Skarga wniesiona w dniu 8 lutego 2007 r. - Botos przeciwko Komisji

(Sprawa F-10/07)

Język postępowania: francuski

Strony

Strona skarżąca: Patricia Botos (Meise, Belgia) (przedstawiciel: L. Vogel, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

uchylenie decyzji organu powołującego z dnia 30 października 2006 r. oddalającej zażalenie wniesione przez skarżącą w dniu 24 kwietnia 2006 r. na sześć następujących decyzji: i) decyzję urzędu ds. likwidacji roszczeń indywidualnych z dnia 23 stycznia 2006 r.; ii) decyzję szefa biura ds. likwidacji roszczeń w ramach wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego z siedzibą w Brukseli z dnia 23 stycznia 2006 r.; iii) decyzję urzędu ds. likwidacji roszczeń indywidualnych z dnia 9 lutego 2006 r.; iv) decyzję szefa biura ds. likwidacji roszczeń w ramach wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego z siedzibą w Brukseli z dnia 9 lutego 2006 r.; v) decyzję szefa biura ds. likwidacji roszczeń w ramach wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego z siedzibą w Brukseli z dnia 20 lutego 2006 r.; vi) wyliczenie zwrotu kosztów leczenia sporządzone przez biuro ds. likwidacji roszczeń w ramach wspólnego systemu ubezpieczenia chorobowego z siedzibą w Brukseli

jeżeli zajdzie taka potrzeba również uchylenie tych sześciu decyzji;

obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu skargi skarżąca ponosi tylko jeden zarzut dotyczący naruszenia art. 72 regulaminu pracowniczego oraz oczywistego błędu w ocenie. Skarżąca twierdzi, że wydając zaskarżone decyzje organ powołujący niesłusznie odmówił uznania, iż "syndrom przewlekłego zmęczenia", na który cierpi skarżąca, stanowi poważną chorobę w rozumieniu tego przepisu i w konsekwencji niesłusznie odmówił przyznania jej zwrotu kosztów badań lekarskich i leków związanych z tą chorobą. Liczne dokumenty, w szczególności szczegółowa analiza medyczna wykazują jak poważna jest przedmiotowa i choroba, jak również konieczność zwrotu kosztów badań lekarskich i leków, które skarżąca deklaruje jako niezbędne, w 100%, bez ograniczeń i zastrzeżeń.

____________