Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 28 Ιουλίου 2020 η Nord Stream 2 AG κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 20 Μαΐου 2020 στην υπόθεση T-526/19, Nord Stream 2 κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου

(Υπόθεση C-348/20 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Nord Stream 2 AG (εκπρόσωποι: L. Van den Hende, advocaat, M. Schonberg, Solicitor, J. Penz-Evren, J. Maly, Rechtsanwälte)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει τη διάταξη του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα), της 20ής Μαΐου 2020, στην υπόθεση T-526/19, Nord Stream 2 κατά Κοινοβουλίου και Συμβουλίου, ιδίως τα σημεία 1, 3, 4 και 6 του διατακτικού·

στον βαθμό που το Δικαστήριο κρίνει ότι η υπόθεση είναι ώριμη προς εκδίκαση, να απορρίψει την ένσταση απαραδέκτου, να κρίνει την προσφυγή βάσιμη και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί της ουσίας ή, επικουρικώς, να κρίνει ότι η προσβαλλόμενη πράξη αφορά άμεσα την αναιρεσείουσα και να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου αυτό να αποφανθεί επί του άμεσου επηρεασμού ή να εξετάσει το ζήτημα αυτό με την ουσία της υπόθεσης· και

να καταδικάσει το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσείουσας περιλαμβανομένων των εξόδων ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, που διαιρείται σε δύο σκέλη, η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη κατά την εφαρμογή της απαίτησης περί άμεσου επηρεασμού και καθόσον έκρινε ότι η νυν αναιρεσείουσα δεν διέθετε ενεργητική νομιμοποίηση για να ασκήσει προσφυγή ακυρώσεως της οδηγίας (ΕΕ) 2019/6921 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 (στο εξής: τροποποιητική οδηγία):

Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε καθόσον έκρινε ότι μια οδηγία, περιλαμβανομένης της τροποποιητικής οδηγίας, δεν μπορεί, αυτή καθεαυτήν, πριν από τη θέσπιση μέτρων μεταφοράς ή τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς, να επηρεάσει άμεσα τη νομική κατάσταση ενός επιχειρηματία, πράγμα που θα απέκλειε, στην πράξη, κάθε προσφυγή ακυρώσεως δυνάμει του άρθρου 263, παράγραφος 4, ΣΛΕΕ.

Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε καθόσον αξιολόγησε το ζήτημα της διακριτικής ευχέρειας των κρατών μελών υπό εντελώς γενικούς όρους, χωρίς να εξετάσει ποιος θα ήταν συγκεκριμένα ο αντίκτυπος οιασδήποτε διακριτικής ευχέρειας στη νομική κατάσταση της νυν αναιρεσείουσας, υπό το πρίσμα του αντικειμένου της προσφυγής της.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κατά την αξιολόγηση του αιτήματος του Συμβουλίου να αφαιρεθούν ορισμένα έγγραφα από τη δικογραφία και κατά την αποδοχή του αιτήματος αυτού. Ειδικότερα, το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε καθόσον διενήργησε την αξιολόγησή του αποκλειστικά εντός του πλαισίου του κανονισμού 1049/20012 για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα, ενώ δεν εξέτασε κατά πόσον τα επίμαχα έγγραφα ήταν προδήλως κρίσιμα για την επίλυση της διαφοράς. Το Γενικό Δικαστήριο έσφαλε επίσης καθόσον εφάρμοσε το αυστηρό πλαίσιο που θέσπισε το Δικαστήριο για τις ειδικές και επείγουσες περιστάσεις που ίσχυαν στις υποθέσεις Ουγγαρία κατά Κοινοβουλίου και Σλοβενία κατά Κροατίας3 σε εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. Τέλος, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε νομική πλάνη καθόσον προσέδωσε ιδιαίτερη σημασία στο ότι υφίσταται διαιτητική διαδικασία κινηθείσα από τη νυν αναιρεσείουσα δυνάμει της Συνθήκης για τον Χάρτη Ενέργειας, πράγμα που δεν είναι κατ’ ελάχιστον λυσιτελές για την εκτίμησή του, ακόμη και βάσει του κανονισμού 1049/2001.

____________

1 Οδηγία (ΕΕ) 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 17ης Απριλίου 2019, για την τροποποίηση της οδηγίας 2009/73/ΕΚ σχετικά με τους κοινούς κανόνες για την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου (ΕΕ 2019, L 117, σ. 1).

2 Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

3 Διάταξη της 14ης Μαΐου 2019, Ουγγαρία κατά Κοινοβουλίου, C-650/18, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2019:438. Απόφαση της 31ης Ιανουαρίου 2020, Σλοβενία κατά Κροατίας, C-457/18, EU:C:2020:65.