Sprawa C‑233/16
Asociación Nacional de Grandes Empresas de Distribución (ANGED)
przeciwko
Generalitat de Catalunya
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunal Supremo)
Odesłanie prejudycjalne – Regionalny podatek obciążający wielkopowierzchniowe obiekty handlowe – Swoboda przedsiębiorczości – Ochrona środowiska naturalnego i zagospodarowanie przestrzenne – Pomoc państwa – Środek selektywny – Pismo Komisji informujące o nienadaniu biegu skardze – Pomoc istniejąca
Streszczenie – wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 26 kwietnia 2018 r.
1. Swoboda przedsiębiorczości – Przepisy podatkowe – Podatek dochodowy od osób prawnych – Uregulowanie krajowe dotyczące regionalnego podatku obciążającego wielkopowierzchniowe obiekty handlowe – Dopuszczalność
(art. 49 TFUE, 54 TFUE)
2. Pomoc przyznawana przez państwa – Pojęcie – Charakter selektywny środka – Odstępstwo od powszechnego systemu podatkowego – Względy uzasadniające wynikające z charakteru i struktury systemu – Kryteria oceny
(art. 107 ust. 1 TFUE)
3. Pomoc przyznawana przez państwa – Pomoc istniejąca i pomoc nowa – Kwalifikacja jako istniejącej pomocy – Kryteria – Pomoc wynikająca ze zwolnień i obniżek podatku obciążającego wielkopowierzchniowe obiekty handlowe – Wyłączenie
[art. 108 ust. 1, 3 TFUE; rozporządzenie Rady nr 659/1999, art. 1 lit. B) (ii), (iv), (v), lit. d), art. 15 ust. 2]
1. Artykuł 49 i 54 TFUE należy interpretować w ten sposób, iż nie wykluczają one istnienia obciążającego wielkopowierzchniowe obiekty handlowe podatku takiego jak ten rozpatrywany w postępowaniu głównym.
W rozpatrywanym w postępowaniu głównym ustawodawstwie przewidziane zostało kryterium dotyczące powierzchni sprzedaży obiektu handlowego, które nie wiąże się w żaden sposób z ustanowieniem dyskryminacji bezpośredniej. Z przedstawionego Trybunałowi materiału dowodowego nie wynika też, że kryterium to miałoby w większości przypadków stawiać w gorszej sytuacji obywateli innych państw członkowskich czy też spółki mające siedzibę w innych państwach członkowskich.
(zob. pkt 32, 33, 35; pkt 1 sentencji)
2. Nie ma znamion pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE podatek taki jak ten rozpatrywany w postępowaniu głównym, obciążający wielkopowierzchniowe obiekty handlowe w istocie w zależności od ich powierzchni sprzedaży, w zakresie, w jakim zwolnione są z niego obiekty, których powierzchnia sprzedaży nie przekracza 2500 m². Taki podatek nie ma też znamion pomocy państwa w rozumieniu tego postanowienia w zakresie, w jakim zwolniona jest z niego działalność związana z ogrodnictwem, sprzedażą pojazdów, materiałów budowlanych, maszyn przemysłowych oraz zaopatrzenia dla przemysłu, ani też w zakresie, w jakim podstawa obliczania wymiaru tego podatku jest obniżana o 60% w przypadku tych obiektów handlowych, których działalność polega na sprzedaży mebli, artykułów sanitarnych, drzwi i okien oraz artykułów do majsterkowania, jeśli nie wywierają one tak negatywnego wpływu na środowisko naturalne i ład przestrzenny jak przedsiębiorstwa innego rodzaju, czego sprawdzenie należy jednak do sądu odsyłającego. Taki podatek ma jednak znamiona pomocy państwa w rozumieniu tego postanowienia w zakresie, w jakim zwolnione są z niego wielkopowierzchniowe zbiorcze obiekty handlowe, których powierzchnia sprzedaży przekracza próg 2500 m2.
(zob. pkt 67, 68; pkt 2 sentencji)
3. Zobacz tekst orzeczenia.
(zob. pkt 72–74, 81–83, 86; pkt 3 sentencji)