POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(pierwsza izba)

z dnia 20 stycznia 2009 r.

Sprawa F-77/07 DEP

Kay Labate

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Postępowanie – Ustalenie kosztów

Przedmiot: Skargi, w których K. Labate zażądała w pierwszej kolejności, by Komisja zwróciła jej koszty wynagrodzenia adwokata oraz pozostałe koszty związane ze sprawą F‑77/07 (postanowienie z dnia 1 lutego 2008 r. w sprawie Labate przeciwko Komisji, dotychczas nieopublikowane w Zbiorze), na łączną kwotę 72 361,03 EUR, po dobrowolnym obniżeniu o 30% ich początkowej wysokości, następnie zaproponowała obniżenie tej kwoty do wysokości 45 000 EUR, a wreszcie złożyła wniosek o ustalenie kosztów.

Orzeczenie: Wysokość kosztów podlegających zwrotowi na rzecz K. Labate w sprawie F‑77/07 zostaje ustalona na kwotę 21 568,90 EUR.

Streszczenie

Postępowanie – Koszty – Ustalenie – Okoliczności, jakie należy wziąć pod uwagę

(regulamin Sądu Pierwszej Instancji, art. 91 lit. b); regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 122)

Sąd wspólnotowy nie jest uprawniony do ustalania wynagrodzenia należnego od stron ich własnym adwokatom lub radcom prawnym, lecz do określenia kwoty, do której te wynagrodzenia mogą podlegać zwrotowi przez stronę obciążoną kosztami postępowania. Rozstrzygając w przedmiocie wniosku o ustalenie kosztów, sąd wspólnotowy nie musi brać pod uwagę krajowych taryf ustalających wysokość wynagrodzenia adwokatów lub radców prawnych ani ewentualnej umowy w tym zakresie między zainteresowaną stroną a jej pełnomocnikami lub doradcami.

W braku przepisów wspólnotowych o charakterze taryfowym, sąd wspólnotowy winien swobodnie ocenić okoliczności danego przypadku, uwzględniając przedmiot i charakter sporu, jego znaczenie z punktu widzenia prawa wspólnotowego, a także stopień trudności sprawy, nakład pracy wymagany w postępowaniu spornym od biorących udział w sprawie pełnomocników lub doradców oraz interes ekonomiczny, jaki strony miały w sporze. Jeśli chodzi o nakład pracy, to sąd wspólnotowy musi wziąć pod uwagę łączną liczbę godzin pracy, które mogą wydawać się obiektywnie niezbędne dla celów postępowania spornego.

(zob. pkt 24, 25, 28)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑290/04 DEP Kaysersberg przeciwko Komisji, 30 października 1998 r., Rec. s. II‑4105, pkt 20; sprawa T‑182/00 DEP Pannella przeciwko Parlamentowi, 9 września 2002 r., dotychczas nieopublikowana w Zbiorze, pkt 29; sprawa T‑171/00 DEP Spruyt przeciwko Komisji, 20 listopada 2002 r., RecFP s. I‑A‑225, II‑1127, pkt 25, 26, 29; sprawy połączone T‑7/98 DEP, T‑208/98 DEP i T‑109/99 DEP De Nicola przeciwko EBI, 8 lipca 2004 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑219, II‑973, pkt 32