Language of document :

Odwołanie od wyroku Sądu (ósma izba) wydanego w dniu 23 maja 2019 r. w sprawie T-222/17, Recylex i in. / Komisja, wniesione w dniu 23 lipca 2019 r. przez Recylex SA, Fonderie et Manufacture de Métaux, Harz-Metall GmbH

(Sprawa C-563/19 P)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszące odwołanie: Recylex SA, Fonderie et Manufacture de Métaux, Harz-Metall GmbH (przedstawiciele: M. Wellinger, adwokat, S. Reinart i K. Bongs, Rechtsanwälte)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszących odwołanie

Wnoszące odwołanie wnoszą do Trybunału o:

uchylenie wyroku Sądu z dnia 23 maja 2019 r. w sprawie T-222/17 w zakresie, w jakim Sąd potwierdził w nim grzywnę nałożoną w zaskarżonej decyzji1 na wnoszące odwołanie i obciążył je kosztami postępowania;

stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim Komisja nakłada w niej na wnoszące odwołanie grzywnę w wysokości 26 739 000 EUR;

obniżenie kwoty grzywny nałożonej na wnoszące odwołanie do 5 877 732 EUR na podstawie wszystkich trzech zarzutów lub co najmniej do 17 679 141 EUR wyłącznie na podstawie zarzutu pierwszego, do 13 305 478 EUR wyłącznie na podstawie zarzutu drugiego, do 19 099 565 EUR wyłącznie na podstawie zarzutu trzeciego, do 8 228 824 EUR na podstawie zarzutów pierwszego i drugiego, do 12 627 958 EUR na podstawie zarzutów pierwszego i trzeciego lub do 9 503 913 EUR na podstawie zarzutów drugiego i trzeciego;

obciążenie Komisji wszystkimi kosztami niniejszego postępowania, w tym kosztami postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszące odwołanie podnoszą trzy zarzuty.

Zaskarżony wyrok narusza prawo, po pierwsze, dlatego, że jego uzasadnienie jest wewnętrznie niespójne i niejasne w odniesieniu do kryterium prawnego mającego zastosowanie do przyznania częściowego zwolnienia z grzywny, a po drugie, dlatego że przy stosowaniu kryterium prawnego w zaskarżonym wyroku Sąd wypaczył w oczywisty sposób dowody i naruszył zasady dotyczące ciężaru dowodu.

Zaskarżony wyrok narusza prawo, ponieważ Sąd błędnie zinterpretował i nieprawidłowo zastosował przepisy dotyczące częściowego zwolnienia z grzywny przewidziane w pkt 26 akapit trzeci komunikatu w sprawie współpracy z 2006 r.

Zaskarżony wyrok narusza prawo w odniesieniu do stosowania sekcji III komunikatu w sprawie współpracy z 2006 r., ponieważ Sąd uznał w nim, że przedsiębiorstwo, które jako drugie przedstawia dowody o znacznej wartości dodanej, nie może zająć miejsca pierwszego przedsiębiorstwa, które przedstawiło takie dowody, lecz które nie spełnia przesłanek obniżenia nałożonej na nie grzywny.

____________

1 Decyzja Komisji C(2017) 900 final z dnia 8 lutego 2017 r. dotycząca postępowania na podstawie art. 101 TFUE (sprawa AT.40018 – Recykling akumulatorów samochodowych).