Language of document :

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Cour du travail de Liège (Βέλγιο) στις 24 Ιουνίου 2019 – Ville de Verviers κατά J

(Υπόθεση C-483/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Αιτούν δικαστήριο

Cour du travail de Liège

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Εκκαλών, εναγόμενος πρωτοδίκως: Ville de Verviers

Εφεσίβλητος, ενάγων πρωτοδίκως: J

Προδικαστικά ερωτήματα

Απαλλάσσει το γεγονός ότι οι κοινωνικοί εταίροι, μέσω της γνωμοδοτήσεως υπ’ αριθ. 1342 του Conseil national du travail (Εθνικού Συμβουλίου Εργασίας), αποφάσισαν να κάνουν χρήση της δυνατότητας εξαιρέσεως από το πεδίο εφαρμογής της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου, η οποία προβλέπεται στη ρήτρα 2, [σημείο 2], στοιχεία α΄ και β΄ της συμφωνίας αυτής, τον Βέλγο νομοθέτη από το να θεσπίσει, όσον αφορά συμβάσεις εργασίας που έχουν συναφθεί στο πλαίσιο ενός ειδικού δημόσιου ή υποστηριζόμενου από το δημόσιο προγράμματος κατάρτισης, ένταξης και επαγγελματικής επανεκπαίδευσης, σαφείς, αντικειμενικές και συγκεκριμένες διατάξεις οι οποίες διασφαλίζουν τους σκοπούς της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου στους εργαζομένους που προσλαμβάνονται σε αυτές τις επιδοτούμενες θέσεις εργασίας;

Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, ήτοι σε περίπτωση διατηρήσεως των υποχρεώσεων που ανέλαβε το Βελγικό Κράτος σε εκτέλεση της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για την εργασία ορισμένου χρόνου1 , αντιτίθεται η ρήτρα 5, σημείο 1, στοιχείο α΄, της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου σε εθνική ρύθμιση η οποία, όπως το άρθρο 10 του νόμου της 3ης Ιουλίου 1978 περί συμβάσεων εργασίας, επιτρέπει τη χρήση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου χωρίς να τηρούνται οι αυστηρές προϋποθέσεις της μέγιστης διάρκειας και της ανανεώσεως που καθορίζει το άρθρο 10α του ίδιου νόμου, υπό την προϋπόθεση ότι ο εργοδότης του δημόσιου τομέα αποδεικνύει την ύπαρξη «θεμιτών λόγων» οι οποίοι δεν διευκρινίζονται περαιτέρω στον εν λόγω νόμο, αλλά δικαιολογούν τη χρήση αυτή της απεριόριστης χρονικά διαδοχής συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου;

Ομοίως σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, συνεπάγεται η ρήτρα 5, σημείο 1, στοιχείο α΄, της εν λόγω συμφωνίας-πλαισίου την υποχρέωση, για το εθνικό δικαστήριο που επιλαμβάνεται διαφοράς μεταξύ εργοδότη του δημοσίου τομέα και εργαζομένου που προσελήφθη από αυτόν με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, οι οποίες έχουν συναφθεί στο πλαίσιο διαφόρων προγραμμάτων κατάρτισης, ένταξης και επαγγελματικής επανεκπαίδευσης, να εκτιμήσει την εγκυρότητα της διαδοχής αυτής υπό το πρίσμα των «αντικειμενικών λόγων» που έχουν καθοριστεί από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Σε αυτήν την περίπτωση, μπορούν οι «θεμιτοί λόγοι» που επικαλείται ο ως άνω εργοδότης του δημοσίου τομέα να θεωρηθούν «αντικειμενικοί λόγοι» που δικαιολογούν τη διαδοχή των εν λόγω συμβάσεων ορισμένου χρόνου, χωρίς να τηρούνται οι προϋποθέσεις που ορίζονται στο προαναφερθέν άρθρο 10α, με σκοπό, αφενός, την πρόληψη και την αντιμετώπιση των καταχρήσεων από τη διαδοχή συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε περιπτώσεις όπου χρησιμοποιούνται για την κάλυψη όχι προσωρινών αναγκών, αλλά πάγιων και διαρκών αναγκών κοινωνικής συνοχής στο πλαίσιο ενός ευάλωτου πληθυσμού, και, αφετέρου, να ληφθούν υπόψη οι ειδικοί σκοποί τους οποίους επιδιώκουν οι εν λόγω συμβάσεις επαγγελματικής ένταξης που συνάπτονται στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής απασχόλησης την οποία έχει αναπτύξει το Βελγικό Κράτος και η Περιφέρεια της Βαλλονίας και η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από δημόσιες επιδοτήσεις;

____________

1     Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ 1999, L 175, σ. 43).