Language of document :

Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Oberster Gerichtshof (Αυστρία) την 1η Ιουλίου 2019 – Puls 4 TV GmbH & Co. KG κατά YouTube LLC και Google Austria GmbH

(Υπόθεση C-500/19)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Αιτούν δικαστήριο

Oberster Gerichtshof

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Αναιρεσείουσα: Puls 4 TV GmbH & Co. KG

Αναιρεσίβλητες: YouTube LLC, Google Austria GmbH

Προδικαστικά ερωτήματα

Πρέπει το άρθρο 14, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/31/ΕΚ1 να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι ο διαχειριστής διαδικτυακής πλατφόρμας προβολής βίντεο αναλαμβάνει ως πάροχος υπηρεσιών φιλοξενίας διαδικτυακού περιεχομένου (Host Service Provider) ενεργό ρόλο, πράγμα το οποίο οδηγεί σε απώλεια του σχετιζόμενου με την ευθύνη προνομίου, προβαίνοντας, πέραν από τη διάθεση αποθηκευτικού χώρου για εξωτερικό περιεχόμενο, στις ακόλουθες συνοδευτικές δραστηριότητες ή προσφέροντας στον χρήστη:

προτάσεις για θέαση βίντεο ανά θεματική κατηγορία·

διευκόλυνση της αναζήτησης για τους επισκέπτες βάσει στοιχείων του τίτλου ή του περιεχομένου μέσω ενός ηλεκτρονικού πίνακα περιεχομένων, όπου οι χρήστες δύνανται να ορίζουν τα στοιχεία του τίτλου ή του περιεχομένου·

διάθεση οδηγιών online για τη χρήση της υπηρεσίας (μέσω της επιλογής «βοήθεια»)·

σύνδεση, κατόπιν συγκατάθεσης του χρήστη, του αναρτημένου από τον χρήστη βίντεο με διαφήμιση (η οποία, ωστόσο, δεν συνιστά αυτοπροβολή του διαχειριστή της πλατφόρμας) σύμφωνα με την επιλογή της κατηγορίας-στόχου από τον χρήστη;

Είναι σύμφωνη με το άρθρο 11, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2004/48/ΕΚ2 εθνική νομική κατάσταση κατά την οποία η υποχρέωση του παρόχου υπηρεσιών φιλοξενίας διαδικτυακού περιεχομένου (που ενεργεί ως μεσάζων) να μην αναλαμβάνει ενεργό ρόλο ως συνεργός στις προσβολές δικαιωμάτων από τους χρήστες του υφίσταται μόνον υπό την προϋπόθεση ότι ο συνεργός προώθησε συνειδητά την προσβολή δικαιώματος από τον χρήστη, ή πρέπει η ρύθμιση αυτή να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι τα κράτη μέλη δεν επιτρέπεται να εξαρτούν τις αξιώσεις παραλείψεως των δικαιούχων κατά των συνεργών από τη συνειδητή προώθηση της προσβολής δικαιώματος στην οποία προέβη ο χρήστης;

Πρέπει οι ρυθμίσεις των άρθρων 12 έως 14 της οδηγίας 2000/31/ΕΚ σχετικά με την ευθύνη του μεσάζοντος να θεωρηθούν ως οριζόντιοι περιορισμοί της ευθύνης που διευκολύνουν κάθε μεσάζοντα έχοντα ουδέτερο ρόλο ακόμη και στην περίπτωση που η δραστηριότητά του πρέπει να χαρακτηριστεί από πλευράς διανοητικής ιδιοκτησίας ως παρουσίαση στο κοινό διενεργηθείσα από τον ίδιο;

Πρέπει το άρθρο 14, παράγραφος 3 (και το άρθρο 12, παράγραφος 3, και το άρθρο 13, παράγραφος 2), της οδηγίας 2000/31/ΕΚ, το άρθρο 8, παράγραφος 3, της οδηγίας 2001/29/ΕΚ3 και το άρθρο 11, τρίτο εδάφιο, της οδηγίας 2004/48/ΕΚ να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι απολαύει ο έχων ουδέτερο ρόλο πάροχος υπηρεσιών φιλοξενίας διαδικτυακού περιεχομένου (που ενεργεί ως μεσάζων) του σχετιζόμενου με την ευθύνη προνομίου βάσει του άρθρου 14, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/31/ΕΚ ακόμη και στην περίπτωση εγερθείσας κατ’ αυτού αξιώσεως παραλείψεως και, ως εκ τούτου, είναι επιτρεπτή και μια δικαστική διαταγή παραλείψεως κατά ενός τέτοιου μεσάζοντος μόνο στην περίπτωση που αυτός έχει πράγματι γνώση για την παράνομη δραστηριότητα ή έχει σχετική πληροφόρηση, ή επιτρέπεται μια τέτοια δικαστική διαταγή παραλείψεως ήδη από τη στιγμή που, μετά από σχετική πρόσκληση, ο πάροχος υπηρεσιών φιλοξενίας διαδικτυακού περιεχομένου δεν αποσύρει ή δεν παρεμποδίζει αμέσως την πρόσβαση σε περιεχόμενο που θεωρείται παράνομο και η προσβολή δικαιώματος επιβεβαιωθεί στο πλαίσιο δικαστικής διαδικασίας;

____________

1 Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 8ης Ιουνίου 2000 για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά («οδηγία για το ηλεκτρονικό εμπόριο») (ΕΕ 2000, L 178, σ. 1).

2 Οδηγία 2004/48/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 29ης Απριλίου 2004, σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας (ΕΕ 2004, L 157, σ. 45).

3     Οδηγία 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 22ας Μαΐου 2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυχών του δικαιώματος του δημιουργού και συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας (ΕΕ 2001, L 167, σ. 10).