Ανακοίνωση στην ΕΕ
ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (πέμπτο τμήμα)
της 29ης Απριλίου 2004
Στην υπόθεση C-224/02 [αίτηση του Korkein oikeus για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως]: Heikki Antero Pusa κατά Osuuspankkien Keskinäinen 1 ("Ιθαγένεια της Ένωσης - Άρθρο 18 ΕΚ - Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής στα κράτη μέλη - Κατάσχεση αποδοχών - Λεπτομέρειες")
(Γλώσσα διαδικασίας: η φινλανδική)
(Προσωρινή μετάφραση· η οριστική μετάφραση θα δημοσιευθεί στη "Συλλογή της Νομολογίας")
Στην υπόθεση C-224/02, με αντικείμενο αίτηση του Korkein oikeus (Φινλανδία) προς το Δικαστήριο, κατ' εφαρμογήν του άρθρου 234 ΕΚ, με την οποία ζητήθηκε, στο πλαίσιο της διαφοράς που εκκρεμεί ενώπιον του δικαστηρίου αυτού μεταξύ Heikki Antero Pusa και Osuuspankkien Keskinäinen, η έκδοση προδικαστικής αποφάσεως ως προς την ερμηνεία του άρθρου 18 ΕΚ, το Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα), συγκείμενο από τους P. Jann, προεδρεύοντα του πέμπτου τμήματος, C. W. A. Timmermans, A. Rosas, A. La Pergola (εισηγητή) και S. von Bahr, δικαστές, γενικός εισαγγελέας: F. G. Jacobs, γραμματέας: H. von Holstein, βοηθός γραμματέας, εξέδωσε στις 29 Απριλίου 2004 απόφαση με το ακόλουθο διατακτικό:
1) Κατ' αρχήν, το κοινοτικό δίκαιο απαγορεύει νομοθεσία κράτους μέλους δυνάμει της οποίας το κατασχέσιμο μέρος συντάξεως καταβαλλόμενης κανονικώς σ' αυτό το κράτος σε οφειλέτη καθορίζεται αφαιρώντας από τη σύνταξη αυτή την παρακράτηση στην πηγή του καταβλητέου στο εν λόγω κράτος φόρου επί του εισοδήματος, ενώ ο φόρος που πρέπει να καταβάλει ο δικαιούχος της συντάξεως αυτής μεταγενέστερα επί της συντάξεως αυτής στο κράτος μέλος όπου διαμένει ουδόλως συνυπολογίζεται για να καθοριστεί το κατασχέσιμο μέρος της συντάξεως αυτής.
2) Αντιθέτως, το κοινοτικό δίκαιο δεν απαγορεύει αυτή την εθνική νομοθεσία αν η νομοθεσία αυτή προβλέπει τον συνυπολογισμό αυτόν, εξαρτώντας τον όμως από την προϋπόθεση ότι ο οφειλέτης αποδεικνύει ότι έχει πράγματι καταβάλει ή υποχρεούται να καταβάλει σε καθορισμένη προθεσμία συγκεκριμένο ποσό ως φόρο εισοδήματος στο κράτος μέλος όπου διαμένει. Παρ' όλ' αυτά, τούτο ισχύει μόνον καθόσον, πρώτον, το δικαίωμα του εν λόγω οφειλέτη να συνυπολογίζεται ο φόρος αυτός προκύπτει σαφώς από την εν λόγω νομοθεσία, δεύτερον, οι λεπτομέρειες σύμφωνα με τις οποίες γίνεται ο συνυπολογισμός αυτός μπορούν να διασφαλίζουν στον ενδιαφερόμενο το δικαίωμα να προσαρμόζει, σε ετήσια βάση, το κατασχέσιμο μέρος της συντάξεώς του όπως θα το προσάρμοζε αν ο φόρος αυτός αφαιρούνταν στην πηγή στο κράτος μέλος που έχει θεσπίσει τη νομολογία αυτή και, τρίτον, οι εν λόγω λεπτομέρειες δεν έχουν ως αποτέλεσμα να καθιστούν την άσκηση του δικαιώματος αυτού αδύνατη ή υπερβολικά δυσχερή.
____________1 - ΕΕ C 202 της 24.8.2002.