Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de Primera Instancia nº 7 de Orense (Ισπανία) στις 29 Μαρτίου 2019 – UP κατά Banco Pastor S.A.U.
(Υπόθεση C-268/19)
Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική
Αιτούν δικαστήριο
Juzgado de Primera Instancia nº 7 de Orense
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγων: UP
Εναγόμενη: Banco Pastor S.A.U.
Προδικαστικά ερωτήματα
Πρέπει το αποτέλεσμα της μη δεσμευτικότητας κατά το άρθρο 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 93/131 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει το κύρος συμβάσεως η οποία τροποποιεί καταχρηστική ρήτρα και συνήφθη μεταξύ καταναλωτή και επαγγελματία, όταν (α) η καταχρηστική ρήτρα, κατά τον χρόνο συνάψεως της εν λόγω συμβάσεως, δεν είχε κηρυχθεί άκυρη ούτε είχε διαπιστωθεί η έλλειψη ισχύος της ούτε είχε προειδοποιηθεί ο καταναλωτής για την πιθανότητα να κηρυχθεί τελικά καταχρηστική και (β) η εν λόγω τροποποιητική σύμβαση δεν είχε χαρακτήρα διακανονισμού; Σε αυτή την περίπτωση, είναι κρίσιμο για το κύρος της εν λόγω συμβάσεως το γεγονός ότι ο καταναλωτής έχει διαπραγματευτεί το περιεχόμενο της τροποποιήσεως;
Έχουν το άρθρο 3, παράγραφος 1, και το άρθρο 4 της οδηγίας 93/13 την έννοια ότι, προκειμένου να θεωρηθεί διαφανής ρήτρα προβλεφθείσα με σύμβαση που συνήφθη μεταξύ καταναλωτή και επαγγελματία με την οποία τροποποιείται προηγούμενη καταχρηστική ρήτρα, απαιτείται να έχει ενημερωθεί ο καταναλωτής, κατά τη σύναψη της τροποποιητικής συμβάσεως, σχετικά με τον καταχρηστικό χαρακτήρα της αρχικής ρήτρας ή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, σχετικά με την πιθανότητα να κηρυχθεί η εν λόγω ρήτρα καταχρηστική; Στο πλαίσιο αυτό, το γεγονός ότι η νέα ρήτρα αποτέλεσε αντικείμενο ατομικής διαπραγματεύσεως αποκλείει σε κάθε περίπτωση τον έλεγχο καταχρηστικότητάς της;
____________
1 Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ 1993, L 95, σ. 29).