Language of document : ECLI:EU:F:2010:38

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)

z dnia 5 maja 2010 r.

Sprawa F‑48/09

Nikolaus Schopphoven

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Konkurs otwarty EPSO/AD/117/08 – Zwalczanie nadużyć finansowych – Niewpisanie na listę rezerwy kadrowej – Ponowne rozpatrzenie – Przebieg egzaminów – Ocena – Oczywisty błąd w ocenie – Naruszenie ogłoszenia o konkursie – Równe traktowanie kandydatów – Zasady przejrzystości i dobrej administracji

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której N. Schopphoven żąda po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji Europejskiego Urzędu Doboru Kadr (EPSO) z dnia 28 kwietnia 2009 r. w sprawie niewpisania jego nazwiska na listę rezerwy kadrowej, sporządzoną po zakończeniu konkursu otwartego EPSO/AD/117/08, która to decyzja wynika z pism EPSO z dni 4 marca, 25 marca i 27 kwietnia 2009 r., a po drugie, stwierdzenia nieważności tej listy rezerwy kadrowej.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Skarżący zostaje obciążony kosztami postępowania.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – Decyzja wydana po ponownym zbadaniu wcześniejszej decyzji

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2, art. 91 ust. 1)

2.      Urzędnicy – Konkurs – Konkurs oparty na świadectwach posiadanych kwalifikacji oraz egzaminach – Treść egzaminów

(regulamin pracowniczy, załącznik III)

1.      Jeżeli uczestnik konkursu, który nie został wpisany na sporządzoną po zakończeniu konkursu listę rezerwy kadrowej, domaga się powtórnego rozpatrzenia decyzji wydanej przez komisję konkursową, to decyzja wydana przez tę komisję po ponownym rozpatrzeniu sytuacji kandydata stanowi akt powodujący niekorzystne dla niego skutki.

(zob. pkt 22)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑293/03 Giulietti przeciwko Komisji, 31 stycznia 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑5, II‑A‑2‑19, pkt 27; sprawa T‑173/05 Heus przeciwko Komisji, 13 grudnia 2006 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑2‑329, II‑A‑2‑1695, pkt 19

2.      Komisji konkursowej przysługuje przy ocenie zadań egzaminacyjnych szeroki zakres uznania, z którego należy korzystać zgodnie z obiektywnymi kryteriami, lecz które jednak nie jest wyłączone z kontroli sądowej, pozwalającej na zbadanie, czy korzystanie z uznania nie jest obarczone oczywistym błędem lub nadużyciem władzy lub czy nie zostały przekroczone w sposób oczywisty granice tego uznania.

Komisji konkursowej przysługuje również szeroki zakres uznania co do szczegółowej treści egzaminów przewidzianych w ramach konkursu, a sąd może kwestionować tę treść wyłącznie w wypadku, gdy wybiega ona poza ramy wskazane w ogłoszeniu o konkursie lub nie jest zgodna z celem egzaminu konkursowego. Odnosi się to tym bardziej do egzaminu ustnego, przy którym komisja konkursowa posiada najszerszy zakres uznania.

W ramach zadań egzaminacyjnych, na które składają się pytania wielokrotnego wyboru, zadaniem Sądu nie jest zastępowanie własnymi poprawkami poprawek naniesionych przez komisję konkursową. Określone pytanie należałoby podważyć, ewentualnie w kontekście zaproponowanych na nie odpowiedzi, wyłącznie wtedy, gdyby okazało się, że omawiane pytanie było w sposób oczywisty niewłaściwe w świetle celu rozpatrywanego konkursu. Tak byłoby między innymi, gdyby z wyjaśnień komisji konkursowej wynikało, że różne dane do wyboru odpowiedzi na to pytanie nie pozwalają określić jedynej poprawnej odpowiedzi, wbrew szczegółowym instrukcjom udzielonym w tym celu kandydatom.

(zob. pkt 26, 37)

Odesłanie:

Trybunał: sprawy połączone 64/86, 71/86–73/86 i 78/86 Sergio i in. przeciwko Komisji, 8 marca 1988 r., Rec. s. 1399, pkt 22

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑153/95 Kaps przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 21 maja 1996 r., RecFP s. I‑A‑233, II‑663, pkt 37; sprawa T‑200/97 Jiménez przeciwko OHIM, 11 lutego 1999 r., RecFP s. I‑A‑19, II‑73, pkt 40 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa T‑53/00 Angioli przeciwko Komisji, 23 stycznia 2003 r., RecFP s. I‑A‑13, II‑73, pkt 91, 93, 94; sprawy połączone T‑285/02 i T‑395/02 Vega Rodríguez przeciwko Komisji, 9 listopada 2004 r., Zb.Orz.SP s. I‑A‑333, II‑1527, pkt 36