Odwołanie od postanowienia Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 10 lipca 2020 r. w sprawie T-619/19, KF / Centrum Satelitarne Unii Europejskiej, wniesione w dniu 26 września 2020 r. przez KF
(Sprawa C-464/20 P)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnosząca odwołanie: KF (przedstawiciel: A. Kunst, Rechtsanwältin)
Druga strona postępowania: Centrum Satelitarne Unii Europejskiej (SatCen)
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
uchylenie zaskarżonego postanowienia (żądanie pierwsze);
uwzględnienie skargi w zakresie żądania pierwszego (żądanie drugie); i, w konsekwencji,
stwierdzenie nieważności decyzji dyrektora SatCenu z dnia 3 lipca 2019 r. o wznowieniu postępowania administracyjnego i decyzji dyrektora utrzymującej tę decyzję w mocy w następstwie wniesienia zażalenia wewnętrznego;
nakazanie SatCen zapłaty stronie skarżącej słusznego zadośćuczynienia wynikającego z wyroku Sądu z dnia 25 października 2018 r., wydanego w sprawie KF/Centrum Satelitarne Unii Europejskiej (sprawa T-286/15, zwanego dalej „wyrokiem podlegającym wykonaniu”, EU:T:2018:718), co jest jedynym sposobem usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, przywrócenia strony skarżącej do sytuacji, w jakiej się znajdowała, i wykonania wyroku;
nakazanie SatCen zapłaty na rzecz strony skarżącej odszkodowania i zadośćuczynienia za wyrządzone szkodę i krzywdę, jakie wynikają z decyzji o wznowieniu dochodzenia administracyjnego, oszacowanych tymczasowo ex æquo et bono na kwotę 30 000 EUR;
posiłkowo, przekazanie sprawy Sądowi w celu orzeczenia co do istoty;
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania poniesionymi w postępowaniu w pierwszej instancji i w postępowaniu odwoławczym.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi trzy zarzuty:
Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia art. 266 TFEU i prawa strony skarżącej do pełnego poszanowania wyroku podlegającego wykonaniu, ponieważ Sąd naruszył prawo, orzekając, że decyzja o wznowieniu dochodzenia administracyjnego jest aktem przygotowawczym, który nie narusza interesów KF.
Jest to decyzja niewykonująca wyroku prawidłowo – czyli zgodnie z art. 266 TFUE – mając również na względzie szczególne okoliczności związane z sytuacją KF, która to decyzja natychmiast i bezpośrednio naruszyła zatem interesy KF.
Sąd naruszył prawo, nie uwzględniając szczególnych okoliczności związanych z sytuacją KF, wśród których należy wymienić nieodwracalne nieprawidłowości pierwotnego dochodzenia administracyjnego.
Sąd naruszył prawo, nie uznając, że:
SatCen nie może obiektywnie usunąć nieprawidłowości, wznawiając dochodzenie administracyjne, również ze względu na wpływ wywarty w pierwotnym dochodzeniu na nieprawidłowo ustanowionych świadków i ciężkie naruszenie czci i reputacji zawodowej KF, jak stwierdzono to w wyroku podlegającym wykonaniu;
nie można zapewnić gwarancji rzetelnego procesu; i
doszło do naruszenia zasady rozsądnego terminu.
Zarzut drugi, dotyczący naruszenia art. 266 TFUE i zasady uzasadnionych oczekiwań, ponieważ Sąd naruszył prawo, nie uwzględniając i nie stwierdzając, że:
uprawnienia dyskrecjonalne przy prawidłowym wykonaniu wyroków mogą być ograniczone, tak jak w wypadku KF, w możliwym zakresie, a mianowicie do słusznego odszkodowania i zadośćuczynienia dla KF za nieprawidłowości stwierdzone w wyroku podlegającym wykonaniu;
każde orzeczenie końcowe kończące postępowanie i każda decyzja do tego prowadząca byłyby koniecznie i obowiązkowo dotknięte tymi samymi nieprawidłowościami, co stwierdzone w wyroku podlegającym wykonaniu;
wykonanie wyroku jest związane ze szczególnymi trudnościami;
KF powzięła uzasadnione oczekiwania, że otrzyma słuszne odszkodowanie i zadośćuczynienie;
zapłata słusznego odwołania i zadośćuczynienia jest jedynym sposobem usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości.
Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia art. 268 i 340 akapit drugi TFUE, ponieważ Sąd naruszył prawo, stwierdzając niedopuszczalność skargi odszkodowawczej w dziedzinie odpowiedzialności pozaumownej w odniesieniu do decyzji o wznowieniu postępowania administracyjnego. KF złożyła dopuszczalną skargę i, w konsekwencji, również związana z nią skarga odszkodowawcza jest dopuszczalna.
____________