Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 15 Φεβρουαρίου 2019 η Edison SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο τμήμα) στις 7 Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-471/17, Edison κατά EUIPO (EDISON)

(Υπόθεση C-121/19 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Edison SpA (εκπρόσωποι: D. Martucci, F. Boscariol de Roberto, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, να αποφανθεί οριστικώς επί της διαφοράς και να κάνει δεκτή την αναίρεση, ήτοι να κρίνει ότι η «ηλεκτρική ενέργεια» περιλαμβάνεται στην κλάση 4 της όγδοης εκδόσεως του Διακανονισμού της Νίκαιας και, κατά συνέπεια, να κρίνει ότι το σήμα αριθ. 003315991, του οποίου είναι δικαιούχος η Edison S.p.A., καταχωρίζεται, μεταξύ άλλων, για την «ηλεκτρική ενέργεια»·

επικουρικώς, να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο·

εν πάση περιπτώσει, να καταδικάσει το EUIPO στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

1.    Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη καθόσον έκρινε ότι η απόδειξη ότι η ηλεκτρική ενέργεια δεν περιλαμβάνεται στην κοινή και συνήθη σημασία των τίτλων στην κλάση 4 της όγδοης εκδόσεως του Διακανονισμού της Νίκαιας προκύπτει από τη συμπερίληψη του προϊόντος «ηλεκτρική ενέργεια» στην Grey-list που έχει εκδώσει το EUIPO σχετικά με τη διαδικασία υποβολής δηλώσεων δυνάμει του άρθρου 28, παράγραφος 8, του κανονισμού για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (παράγραφοι 41, 46 και 54). Πρώτον, η πλάνη περί το δίκαιο αντλείται από το γεγονός ότι η αίτηση περιορισμού κατατέθηκε από την αναιρεσείουσα στις 15 Ιουνίου 2015, ενώ το έγγραφο το οποίο μνημονεύει το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκδόθηκε με το ανακοινωθέν αριθ. 1/2016 της 8ης Φεβρουαρίου 2016. Δεύτερον, συνιστά επίσης πλάνη περί το δίκαιο το ότι εξελήφθη ως αποδεικτικό στοιχείο ο αποκλεισμός ενός όρου από την Grey-list, η οποία αποτελεί απλώς και μόνον ένα σύνολο μη δεσμευτικών ερμηνειών.

2.    Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα ότι δύνανται να θεωρηθούν ως «illuminants» μόνο προϊόντα τα οποία παράγουν αφ’εαυτών πηγαίο φως. Η πλάνη περί το δίκαιο συνίσταται στο ότι οι αρμόδιες αρχές και οι οικονομικοί φορείς κατατάσσουν τα προϊόντα βάσει της φωτιστικής τους λειτουργίας, κατατάσσοντας την εν λόγω λειτουργία ως εμπόρευμα το οποίο παράγει φως και κέρδος, χωρίς να θεωρούν κρίσιμη τη «σωματικότητα», υπό την αμιγώς υλική έννοια του προϊόντος.

3.    Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, διότι αν ήθελε θεωρηθεί ότι ο όρος «fuel» περιλαμβάνει και τα καύσιμα κινητήρων, είναι σαφές ότι ο όρος αυτός πρέπει να ερμηνευθεί κατά τρόπο ευρύ ώστε να δύναται να περιλαμβάνει προϊόντα τα οποία από τη φύση τους δεν τροφοδοτούν τους κινητήρες μέσω της δικής τους καύσεως, όπως ακριβώς συμβαίνει με την ηλεκτρική ενέργεια.

4.    Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε ερμηνευτική πλάνη καθόσον έκρινε ότι η ηλεκτρική ενέργεια δεν περιλαμβάνεται στην έννοια του «motor fuel», παραβλέποντας πλήρως τα λειτουργικά της χαρακτηριστικά.

5.    Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη περί το δίκαιο καθόσον έκρινε ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκόμισε η αναιρεσείουσα δεν αρκούσαν για να αποδείξουν ότι η ηλεκτρική ενέργεια συμπεριλαμβάνεται στην κλάση 4.

6.    Επιπροσθέτως, το Γενικό Δικαστήριο θεμελίωσε την απόφασή του επίσης στο έγγραφο 1, το οποίο προσκομίσθηκε από το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας, κρίνοντας ότι το έγγραφο έφερε χρονολογία Αυγούστου 2003, καίτοι η σαφής χρονολογία του ήταν Ιουνίου 2003.

7.    Το Γενικό Δικαστήριο περιορίστηκε στο να επικυρώσει μια νομική κατάσταση, καθώς και αποφάσεις στερούμενες αιτιολογίας, παρά το ότι έκανε δεκτά τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν από την αναιρεσείουσα και το Γραφείο Διανοητικής Ιδιοκτησίας. Το να γίνεται δεκτό ότι στην αγορά κυκλοφορούν ηλεκτρικά οχήματα και εν συνεχεία να μην γίνεται δεκτό ότι οι οικονομικοί φορείς (ήτοι οι ίδιοι οι παραγωγοί αυτών των οχημάτων) θεωρούν την ηλεκτρική ενέργεια ως καύσιμο, έστω εναλλακτικό, είναι παράλογο, και καθιστά τις αποφάσεις του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας και του Γενικού Δικαστηρίου αναιτιολόγητες.

____________