Language of document : ECLI:EU:F:2007:162

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(trzecia izba)

z dnia 19 września 2007 r.

Sprawa F‑43/06

Tuomo Talvela

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Postępowanie w sprawie oceny za 2004 r. – Prawo do obrony – Obowiązek uzasadnienia sprawozdania – Dochodzenie administracyjne

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której T. Talvela żąda po pierwsze stwierdzenia nieważności sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej za okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2004 r., decyzji dorozumianej oddalającej jego wniosek o wszczęcie dochodzenia administracyjnego, wszystkich aktów późniejszych lub dotyczących tej ostatniej decyzji oraz decyzji oddalającej jego zażalenie poprzedzające wniesienie skargi, a po drugie żąda odszkodowania.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda ze stron pokryje własne koszty.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Ocena – Poszanowanie prawa do obrony

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 26 akapity pierwszy i drugi, art. 43)

2.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Obowiązek dokonania oceny za okres odniesienia

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 43)

3.      Urzędnicy – Ocena – Sprawozdanie z przebiegu kariery zawodowej – Obniżenie oceny w stosunku do oceny wcześniejszej

(regulamin pracowniczy urzędników, art. 43)

1.      Ogólna zasada poszanowania prawa do obrony nie może być w sferze oceny personelu Wspólnot Europejskich interpretowana jako nakładająca obowiązek udzielenia uprzedniego ostrzeżenia, poprzedzającego postępowanie prowadzące do wydania takiej oceny. Na wniosek ten nie ma wpływu art. 26 akapity pierwszy i drugi regulaminu pracowniczego, w zakresie w jakim uzależnia możliwość powołania się w odniesieniu do urzędnika na wszelkie sprawozdania, które odnoszą się do jego kwalifikacji, wydajności lub zachowania, od ich zakomunikowania zainteresowanemu przed włączeniem do akt osobowych. Przepisy te, których celem jest zapewnienie poszanowania prawa do obrony urzędnika, dotyczą bowiem dokumentów już istniejących. Stanowią one przeszkodę do tego, by w trakcie postępowania w sprawie oceny dokumenty takie zostały wykorzystane przeciwko urzędnikowi podlegającemu ocenie, jeśli nie został on o nich poinformowany przed włączeniem do akt osobowych. Jednak nie nakładają obowiązku wcześniejszego sporządzenia dokumentów formalizujących każdą zarzucaną zainteresowanemu okoliczność.

Tym samym oceniający nie dopuszcza się naruszenia zasady poszanowania prawa do obrony ani art. 26 regulaminu pracowniczego, podtrzymując w sprawozdaniu z przebiegu kariery zawodowej okoliczności niekorzystne dla urzędnika podlegającego ocenie, jeśli zainteresowany został o tym oficjalnie ostrzeżony na piśmie podczas przeprowadzania oceny i jeśli okoliczności te znalazły odzwierciedlenie w dokumentach znajdujących się w jego aktach osobowych.

(zob. pkt 57–59, 61)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑157/04 De Bry przeciwko Komisji, 12 lipca 2005 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑199, II‑901, pkt 39–41 i przytoczone tam orzecznictwo

2.      Podczas sporządzania sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej ocenie poddawane są wydajność, kwalifikacje i zachowanie urzędnika podczas służby w okresie odniesienia. Tym samym ocena musi ograniczać się do okoliczności dotyczących tego okresu. Niemniej jednak, w przypadku problemów, które występowały już wcześniej przed okresem odniesienia i które w dalszym ciągu występują, zwykłe ich przypomnienie bynajmniej nie oznacza, że ocena nie została sporządzona w oparciu o ocenę wydajności, kwalifikacji i zachowania na służbie urzędnika w okresie odniesienia.

Ponadto, nawet jeśli sporządzenie sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej opiera się na ocenie urzędnika w okresie odniesienia, nie ma nic niestosownego w tym, aby sprawozdanie to odnosiło się do okresu poprzedniego, jeśli służy to ocenie zmian w zakresie wydajności, kwalifikacji lub zachowania podczas służby urzędnika w okresie odniesienia w stosunku do okresu poprzedniego. W tym zakresie ze szczególną uwagą należy podejść do uzasadnienia do sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej, które zawiera oceny mniej korzystne niż w poprzednim sprawozdaniu z przebiegu kariery zawodowej.

(zob. pkt 72, 75, 76)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑33/91 Williams przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 10 grudnia 1992 r., Rec. str. II‑2499, pkt 70, 71; sprawa T‑212/97 Hubert przeciwko Komisji, 9 marca 1999 r., RecFP str. I‑A‑41, II‑185, pkt 95; sprawa T‑187/01 Mellone przeciwko Komisji, 12 czerwca 2002 r., RecFP str. I‑A‑81, II‑389, pkt 49; sprawa T‑16/03 Ferrer de Moncada przeciwko Komisji, 30 września 2004 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑261, II‑1163, pkt 53; sprawa T‑73/05 Martin Magone przeciwko Komisji, 16 maja 2006 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 26; sprawa T‑182/04 Van der Spree przeciwko Komisji, 10 października 2006 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 83

3.      Administracja ma obowiązek uzasadniać sprawozdania z przebiegu kariery w sposób dostateczny i szczegółowy oraz umożliwić zainteresowanemu przedstawienie zastrzeżeń do tej oceny, przy czym przestrzeganie tego wymogu jest o tyle ważniejsze, gdy ocena zostaje obniżona w stosunku do oceny wcześniejszej. Ze szczególną uwagą należy również podejść do uzasadnienia do sprawozdania z przebiegu kariery zawodowej, które zawiera oceny mniej korzystne niż w poprzednim sprawozdaniu.

Komentarze o charakterze opisowym zawarte w sprawozdaniu z oceny mają na celu uzasadnienie ocen analitycznych. Komentarze te służą za podstawę oceny i pozwalają urzędnikowi zrozumieć otrzymaną ocenę. W konsekwencji w świetle ich zasadniczej roli przy sporządzaniu sprawozdania z oceny komentarze winny być zgodne z przyznanymi ocenami w taki sposób, że ocena winna stanowić liczbowe lub analityczne odzwierciedlenie komentarzy.

(zob. pkt 91, 92)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: ww. sprawa Ferrer de Moncada przeciwko Komisji, pkt 53; ww. sprawa De Bry przeciwko Komisji, pkt 67; ww. sprawa Martin przeciwko Magone, pkt 48