Language of document : ECLI:EU:F:2012:153

ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
(τρίτο τμήμα)

της 14ης Νοεμβρίου 2012

Υπόθεση F‑120/11

Mario Paulo da Silva Tenreiro

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση — Υπάλληλοι — Διορισμός — Θέση Διευθυντή — Απόρριψη της υποψηφιότητας του προσφεύγοντος — Ανακοίνωση κενής θέσεως — Γνώμη της επιτροπής προεπιλογής — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο M. P. da Silva Tenreiro ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως της Επιτροπής περί απορρίψεως της υποψηφιότητάς του για τη θέση του διευθυντή στη Διεύθυνση A «Αστική δικαιοσύνη» της Γενικής Διευθύνσεως (ΓΔ) «Δικαιοσύνη», καθώς και της αποφάσεως περί διορισμού άλλου προσώπου στη θέση αυτή.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται. Ο προσφεύγων φέρει τα δικά του δικαστικά έξοδα και τα έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η Επιτροπή.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι — Ανακοίνωση κενής θέσεως — Καθορισμός των ελαχίστων απαιτούμενων προσόντων για την προς πλήρωση θέση — Εξουσία εκτιμήσεως της Διοικήσεως — Όρια — Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά την σύνταξη της ανακοινώσεως — Βάρος αποδείξεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 29)

2.      Υπάλληλοι — Κενή θέση — Πλήρωση μέσω προαγωγής ή μεταθέσεως — Συγκριτική εξέταση των προσόντων των υποψηφίων — Θέση διευθυντή — Διευθυντικές ικανότητες — Προϋπόθεση που δύναται να πληρούται από την αποκτηθείσα πείρα εκτός τομέα δράσεως της διευθύνσεως

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 29 § 1, στοιχείο α΄, και 45 § 1)

3.      Υπάλληλοι — Ανακοίνωση κενής θέσεως — Εξέταση των υποψηφιοτήτων σε σχέση με τις απαιτούμενες προϋποθέσεις — Εξουσία εκτιμήσεως της Διοικήσεως — Όρια — Πλήρωση των προϋποθέσεων της ανακοινώσεως κενής θέσεως — Δικαστικός έλεγχος — Όρια

4.      Υπάλληλοι — Κενή θέση — Πλήρωση μέσω προαγωγής ή μεταθέσεως — Συγκριτική εξέταση των προσόντων των υποψηφίων — Διάκριση μεταξύ της διαδικασίας πληρώσεως κενής θέσεως και της διαδικασίας προαγωγής — Υποχρέωση να λαμβάνονται υπόψη μόνον οι εκθέσεις βαθμολογίας — Δεν υφίσταται

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 29 § 1, στοιχείο α΄, και 45)

1.      Η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή διαθέτει ευρεία εξουσία εκτιμήσεως προς καθορισμό των δεξιοτήτων που απαιτούνται για τις προς πλήρωση θέσεις και μόνο η πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά τον καθορισμό των προς τούτο ελάχιστων απαιτουμένων προϋποθέσεων μπορεί να καταστήσει παράνομη την ανακοίνωση κενής θέσεως και τον επακόλουθο διορισμό.

Κατά συνέπεια, τα αποδεικτικά στοιχεία, το βάρος προσκομίσεως των οποίων φέρει ο προσφεύγων, πρέπει να επαρκούν για την ανατροπή της εκτιμήσεως ως προς την καταλληλότητα των οριζόμενων για την προς πλήρωση θέση προϋποθέσεων όπως μνημονεύονται στην ανακοίνωση της κενής θέσεως σε σχέση με το συμφέρον της υπηρεσίας. Δηλαδή και γενικότερα, ο λόγος ακυρώσεως που αντλείται από την πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως πρέπει να απορρίπτεται εάν, παρά τα στοιχεία που προσκομίζει ο προσφεύγων, η προσβαλλόμενη εκτίμηση μπορεί να γίνει δεκτή ως έγκυρη.

(βλ. σκέψεις 26 και 27)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 11 Ιουλίου 2007, T‑93/03, Κονιδάρης κατά Επιτροπής, σκέψη 72

ΔΔΔΕΕ: 29 Σεπτεμβρίου 2011, F‑72/10, da Silva Tenreiro κατά Επιτροπής, κατά της οποίας εκκρεμεί αίτηση αναιρέσεως ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπόθεση T‑634/11 P, σκέψη 61· 29 Σεπτεμβρίου 2011, F‑80/10, AJ κατά Επιτροπής, σκέψη 35 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία

2.      Στο πλαίσιο συγκριτικής εξετάσεως των προσόντων των υποψηφίων για μια κενή θέση, μπορεί να γίνει αποδεκτό το να διαθέτει κατάρτιση ένας διευθυντής ή πείρα που δεν περιορίζεται αποκλειστικά στον τομέα δράσεως της διευθύνσεως που καλείται να διευθύνει, καθόσον οι ειδικές γνώσεις είναι διαθέσιμες εντός της ίδιας της διευθύνσεως, σε επίπεδο προϊσταμένων διοικητικής μονάδας και των συνεργατών τους, και το να δίδεται μεγαλύτερη έμφαση στις γενικές διευθυντικές, αναλυτικές και κριτικές ικανότητες υψηλού επιπέδου.

(βλ. σκέψη 28)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 3 Μαρτίου 1993, T‑58/91, Booss και Fischer κατά Επιτροπής, σκέψη 69

ΔΔΔΕΕ: da Silva Tenreiro κατά Επιτροπής, προαναφερθείσα, σκέψη 62

3.      Εναπόκειται στην αρμόδια για τους διορισμούς αρχή να εκτιμά αν ένας υποψήφιος πληροί τις οριζόμενες στην ανακοίνωση κενής θέσεως προϋποθέσεις, η δε εκτίμηση αυτή μπορεί να αμφισβητηθεί μόνο σε περίπτωση πρόδηλης πλάνης. Συνεπώς, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης δεν μπορεί να υποκαταστήσει την εν λόγω αρχή ελέγχοντας τις εκτιμήσεις της ως προς τις επαγγελματικές δεξιότητες των υποψηφίων, εκτός αν διαπιστώσει ότι συντρέχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως.

Συναφώς, όσον αφορά επιχείρημα αντλούμενο από την πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως στην οποία υπέπεσε η εν λόγω αρχή μη λαμβάνοντας υπόψη την ειδική πείρα του προσφεύγοντος σε σχέση με την προς πλήρωση θέση, στην περίπτωση κατά την οποία μια τέτοια ειδική πείρα σε σχέση με τα καθήκοντα που αντιστοιχούν στη θέση δεν συνιστά μία από τις προϋποθέσεις που θέτει η ανακοίνωση της κενής θέσεως, δεν δύναται να έχει επιρροή ως προς την ύπαρξη πρόδηλης πλάνης εκτιμήσεως.

(βλ. σκέψεις 34 και 35)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: 13 Δεκεμβρίου 1990, T‑160/89 και T-161/89, Καλαβρός κατά Δικαστηρίου, σκέψη 29 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία· 29 Μαΐου 1997, T‑6/96, Κovταργύρης κατά Συμβουλίου, σκέψη 124

4.      Υφίστανται διαφορές μεταξύ της διαδικασίας πληρώσεως μιας κενής θέσεως διά μεταθέσεως ή προαγωγής, κατά το άρθρο 29, παράγραφος 1, στοιχείο α΄, του ΚΥΚ, και της διαδικασίας προαγωγής του άρθρου 45 του ΚΥΚ. Ενώ με τη δεύτερη διαδικασία επιδιώκεται η διαμόρφωση της σταδιοδρομίας των υπαλλήλων βάσει των προσπαθειών που κατέβαλαν και των προσόντων που επέδειξαν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, δηλαδή σκοπός της διαδικασίας αυτής είναι η ανταμοιβή των υπαλλήλων οι οποίοι απέδειξαν, στο παρελθόν, ότι διαθέτουν συνολικώς ανώτερα προσόντα, σκοπός της διαδικασίας πληρώσεως κενής θέσεως είναι η εύρεση, αποκλειστικά προς το συμφέρον της υπηρεσίας, του πιο ικανού υπαλλήλου για την εκτέλεση των καθηκόντων της προς πλήρωση θέσεως. Επομένως, στο πλαίσιο συγκριτικής εξετάσεως των προσόντων, η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή δεν δεσμεύεται να στηρίξει αποκλειστικώς την εκτίμησή της στις εκθέσεις βαθμολογίας, αλλά μπορεί να λάβει υπόψη άλλα στοιχεία σχετικά με τα προσόντα των υποψηφίων, ικανά να σχετικοποιήσουν την περιεχόμενη στις εκθέσεις αυτές εκτίμηση των προσόντων των υποψηφίων κατά το παρελθόν.

(βλ. σκέψη 41)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: Κονιδάρης κατά Επιτροπής, προαναφερθείσα, σκέψεις 91 και 92