Language of document : ECLI:EU:F:2013:151

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ UNII EUROPEJSKIEJ
(pierwsza izba)

z dnia 17 października 2013 r.

Sprawa F‑69/11

BF

przeciwko

Trybunałowi Obrachunkowemu Unii Europejskiej

Służba publiczna – Postępowanie mające na celu obsadzenie stanowiska dyrektora – Sprawozdanie komisji kwalifikacyjnej ds. preselekcji – Uzasadnienie – Brak – Niezgodność z prawem decyzji w sprawie powołania – Przesłanki

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której BF, strona skarżąca, żąda zasadniczo stwierdzenia nieważności decyzji Trybunału Obrachunkowego Unii Europejskiej z dnia 18 listopada 2010 r. w sprawie powołania pani Z na stanowisko dyrektora ds. zasobów ludzkich oraz decyzji Trybunału Obrachunkowego z tego samego dnia w sprawie odrzucenia jego kandydatury na to stanowisko, jak również naprawienia poniesionej szkody i doznanej krzywdy.

Orzeczenie:      Stwierdza się nieważność decyzji z dnia 18 listopada 2010 r., na mocy których Trybunał Obrachunkowy Unii Europejskiej powołał panią Z na stanowisko dyrektora ds. zasobów ludzkich i odrzucił kandydaturę BF na to stanowisko. Umarza się postępowanie w przedmiocie żądania Trybunału Obrachunkowego Unii Europejskiej dotyczącego usunięcia z akt sprawy załączników A7 i A11 do skargi. W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. Trybunał Obrachunkowy Unii Europejskiej pokrywa własne koszty oraz zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez BF.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Postępowanie mające na celu obsadzenie stanowiska dyrektora – Porównanie osiągnięć kandydatów – Uznanie administracyjne – Granice – Przestrzeganie warunków zawartych w ogłoszeniu o naborze oraz zasad postępowania przyjętych w zakresie tego uznania – Kontrola sądowa – Granice

(regulamin pracowniczy, art. 29 ust. 2)

2.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Postępowanie mające na celu obsadzenie stanowiska dyrektora – Sprawozdanie komisji kwalifikacyjnej ds. preselekcji – Obowiązek uzasadnienia – Zakres

(regulamin pracowniczy, art. 29 ust. 2)

3.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Postępowanie mające na celu obsadzenie stanowiska dyrektora – Nieprawidłowe pod względem proceduralnym sprawozdanie komisji kwalifikacyjnej ds. preselekcji – Konsekwencje

1.      Z szerokiego zakresu uznania przysługującego organowi powołującemu przy porównaniu osiągnięć osób kandydujących na wolne stanowiska, w szczególności gdy stanowisko do obsadzenia odpowiada najwyższym grupom zaszeregowania w administracji, takim jak stanowisko dyrektora w Trybunale Obrachunkowym, należy korzystać z poszanowaniem wszystkich właściwych unormowań, czyli nie tylko ogłoszenia o naborze, lecz również ewentualnych zasad postępowania, które organ przyjął w celu korzystania ze swego zakresu uznania, takich jak wewnętrzne wytyczne w obszarze naboru personelu. Takie wewnętrzne zasady stanowią zatem część ram prawnych, poza które organ powołujący, korzystając ze swego szerokiego zakresu uznania, nie może wyjść, jeśli nie poda szczegółowych powodów, które go do tego skłoniły, pod rygorem naruszenia zasady równego traktowania. W tym kontekście sprawowana przez Sąd kontrola nad korzystaniem z szerokich prerogatyw, na które może powoływać się ten właściwy organ, ogranicza się w rezultacie głównie do sprawdzenia, czy organ ten utrzymał się w niepodlegających krytyce granicach, przeprowadzając pozbawione nieprawidłowości postępowanie, i czy nie skorzystał ze swego uznania przy porównywaniu osiągnięć kandydatów w sposób oczywiście błędny lub w innych celach niż te, dla których powierzono mu to uznanie.

(zob. pkt 40, 41)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑586/93 Kotzonis przeciwko KES, 22 marca 1995 r., pkt 81 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa T‑43/04 Fardoom i Reinard przeciwko Komisji, 25 października 2005 r., pkt 35 i przytoczone tam orzecznictwo

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑46/07 Tzirani przeciwko Komisji, 22 października 2008 r., pkt 67; sprawa F‑87/11 Wahlström przeciwko Fronteksowi, 30 stycznia 2013 r., pkt 56 i przytoczone tam orzecznictwo

2.      W ramach postępowania mającego na celu obsadzenie stanowiska dyrektora uzasadnienie sprawozdania, jakie komisja kwalifikacyjna ds. preselekcji musi przedstawić organowi powołującemu na podstawie wewnętrznych zasad postępowania wymagających „sprawozdania z uzasadnieniem”, nie może polegać wyłącznie na wskazaniu nazwiska wyłonionego czy wyłonionych kandydatów i na wzmiance o jednomyślności lub nie komisji kwalifikacyjnej ds. preselekcji lub też na powtórzeniu trybu postępowania i przyjętych kryteriów oceny. Powinno ono zawierać wszystkie konieczne elementy oceny pozwalające organowi powołującemu na właściwe skorzystanie, po zakończeniu postępowania w sprawie preselekcji, z przysługujących mu w obszarze powołania szerokich prerogatyw, przy ścisłym przestrzeganiu zasad i warunków, które organ ten sam sobie dobrowolnie ustalił, pozwalających mu zrozumieć dokonaną przez komisję kwalifikacyjną ds. preselekcji ocenę wyłonionych kandydatów, a następnie dokonać samemu, po przeprowadzeniu porównania, wyboru najbardziej odpowiedniego kandydata do sprawowania obowiązków opisanych w ogłoszeniu o naborze.

W żadnym wypadku przedstawione ustnie przez przewodniczącego komisji kwalifikacyjnej ds. preselekcji podczas jego wystąpienia bardzo zwięzłe informacje nie mogą zastąpić sprawozdania na piśmie podającego minimum okoliczności faktycznych pozwalających z całym koniecznym obiektywizmem dokonać wyróżnienia i zdecydować, którego z zaproponowanych przez komisję kwalifikacyjną ds. preselekcji kandydatów wybrać.

(zob. pkt 44, 52)

Odesłanie:

Trybunał, sprawa C‑150/03 P Hectors przeciwko Parlamentowi, 23 września 2004 r., pkt 46, 48–50

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑117/01 Roman Parra przeciwko Komisji, 20 lutego 2002 r., pkt 31, 32; T‑73/01 Pappas przeciwko Komitetowi Regionów, 18 września 2003 r., pkt 60

3.      Nieprawidłowość proceduralna musi skutkować stwierdzeniem nieważności zaskarżonej decyzji, jeśli zostanie wykazane, że mogła ona mieć wpływ na treść tej decyzji. Brak uzasadnienia sprawozdania komisji kwalifikacyjnej ds. preselekcji, mimo że stosownie do wewnętrznych zasad postępowania komisja ta powinna przedstawić organowi powołującemu sprawozdanie z uzasadnieniem, stanowi istotną nieprawidłowość postępowania w sprawie naboru.

(zob. pkt 62)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑58/92 Moat przeciwko Komisji, 16 grudnia 1993 r., pkt 63; ww. sprawa Pappas przeciwko Komitetowi Regionów, pkt 71