Language of document : ECLI:EU:F:2010:80

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(druga izba)

z dnia 8 lipca 2010 r.


Sprawa F‑126/06


Salvatore Magazzu

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Powołanie – Członkowie personelu tymczasowego powołani na urzędników – Kandydaci wpisani na listę rezerwy kadrowej konkursu opublikowanego przed wejściem w życie nowego regulaminu pracowniczego – Zaszeregowanie do grupy na podstawie nowych, mniej korzystnych przepisów – Prawa nabyte – Zasada niedyskryminacji – Artykuły 2, 5 i 12 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której S. Magazzu żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 13 grudnia 2005 r. w sprawie powołania go na administratora na okres próbny, ze względu na zaszeregowanie go na mocy tej decyzji do grupy A*6 stopień 2.

Orzeczenie: Skarga zostaje oddalona. Każda strona pokrywa własne koszty.


Streszczenie


1.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Powołanie do grupy zaszeregowania – Wprowadzenie nowej struktury zatrudnienia rozporządzeniem nr 723/2004 – Przepisy przejściowe dotyczące powołania do grupy zaszeregowania

(regulamin pracowniczy, art. 31 ust. 1, załącznik XIII, art. 5 ust. 2, 4, art. 12 ust. 3, art. 13 ust. 1; rozporządzenie Rady nr 723/2004)

2.      Urzędnicy – Zatrudnienie – Powołanie do grupy zaszeregowania – Wprowadzenie nowej struktury zatrudnienia rozporządzeniem nr 723/2004 – Przepisy przejściowe dotyczące powołania do grupy zaszeregowania

(regulamin pracowniczy, załącznik XIII, art. 5 ust. 4; rozporządzenie Rady nr 723/2004)


1.      Artykuł 5 ust. 4 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego dotyczy członków personelu tymczasowego, których nazwiska pojawiają się „na liście kandydatów [kwalifikujących się] do przeniesienia z jednej kategorii do innej” lub „umieszczonych na liście kandydatów pomyślnie zakwalifikowanych do [na liście laureatów] konkursu wewnętrznego”. Chociaż konkurs „na wyższą kategorię” jest również z uwagi na swój charakter konkursem wewnętrznym, wykładni rozpatrywanego przepisu należy dokonywać w taki sposób, by nadać mu skuteczność, unikając w miarę możliwości jakiejkolwiek wykładni prowadzącej do wniosku, że przepis ten jest niepotrzebny. Prawodawca poprzez „konkurs wewnętrzny” miał na myśli tzw. konkursy w celu powołania na urzędników, celem których to konkursów jest zatrudnienie w charakterze urzędników, przy poszanowaniu wszystkich przepisów regulaminu pracowniczego regulujących dostęp do europejskiej służby publicznej, pracowników posiadających już pewne doświadczenie w pracy na rzecz instytucji, którzy wykazali swą przydatność w sprawowaniu stanowisk do obsadzenia. Wykładnię taką potwierdza brzmienie art. 5 ust. 2 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, który dotyczy jedynie urzędników, umieszczonych „na liście kandydatów [kwalifikujących się] do przeniesienia z jednej kategorii do innej”, bez wzmianki o urzędnikach „umieszczonych na liście kandydatów pomyślnie zakwalifikowanych do [na liście laureatów] konkursu wewnętrznego”. Taka wzmianka nie miałaby uzasadnienia, ponieważ w rzeczy samej nie ma powodu powoływać na urzędników pracowników, którzy już są urzędnikami.

Aby art. 5 ust. 4 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego znajdował zastosowanie, powinno mieć miejsce przeniesienie z „dawnej kategorii” do „nowej kategorii” w następstwie bądź konkursu prowadzącego do utworzenia „li[sty] kandydatów [kwalifikujących się] do przeniesienia z jednej kategorii do innej”, bądź konkursu wewnętrznego w celu powołania na urzędnika, powodującego w efekcie takie przeniesienie do innej kategorii. Prawodawca tym samym odszedł, w ramach korzystania z szerokiego zakresu uznania w obszarze zarazem przepisów przejściowych jak i kryteriów zaszeregowania, od ogólnej zasady w obszarze zaszeregowania nowo zatrudnionych urzędników, ustalonej w art. 31 ust. 1 regulaminu pracowniczego i uzupełnionej postanowieniami art. 12 ust. 3, czy art. 13 ust. 1 załącznika XIII do tego regulaminu, w odniesieniu do laureatów, których wpisano na listę właściwych kandydatów przed dniem 1 maja 2006 r. i zatrudnionych, odpowiednio, pomiędzy dniem 1 maja 2004 r. a dniem 30 kwietnia 2006 r., oraz po dniu 1 maja 2006 r., i zastrzegł zaszeregowanie do innej grupy niż wskazana w ogłoszeniu o konkursie dla pracowników zatrudnionych w charakterze urzędników na okres próbny, posiadających już doświadczenie w pracy na rzecz instytucji, którzy w następstwie wymienionych powyżej konkursów wykazali swą przydatność w sprawowaniu stanowisk w wyższej kategorii.

(zob. pkt 39, 40, 43, 44)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawy połączone T‑40/96, T‑55/96 de Kerros i Kohn‑Bergé przeciwko Komisji, 6 marca 1997 r., RecFP s. I‑A‑47, II‑135, pkt 45, 46; sprawa T‑294/97 Carrasco Benítez przeciwko Komisji, 12 listopada 1998 r., RecFP s. I‑A‑601, II‑1819, pkt 51


2.       Nie ma żadnego powodu, by w braku dokładnych wskazań w tym zakresie uważać, że zamiarem prawodawcy było rozszerzenie systemu określonego w art. 5 ust. 4 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego na laureatów konkursu otwartego, skierowanego do kandydatów spoza instytucji Unii oraz urzędników i pracowników, którzy również mogą zostać dopuszczeni do wzięcia udziału w takim konkursie. Ponadto szeroka wykładnia art. 5 ust. 4 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, która miałaby obejmować również laureatów konkursu otwartego, nie znajduje również zastosowania celem zagwarantowania równego traktowania członków personelu tymczasowego będących laureatami konkursu otwartego czy wewnętrznego. Należy bowiem stwierdzić, że członkowie personelu tymczasowego, będący laureatami konkursu zorganizowanego celem obsadzenia stanowisk kategorii, do której już należą, nie znajdują się w takiej samej sytuacji co członkowie personelu tymczasowego, będący laureatami konkursu mającego za cel lub skutek umożliwienie przeniesienia do wyższej kategorii, a tym samym decydującego postępu w ramach kariery zawodowej. Okoliczność, że przyjmując art. 5 ust. 4 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego, prawodawca czuwał nad tym, by tacy członkowie personelu tymczasowego mogli w drodze wyjątku zostać powołani w charakterze urzędników na okres próbny w grupie, w której byli zaszeregowani w dawnej kategorii, nie skutkuje arbitralnym czy rażąco niewłaściwym rozróżnieniem w świetle wytyczonego przez prawodawcę celu w stosunku do członków personelu tymczasowego, zatrudnionych w charakterze urzędników w następstwie konkursu otwartego w kategorii, do której należeli.

Co więcej, szeroka wykładnia art. 5 ust. 4 załącznika XIII do regulaminu pracowniczego mogłaby wprowadzać odmienne traktowania laureatów tego samego konkursu, którzy zgodnie z orzecznictwem znajdują się w porównywalnej sytuacji faktycznej i prawnej i powinni, w braku obiektywnych powodów uzasadniających odmienne traktowanie, być traktowani w ten sam sposób, w szczególności w zakresie zaszeregowania. Jednakże odmienne traktowanie w zależności od tego, czy zatrudnienie miało miejsce przed wejściem w życie zmiany do regulaminu pracowniczego, czy po nim, daje się obiektywnie uzasadnić koniecznością zachowania swobody prawodawcy Unii w zakresie dokonywania w każdej chwili zmian w przepisach regulaminu pracowniczego, które uznaje za zgodne z interesem służby, nawet jeśli są one mniej korzystne dla urzędników niż wcześniejsze przepisy.

(zob. pkt 48–50)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 176/73 Van Belle przeciwko Radzie, 5 grudnia 1974 r., Rec. s. 1361, pkt 8; sprawa C‑443/07 P Centeno Mediavilla i in. przeciwko Komisji, 22 grudnia 2008 r., Zb.Orz. s. I‑10945, pkt 79

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑92/96 Monaco przeciwko Parlamentowi, 9 lipca 1997 r., RecFP s. I‑A‑195, II‑573, pkt 55; sprawa T‑11/03 Afari przeciwko EBC, 16 marca 2004 r., RecFP s. I‑A‑65, II‑267, pkt 65; sprawa T‑58/05 Centeno Mediavilla i in. przeciwko Komisji, 11 lipca 2007 r., Zb.Orz. s. II‑2523, pkt 86