ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(δεύτερο τμήμα)

της 28ης Ιουνίου 2007

Υπόθεση F-21/06

Joao da Silva

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κ.λπ.

«Υπάλληλοι – Διορισμός σε βαθμό – Θέση διευθυντή δημοσιευθείσα προ της 1ης Μαΐου 2004 – Τροποποίηση του ΚΥΚ – Άρθρο 2 και άρθρο 5, παράγραφος 5, του παραρτήματος ΧΙΙΙ του ΚΥΚ – Κατάταξη σε βαθμό κατ’ εφαρμογή νέων, λιγότερο ευνοϊκών διατάξεων – Αρχή σύμφωνα με την οποία κάθε υπάλληλος έχει προσδοκία για ομαλή εξέλιξη της σταδιοδρομίας του»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία ο J. da Silva ζητεί, μεταξύ άλλων, την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, της 18ης Μαΐου 2005, καθόσον τον κατατάσσει ως διευθυντή στον βαθμό Α*14, κλιμάκιο 2, την κατάταξή του στον βαθμό Α*15, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανακοίνωση κενής θέσεως COM/R/8003/03, που δημοσιεύθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2003 (ΕΕ C 268 A, σ. 1), καθώς και την πλήρη αποκατάσταση της σταδιοδρομίας του αναδρομικώς από την ημερομηνία της κατάταξής του στον κατ’ αυτό τον τρόπο διορθωμένο βαθμό και κλιμάκιο, συμπεριλαμβανομένης της καταβολής τόκων υπερημερίας.

Απόφαση: Η απόφαση της Επιτροπής, της 18ης Μαΐου 2005, ακυρώνεται στο μέτρο που κατατάσσει τον J. da Silva ως διευθυντή στον βαθμό Α*14, κλιμάκιο 2. Η Επιτροπή φέρει τα δικαστικά της έξοδα καθώς και τα έξοδα του προσφεύγοντος. Το Συμβούλιο, που παρενέβη, φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

Υπάλληλοι – Πρόσληψη – Εφαρμογή του άρθρου 29, παράγραφος 2, του ΚΥΚ

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 29 § 2· παράρτημα XIII· άρθρο 5 § 5 του κανονισμού 723/2004 του Συμβουλίου)

Ελλείψει μεταβατικών διατάξεων στον κανονισμό 723/2004, για την τροποποίηση του Κανονισμού Υπηρεσιακής Κατάστασης των υπαλλήλων (στο εξής: ΚΥΚ) και του Καθεστώτος που εφαρμόζεται στο Λοιπό Προσωπικό των Κοινοτήτων αυτών, για να καθοριστεί η κατάταξη σε βαθμό και κλιμάκιο ενός υπαλλήλου που διορίστηκε σε ανώτερη θέση μετά τη θέση σε ισχύ του κανονισμού αυτού, την 1η Μαΐου 2004, κατόπιν διαδικασίας προσλήψεως που κινήθηκε πριν από την ημερομηνία αυτή βάσει του άρθρου 29, παράγραφος 2, του ΚΥΚ, πρέπει να χρησιμεύσει ως εκκίνηση η λύση που επελέγη από τον κοινοτικό νομοθέτη στο άρθρο 5, παράγραφος 5, του παραρτήματος ΧΙΙΙ του ΚΥΚ για τις περιπτώσεις διορισμού σε θέση διευθυντή μέσω προαγωγής και, ως εκ τούτου, πρέπει να προβλέπεται κατάταξη «στον επόμενο ανώτερο βαθμό».

Συγκεκριμένα, η ειδική διαδικασία προσλήψεως του άρθρου 29, παράγραφος 2, του ΚΥΚ μπορεί να εξομοιώνεται με προαγωγή, εφόσον ευνοεί έναν εν ενεργεία μόνιμο ή μη μόνιμο υπάλληλο. Ο διορισμός, στην περίπτωση αυτή, σε ανώτερη θέση δεν μπορεί να θεωρηθεί ως δεύτερη πρόσληψη εντός του οργάνου, η οποία έχει ως αποτέλεσμα να διακόπτεται η σταδιοδρομία του διοριζόμενου υπαλλήλου, αλλά συνιστά εξέλιξη στη σταδιοδρομία του και δεν μπορεί να ισοδυναμεί με μείωση του βαθμού ή του κλιμακίου του και, κατά συνέπεια, μείωση των αποδοχών του, άλλως παραβιάζεται η αρχή της προσδοκίας κάθε υπαλλήλου για ομαλή εξέλιξη της σταδιοδρομίας του εντός του οργάνου όπου απασχολείται, όπως η αρχή αυτή καθιερώνεται στο πλαίσιο του ΚΥΚ. Η λύση αυτή επιβάλλεται πολύ περισσότερο καθώς είναι σύμφωνη με την υποχρέωση αρωγής την οποία οφείλει η διοίκηση, πράγμα που συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, ότι, οσάκις λαμβάνει απόφαση σχετικά με την κατάσταση υπαλλήλου, η διοίκηση λαμβάνει υπόψη το σύνολο των στοιχείων τα οποία είναι ικανά να καθορίσουν την απόφασή της και ότι, ενεργώντας κατά τον τρόπο αυτό, λαμβάνει υπόψη το συμφέρον όχι μόνον της υπηρεσίας αλλά και του οικείου υπαλλήλου, διότι ένας υπάλληλος που διορίζεται σε ανώτερη θέση λόγω αναγνωρίσεως των ατομικών του προσόντων έχει έννομο συμφέρον, χωρίς αυτό να αντιβαίνει στους ισχύοντες κανόνες του ΚΥΚ, να μη μειωθεί ο μισθός του.

(βλ. σκέψεις 63, 75, 76, 79 και 80)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 13 Δεκεμβρίου 1984, 20/83 και 21/83, Βλάχος κατά Δικαστηρίου, Συλλογή 1984, σ. 4149, σκέψη 23· 29 Ιουνίου 1994, C‑298/93 P, Klinke κατά Δικαστηρίου, Συλλογή 1994, σ. I‑3009, σκέψη 38

ΠΕΚ: 20 Ιουνίου 1990, T‑133/89, Burban κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1990, σ. II‑245, σκέψη 27· 1 Ιουνίου 1999, T‑114/98 και T‑115/98, Rodríguez Pérez κ.λπ. κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1999, σ. I‑A‑97 και II‑529, σκέψη 32