Skarga wniesiona w dniu 18 września 2015 r. – De Capitani / Parlament
(Sprawa T-540/15)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Emilio De Capitani (Bruksela, Belgia) (przedstawiciele: adwokaci O. Brouwer i J. Wolfhagen)
Strona pozwana: Parlament Europejski
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego A(2015)4931 z dnia 8 lipca 2015 r. w sprawie odmowy udzielenia pełnego dostępu do dokumentów LIBE-2013-0091-02 i LIBE-2013-0091-03 związanych z wnioskiem dotyczącym rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. współpracy organów ścigania i szkolenia w zakresie egzekwowania prawa (EUROPOL) oraz uchylającego decyzje Rady 2009/371/WSISW oraz 2005/681/WSISW;
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania, w tym kosztami poniesionych przez ewentualnych interwenientów.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.
Zarzut pierwszy dotyczący błędu co do prawa i błędnego zastosowania art. 4 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145, s. 43).
Skarżący podnosi, że Parlament popełnił błąd co do prawa i błędnie zastosował art. 4 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1049/2001, ponieważ:dostęp do żądanych dokumentów, które są częścią procedury prawodawczej, nie zagraża w sposób szczególny, rzeczywisty i konkretny procesowi legislacyjnemu;Parlament nie uwzględnił faktu, że w szczególności po wejściu w życie traktatu z Lizbony do legislacyjnych prac przygotowawczych ma zastosowanie zasada zapewnienia możliwie najszerszego dostępu do dokumentów;jeśli art. 4 ust. 3 nadal ma zastosowanie do legislacyjnych prac przygotowawczych po wejściu w życie traktatu z Lizbony i Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, to P
arlament popełnił błąd co do prawa i błędnie zastosował kryterium nadrzędnego interesu publicznego.Zarzut drugi dotyczący braku sporządzenia uzasadnienia
zgodnie z art. 296 TFUE. Według skarżącego Parlament nie uzasadnił swej decyzji o odmowie dostępu do żądanych dokumentów na podstawie art. 4 ust. 3 akapit pierwszy rozporządzenia nr 1049/2001, ponieważ nie pr
zedstawił powodów, dla których i) pełne ujawnienie żądanych dokumentów rzeczywiście i szczególnie zagroziłoby rozpatrywanemu procesowi legislacyjnemu oraz ii) nie istnieje w tym przypadku nadrzędny interes publiczny.
____________