WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)
z dnia 14 grudnia 2010 r.
Sprawa F-80/09
Erika Lenz
przeciwko
Komisji Europejskiej
Służba publiczna – Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Pokrycie kosztów związanych z leczeniem przez „Heilpraktikera” – Zasada niedyskryminacji
Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której E. Lenz żąda stwierdzenia nieważności odmownej decyzji wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego instytucji Unii Europejskiej w sprawie zwrotu kosztów związanych z leczeniem przez Heilpraktikera (naturopatę, uzdrowiciela niebędącego lekarzem), mającego siedzibę w Niemczech i nieposiadającego dyplomu lekarza medycyny.
Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Skarżąca pokrywa całość kosztów postępowania.
Streszczenie
1. Urzędnicy – Decyzja niekorzystna – Obowiązek uzasadnienia
(regulamin pracowniczy, art. 25 akapit drugi)
2. Urzędnicy – Zabezpieczenie społeczne – Ubezpieczenie zdrowotne – Koszty leczenia – Zwrot
(regulamin pracowniczy, art. 72 ust. 1)
3. Urzędnicy – Równość traktowania – Granice – Korzyść przyznana niezgodnie z prawem
1. Administracja dopełnia obowiązku uzasadnienia decyzji odmownej w sprawie zwrotu kosztów leczenia poprzez uzasadnienie decyzji oddalającej zażalenie, ponieważ uważa się, że uzasadnienie tej ostatniej decyzji pokrywa się z uzasadnieniem decyzji, na którą złożono zażalenie.
(zob. pkt 29)
Odesłanie:
Sąd Unii Europejskiej: sprawa T‑377/08 P Komisja przeciwko Birkhoffowi, 9 grudnia 2009 r., Zb.Orz.SP s. I‑B‑1‑133, II‑B‑1‑807, pkt 55, 56
2. Ustalenie zakresu stosowania wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego instytucji Unii Europejskiej należy do wyłącznej właściwości prawodawcy Unii. Okoliczność, że urzędnikom i byłym urzędnikom danego państwa członkowskiego przysługuje w ramach ich systemów zabezpieczenia społecznego i prywatnych kas ubezpieczenia zdrowotnego możliwość zwrotu kosztów leczenia przez „Heilpraktikera” (naturopatę, uzdrowiciela niebędącego lekarzem), nie może sama w sobie w żadnym razie oznaczać, że urzędnikom i byłym urzędnikom europejskim należy przyznać podobną możliwość, tym bardziej że wyłączenie zwrotu kosztów związanych z leczeniem przez „Heilpraktikera” pozbawionego dyplomu lekarza medycyny nie jest – w zasadzie i w praktyce – w sposób oczywisty niewłaściwe w świetle zasady ubezpieczenia społecznego, która legła u podstaw art. 72 ust. 1 akapit pierwszy regulaminu pracowniczego.
Urzędnicy i byli urzędnicy europejscy zamieszkujący we wspomnianym państwie członkowskim oraz urzędnicy i byli urzędnicy omawianego państwa członkowskiego należą do różnych systemów zabezpieczenia społecznego, a tym samym nie znajdują się w porównywalnych sytuacjach.
(zob. pkt 44)
Odesłanie:
Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑66/95 Kuchlenz-Winter przeciwko Komisji, 16 kwietnia 1997 r., Rec. s. II‑637, pkt 64
3. Poszanowanie zasady równego traktowania musi iść w parze z poszanowaniem zasady legalności, zgodnie z którą nikt nie może powoływać się na swoją korzyść na niezgodne z prawem działanie, którego dopuszczono się na rzecz innej osoby, bowiem takie podejście byłoby równoznaczne z usankcjonowaniem zasady „równego traktowania w sprzeczności z prawem”. Ewentualne niezgodne z prawem działanie, którego dopuszczono się na rzecz innej osoby należącej do wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego instytucji Unii Europejskiej, nie może bowiem skłonić sądu unijnego do stwierdzenia dyskryminacji, a tym samym niezgodnego z prawem działania względem urzędnika. W tym kontekście sama okoliczność, że jakaś osoba skorzystała, wbrew normom ustanowionym przez ogólne przepisy wykonawcze do art. 72 regulaminu pracowniczego, wydanym przez Komisję, ze zwrotu przez kasę ubezpieczenia chorobowego kosztów leczenia przez „Heilpraktikera” (naturopatę, uzdrowiciela niebędącego lekarzem), nie może powodować powstania podobnego prawa po stronie zainteresowanego.
(zob. pkt 45)
Odesłanie:
Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑4/07 Skoulidi przeciwko Komisji, 21 lutego 2008 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑1‑47, II‑A‑1‑229, pkt 81