5 ουδαμώς αναφέρει την αρχαιότητα στον βαθμό ως κριτήριο απονομής των μορίων προτεραιότητας.

(βλ. σκέψη 140)

Παραπομπή:

ΠΕΚ: 4 Ιουλίου 2007, T‑502/04, Lopparelli κατά Επιτροπής, δεν έχει δημοσιευθεί ακόμη στη Συλλογή, σκέψη 89· Valero Jordana κατά Επιτροπής, προπαρατεθείσα, σκέψη 145