Language of document :

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria) w dniu 1 lipca 2019 r. – Puls 4 TV GmbH & Co. KG / YouTube LLC i Google Austria GmbH

(Sprawa C-500/19)

Język postępowania: niemiecki

Sąd odsyłający

Oberster Gerichtshof

Strony w postępowaniu głównym

Strona wnosząca skargę rewizyjną: Puls 4 TV GmbH & Co. KG

Druga strona postępowania rewizyjnego: YouTube LLC, Google Austria GmbH

Pytania prejudycjalne

Czy art. 14 ust. 1 dyrektywy 2000/31/WE1 należy interpretować w ten sposób, że operator platformy internetowej wideo jako dostawca usług hostingowych odgrywa czynną rolę prowadzącą do utraty uprzywilejowania w zakresie odpowiedzialności,poprzez to, że poza udostępnianiem miejsc do przechowywania cudzych treści świadczy lub oferuje użytkownikowi również następujące usługi towarzyszące:

–    proponowanie filmów wideo według obszarów tematycznych;

–    ułatwianie odwiedzającym wyszukiwania według tytułu lub informacji o treści poprzez elektroniczny spis treści, przy czym użytkownik może wskazać tytuł lub informacje o treści;

–    udostępnianie w Internecie informacji dotyczących korzystania z usługi („pomoc”);

–    łączenie, za zgodą użytkownika, filmów wideo wgranych przez użytkownika z reklamą (jednak z wyłączeniem reklamy własnej operatora platformy) według wyboru grupy docelowej dokonanego przez użytkownika?

Czy z art. 11 zdanie pierwsze dyrektywy 2004/48/WE2 jest zgodny krajowy stan prawny, zgodnie z którym obowiązek zaniechania spoczywający na dostawcy usług hostingowych (pośredniku) odgrywającym czynną rolę jako pomocnik przy naruszeniach prawa, których dopuszczają się użytkownicy tego dostawcy, istnieje wyłącznie pod warunkiem, że pomocnik świadomie wspierał naruszenie prawa popełnione przez użytkownika, czy też ten przepis dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że państwa członkowskie nie mogą uzależniać roszczeń o zaniechanie przysługujących podmiotom uprawnionym z tytułu praw autorskich wobec pomocników od świadomego wspierania naruszenia prawa dokonywanego przez użytkownika?

Czy przepisy zawarte w art. 12–14 dyrektywy 2000/31/WE dotyczące odpowiedzialności pośredników należy uznać za horyzontalne ograniczenia odpowiedzialności przysługujące każdemu pośrednikowi odgrywającemu neutralną rolę również w sytuacji, kiedy jego działanie w świetle prawa autorskiego powinno się zakwalifikować jako dokonane samodzielnie publiczne udostępnienie [utworu]?

Czy art. 14 ust. 3 (a także art. 12 ust. 3 i art. 13 ust. 2) dyrektywy 2000/31/WE3 , art. 8 ust. 3 dyrektywy 2001/29/WE i art. 11 zdanie trzecie dyrektywy 2004/48/WE należy interpretować w ten sposób, że uprzywilejowanie w zakresie odpowiedzialności na podstawie art. 14 ust. 1 dyrektywy 2000/31/WE przysługuje dostawcy usług hostingowych (pośrednikowi) odgrywającemu neutralną rolę również w przypadku skierowania wobec niego roszczenia o zaniechanie, i czy w związku z tym również sądowy nakaz zaniechania wydany wobec takiego pośrednika jest dopuszczalny tylko w sytuacji, kiedy ma on wiarygodne wiadomości o bezprawnym charakterze działalności lub informacji, czy też taki sądowy nakaz zaniechania jest dopuszczalny już wtedy, kiedy dostawca usług hostingowych po konkretnym upomnieniu nie usuwa niezwłocznie treści, które zakwestionowano jako naruszające prawo, ani nie uniemożliwia dostępu do nich, a w postępowaniu sądowym naruszenie prawa się potwierdza?

____________

1 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.U. 2000, L 178, s. 1).

2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej (Dz.U. 2004, L 157, s. 45).

3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (Dz.U. 2001, L 167, s. 10).